Czy to normalne, że nienawidzę szkoły? Jestem w 3 klasie liceum i nienawidzę szkoły. Nie wyobrażam
4
odpowiedzi
Czy to normalne, że nienawidzę szkoły?
Jestem w 3 klasie liceum i nienawidzę szkoły. Nie wyobrażam sobie powrotu do niej i tych jeszcze dwóch następnych lat. Od podstawówki jej nie lubiłam, dzieciaki były dla mnie niemiłe, na wf wszyscy na mnie krzyczeli, bp byłam najgorsza, nie miałam zbyt wielu znajomych. Wszystko to sprawiło, że prawie zawsze przed szkołą źle się czułam. W 1 liceum było trochę lepiej. Poznałam wielu ludzi, wf były spokojniejsze. Ale strach nie uleciał. Na odpowiedziach ustnych trzęsą mi się ręce, mam ochotę płakać, nie jestem w stanie nic powiedzieć i wszystko zapominam. Gdy na matematyce muszę rozwiązać jedno zadanie, zawsze tak drżą mi ręce, ze nie jestem w stanie nic wystukać. Na lekcjach prawie wcale się nie odzywam. Moje objawy się nasiły, zawsze cały dzień boli mnie głowa, jest mi słabo. Robiłam badania, wyszły mi problemy z cukrem, tylko że one powinny się pojawiać po posiłkach, a nie już rano. Nie wiem co robic, chve mi się płakać na myśl o powrocie. Czy każdy tak ma? Czy to jest normalne?
Jestem w 3 klasie liceum i nienawidzę szkoły. Nie wyobrażam sobie powrotu do niej i tych jeszcze dwóch następnych lat. Od podstawówki jej nie lubiłam, dzieciaki były dla mnie niemiłe, na wf wszyscy na mnie krzyczeli, bp byłam najgorsza, nie miałam zbyt wielu znajomych. Wszystko to sprawiło, że prawie zawsze przed szkołą źle się czułam. W 1 liceum było trochę lepiej. Poznałam wielu ludzi, wf były spokojniejsze. Ale strach nie uleciał. Na odpowiedziach ustnych trzęsą mi się ręce, mam ochotę płakać, nie jestem w stanie nic powiedzieć i wszystko zapominam. Gdy na matematyce muszę rozwiązać jedno zadanie, zawsze tak drżą mi ręce, ze nie jestem w stanie nic wystukać. Na lekcjach prawie wcale się nie odzywam. Moje objawy się nasiły, zawsze cały dzień boli mnie głowa, jest mi słabo. Robiłam badania, wyszły mi problemy z cukrem, tylko że one powinny się pojawiać po posiłkach, a nie już rano. Nie wiem co robic, chve mi się płakać na myśl o powrocie. Czy każdy tak ma? Czy to jest normalne?
To, co opisujesz, nie jest rzadkością, ale nie jest też czymś, co powinno być ignorowane. Twoje objawy i doświadczenia wskazują na głębszy problem, który może wymagać profesjonalnej pomocy. Oto kilka rzeczy, które warto rozważyć:
Emocje i stres związane ze szkołą
1. Negatywne doświadczenia z przeszłości: Twoje wspomnienia z podstawówki, gdzie doświadczałaś nieprzyjemnych sytuacji, mogą mieć długotrwały wpływ na twoje obecne odczucia. Trauma związana z przeszłymi doświadczeniami może powodować lęk i stres w teraźniejszości.
2. Objawy lęku: Drżenie rąk, trudności w mówieniu, uczucie słabości i bóle głowy to typowe objawy lęku. Twoje trudności z odpowiedziami ustnymi i zadaniami na lekcjach matematyki wskazują na wysoki poziom stresu, który wpływa na twoje zdolności do funkcjonowania w szkole.
3. Zaburzenia psychosomatyczne: Objawy fizyczne, takie jak bóle głowy i uczucie słabości, mogą być związane z emocjonalnym stresem. Twoje problemy z cukrem również mogą być pogarszane przez stres, co sprawia, że objawy pojawiają się niezależnie od posiłków.
