Czy to obajawy choroby? Jestem bardzo zamknięta w sobie. Mam trudności z nawiązywaniem relacji z inn

Dzień dobry, opis relacji z rodzicami, w szczególności z ojcem, który Pani przedstawiła jak najbardziej może mieć wpływ na Pani obecne zachowanie: trudności w nawiązywaniu relacji, nieodporność na stres oraz lęk przed oceną. Sytuacje, których doświadczyła Pani w dzieciństwie wpłynęły na Pani obecne życie. Np. twierdzenie rodziców, że jest Pani gruba i karanie za zjedzenie kanapki może obecnie wpływać na Pani samoocenę co może utrudniać nawiązanie relacji z innymi.

Dzień dobry, przeczytałem Pani wpis z uwagą. Ma Pani w sobie dużo odwagi aby pisać o tym co czuje, co Panią spotkało. Odnośnie pytania zadanego przez Panią już na wstępie, aby zdiagnozować jakąkolwiek chorobę potrzebna jest konsultacja u specjalisty. Na podstawie wpisu rozumiem, że chce też Pani zmienić swoje nastawienie do życia i ludzi? Odnośnie tych przykrych doświadczeń mogło to mieć wpływ ale nie musiało, mogły też mieć wpływ inne rzeczy - aspekty życiowe. W tym celu radziłbym udać się na konsultacje do specjalisty i ewentualnie rozpoczęcie terapii. Być może są jakieś rzeczy w Pani życiu, które spowodowały blokadę? Być może to są właśnie te sytuacje które Pani wymieniała (pisze być może, bo przyczyn mogło być wiele). Od siebie dodam jeszcze, że opisane przez Panią objawy niweluje się dzięki terapii, im szybciej Pani skorzysta z konsultacji u specjalisty tym szybciej osiągnie Pani to czego chce. Życzę Pani dużo wytrwałości. Z wyrazami szacunku, Marcin Rybak

Opisane przez Ciebie objawy mogą być związane zarówno z doświadczeniami z dzieciństwa, jak i z wrodzonymi cechami osobowości. Trudności w nawiązywaniu relacji, silny stres w sytuacjach społecznych, uczucie pustki w głowie, obawa przed krytyką czy ośmieszeniem oraz niska odporność na stres mogą być oznakami różnych problemów psychologicznych.
Traumatyczne wydarzenia, takie jak przemoc fizyczna ze strony ojca, mogą mieć długotrwały wpływ na psychikę. Przemoc w dzieciństwie może prowadzić do rozwoju lęków, niskiej samooceny, trudności w relacjach interpersonalnych oraz problemów z radzeniem sobie ze stresem. W takich przypadkach mówimy o traumie, która może manifestować się na wiele sposobów w dorosłym życiu.
Objawy, które opisujesz, mogą być związane z zaburzeniami lękowymi, takimi jak fobia społeczna (lęk społeczny) czy zespół lęku uogólnionego. Te zaburzenia charakteryzują się silnym lękiem i stresem w sytuacjach społecznych oraz obawą przed oceną ze strony innych.
Wrodzone cechy osobowości również mogą wpływać na sposób, w jaki reagujesz na sytuacje społeczne. Osoby o bardziej introwertycznym usposobieniu mogą mieć naturalne trudności w nawiązywaniu relacji i radzeniu sobie w stresujących sytuacjach.
Kroki, które możesz podjąć:
Skonsultowanie się ze specjalistą pomoże zidentyfikować źródło Twoich problemów oraz opracować odpowiedni plan terapeutyczny. Specjalista może zdiagnozować ewentualne zaburzenia i zaproponować terapię, która pomoże Ci radzić sobie z lękiem i stresem.
Psychoterapia, zwłaszcza terapia poznawczo-behawioralna (CBT), jest skuteczna w leczeniu zaburzeń lękowych i traumy. Terapeuta pomoże Ci zrozumieć swoje myśli i uczucia, nauczyć się nowych sposobów radzenia sobie oraz poprawić umiejętności społeczne.
Wsparcie ze strony bliskich, przyjaciół lub grup wsparcia może być bardzo pomocne. Dzielenie się swoimi doświadczeniami z innymi, którzy mają podobne problemy, może przynieść ulgę i dać poczucie, że nie jesteś sama w swoich trudnościach.
Pamiętaj, że nie musisz radzić sobie z tym sama. Szukanie pomocy i wsparcia to ważny krok w kierunku poprawy swojego samopoczucia i jakości życia. Pozdrawiam