Kroki do podjęcia
1. Rozmowa z psychologiem szkolnym lub psychoterapeutą: Ważne jest, aby porozmawiać z kimś, kto może cię wesprzeć emocjonalnie i pomóc znaleźć strategie radzenia sobie z lękiem. Psychoterapeuta może pomóc ci zrozumieć i przetworzyć twoje lęki oraz nauczyć technik zarządzania stresem.
2. Wsparcie rówieśników i nauczycieli: Spróbuj znaleźć zaufane osoby w swoim otoczeniu, z którymi możesz porozmawiać o swoich trudnościach. Może to być przyjaciel, nauczyciel lub inna osoba, która może cię wspierać.
3. Techniki relaksacyjne i mindfulness: Ćwiczenia takie jak głębokie oddychanie, medytacja czy joga mogą pomóc w redukcji stresu i lęku. Regularna praktyka tych technik może przynieść ulgę w codziennym funkcjonowaniu.
4. Zajęcia pozalekcyjne: Znalezienie zajęć, które sprawiają ci przyjemność i w których czujesz się pewnie, może pomóc w budowaniu pewności siebie i zmniejszeniu negatywnych skojarzeń ze szkołą.
5. Konsultacja z lekarzem: Ponieważ wspomniałaś o problemach z cukrem, warto skonsultować się z lekarzem w celu dalszej diagnostyki i monitorowania stanu zdrowia. Lekarz może również zalecić inne badania, aby wykluczyć inne przyczyny twoich objawów.
Normalność twoich uczuć
Nie jesteś sama w swoich odczuciach. Wiele osób doświadcza trudności emocjonalnych związanych ze szkołą. Ważne jest jednak, abyś nie ignorowała tych sygnałów i szukała wsparcia, które pomoże ci radzić sobie z lękiem i stresem.
Zadbaj o siebie i pamiętaj, że istnieją różne sposoby, aby złagodzić te trudności i znaleźć dla siebie drogę do bardziej komfortowego funkcjonowania w szkole. Jeśli potrzebujesz dalszej pomocy lub wsparcia, nie wahaj się sięgnąć po profesjonalną pomoc.
Emocje i stres związane ze szkołą
1. Negatywne doświadczenia z przeszłości: Twoje wspomnienia z podstawówki, gdzie doświadczałaś nieprzyjemnych sytuacji, mogą mieć długotrwały wpływ na twoje obecne odczucia. Trauma związana z przeszłymi doświadczeniami może powodować lęk i stres w teraźniejszości.
2. Objawy lęku: Drżenie rąk, trudności w mówieniu, uczucie słabości i bóle głowy to typowe objawy lęku. Twoje trudności z odpowiedziami ustnymi i zadaniami na lekcjach matematyki wskazują na wysoki poziom stresu, który wpływa na twoje zdolności do funkcjonowania w szkole.
3. Zaburzenia psychosomatyczne: Objawy fizyczne, takie jak bóle głowy i uczucie słabości, mogą być związane z emocjonalnym stresem. Twoje problemy z cukrem również mogą być pogarszane przez stres, co sprawia, że objawy pojawiają się niezależnie od posiłków.
Kroki do podjęcia
1. Rozmowa z psychologiem szkolnym lub psychoterapeutą: Ważne jest, aby porozmawiać z kimś, kto może cię wesprzeć emocjonalnie i pomóc znaleźć strategie radzenia sobie z lękiem. Psychoterapeuta może pomóc ci zrozumieć i przetworzyć twoje lęki oraz nauczyć technik zarządzania stresem.
2. Wsparcie rówieśników i nauczycieli: Spróbuj znaleźć zaufane osoby w swoim otoczeniu, z którymi możesz porozmawiać o swoich trudnościach. Może to być przyjaciel, nauczyciel lub inna osoba, która może cię wspierać.
3. Techniki relaksacyjne i mindfulness: Ćwiczenia takie jak głębokie oddychanie, medytacja czy joga mogą pomóc w redukcji stresu i lęku. Regularna praktyka tych technik może przynieść ulgę w codziennym funkcjonowaniu.
4. Zajęcia pozalekcyjne: Znalezienie zajęć, które sprawiają ci przyjemność i w których czujesz się pewnie, może pomóc w budowaniu pewności siebie i zmniejszeniu negatywnych skojarzeń ze szkołą.
5. Konsultacja z lekarzem: Ponieważ wspomniałaś o problemach z cukrem, warto skonsultować się z lekarzem w celu dalszej diagnostyki i monitorowania stanu zdrowia. Lekarz może również zalecić inne badania, aby wykluczyć inne przyczyny twoich objawów.
Normalność twoich uczuć
Nie jesteś sama w swoich odczuciach. Wiele osób doświadcza trudności emocjonalnych związanych ze szkołą. Ważne jest jednak, abyś nie ignorowała tych sygnałów i szukała wsparcia, które pomoże ci radzić sobie z lękiem i stresem.
Zadbaj o siebie i pamiętaj, że istnieją różne sposoby, aby złagodzić te trudności i znaleźć dla siebie drogę do bardziej komfortowego funkcjonowania w szkole. Jeśli potrzebujesz dalszej pomocy lub wsparcia, nie wahaj się sięgnąć po profesjonalną pomoc.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
nie każdy boi się szkoły, a sposób w jaki Pani opisuje swoje doświadczenia wskazuje, że prawdopodobnie cierpi Pani na zaburzenia lękowe, które najlepiej jak najszybciej zacząć leczyć. Polecam zgłosić się do lekarza psychiatry po odpowiednią diagnozę natury tych trudności i leczenie. Dobrym rozwiązaniem będzie także skorzystanie z pomocy psychoterapeuty, który dzięki regularnym spotkaniom pomoże wypracować strategie radzenia sobie ze stresem i lękiem oraz rozwijać umiejętności społeczne sprzyjające zdrowiu.
nie każdy boi się szkoły, a sposób w jaki Pani opisuje swoje doświadczenia wskazuje, że prawdopodobnie cierpi Pani na zaburzenia lękowe, które najlepiej jak najszybciej zacząć leczyć. Polecam zgłosić się do lekarza psychiatry po odpowiednią diagnozę natury tych trudności i leczenie. Dobrym rozwiązaniem będzie także skorzystanie z pomocy psychoterapeuty, który dzięki regularnym spotkaniom pomoże wypracować strategie radzenia sobie ze stresem i lękiem oraz rozwijać umiejętności społeczne sprzyjające zdrowiu.
Dzień dobry. Jak pisała przedmówczyni, najprawdopodobniej cierpi Pani na zaburzenia lękowe w postaci fobii szkolnej. Proszę pamiętać, że nie jest Pani z tym sama. Zawsze jest możliwość rozmowy z psychologiem szkolnym. Każda szkoła podlega też pod Poradnię Psychologiczno -Pedagogiczną i tam są specjaliści, którzy mogą pomóc, odpowiednio pokierować w kierunku diagnozy, terapii, czy opinii dla szkoły.
Dzień dobry. Poprzez objawy, które Pani opisała można zasugerować, że prawdopodobnie cierpi Pani na fobię szkolną, która jest zaburzeniem lękowym. Określa się ją również jako nerwicę szkolną. Objawia się silnym lękiem przed pójściem do szkoły, skupia się wokół obaw związanych z kontaktami ze szkolnymi rówieśnikami i nauczycielami, negatywną oceną i osądem przez innych, odrzuceniem czy kompromitacją. Może warto pomyśleć o wizycie u specjalisty. Psycholog, psychoterapeuta na pewno Pani pomogą aby te lata szkoły, które zostały Pani do ukończenia mogła Pani przeżyć bez lęku. Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.