Czy to początki anoreksji ?
5
odpowiedzi
Witam. Mam zaburzenia odżywiania. Schudłam 12 kg w ciągu roku, ponieważ źle się czułam w swoim ciele i chciałam coś zmienić. Mimo że ważę pomiędzy 42-43 kg nadal widzę swoje niedoskonałości. Patrzę w lustro z myślą, że jestem wciąż gruba. Chciałabym przytyć, ale boję się.
Dzień dobry.
Jako, że w wiadomości nie określono wieku, pozwolę sobie pisać bezpośrednio na Ty.
Bardzo ciężko po takiej małej ilości informacji jednoznacznie stwierdzić czy to co Tobie dolega to anoreksja. Sądząc po określeniu "zaburzenia odżywiania" mam wrażenie, że musiałaś czytać czy słyszeć coś na ten temat. W internecie można odnaleźć kryteria diagnostyczne anoreksji (m. in. współczynnik BMI poniżej 17,5, silny lęk przed przybraniem na wadze, czy np. brak miesiączkowania oraz obsesyjne skupienie na własnym ciele). Jeśli spełniasz te kryteria, zalecam najszybszy kontakt ze specjalistą zdrowia psychicznego - psychologiem lub psychiatrą. To co niepokoi, to to w jaki sposób o sobie piszesz. Osoby z zaburzeniami odżywiania najczęściej nie potrafią właściwie ocenić swojego ciała, będąc skrajanie niezadowolonym ze swojego wyglądu, doświadczając wręcz nienawiści do siebie i swojego ciała. Nie jest to zależne od realnego wyglądu czy wagi. Przyczyna tkwi w naszym zniekształconym myśleniu o sobie. Twoja wiadomość sugeruje, że skupiasz się na negatywnym obrazie siebie, odnosisz się najpewniej do jakiegoś nieosiągalnego ideału. Być może masz na myśli wygląd, który codziennie prezentują nam popularne pisma czy telewizja. Osoby chore na anoreksje nie dostrzegają, że obraz serwowany przez media jest w dużej części nieprawdziwy i wykreowany. Być może myślisz, że to wygląd gwarantuje sukces i powodzenie w życiu (media niestety to podsycają). Na szczęście tak nie jest! Zdrowy stosunek do samego siebie pozwala nam zaakceptować swoje indywidualne cechy i nie zmusza nas do ciągłych porównań z innymi. Pozwala nam polubić siebie wraz z całą paletą naszych indywidualnych cech. Prawdziwy sukces, zależy zaś od sił psychicznych, które tkwią w naszej psychice czy osobowości. Być może, gdy patrzysz na siebie przychodzi Ci do głowy mnóstwo negatywnych określeń. Jest to wystarczający znak, by zgłosić się na wizytę psychologiczną i porozmawiać o sobie, swoim stosunku do siebie i poczuciu własnej wartości. Lepiej zrobić to, nim będzie za późno. Z takim myśleniem o sobie życie jest nieustannym cierpieniem, karaniem siebie i być może nawet destrukcją (pamiętaj, że nieleczone zaburzenia odżywiania prowadzą do bardzo ciężkich powikłań zdrowotnych).
Życzę Tobie powodzenia w wyborze życzliwej osoby, która oceni Twój stan zdrowia oraz owocnej pracy nad sobą. Być może będzie to dłuższa wędrówka w głąb siebie - jednak warto przez nią przejść, po drodze czego na Ciebie zgubiona "część" siebie - szacunek do siebie samej. Pozdrawiam
Jako, że w wiadomości nie określono wieku, pozwolę sobie pisać bezpośrednio na Ty.
Bardzo ciężko po takiej małej ilości informacji jednoznacznie stwierdzić czy to co Tobie dolega to anoreksja. Sądząc po określeniu "zaburzenia odżywiania" mam wrażenie, że musiałaś czytać czy słyszeć coś na ten temat. W internecie można odnaleźć kryteria diagnostyczne anoreksji (m. in. współczynnik BMI poniżej 17,5, silny lęk przed przybraniem na wadze, czy np. brak miesiączkowania oraz obsesyjne skupienie na własnym ciele). Jeśli spełniasz te kryteria, zalecam najszybszy kontakt ze specjalistą zdrowia psychicznego - psychologiem lub psychiatrą. To co niepokoi, to to w jaki sposób o sobie piszesz. Osoby z zaburzeniami odżywiania najczęściej nie potrafią właściwie ocenić swojego ciała, będąc skrajanie niezadowolonym ze swojego wyglądu, doświadczając wręcz nienawiści do siebie i swojego ciała. Nie jest to zależne od realnego wyglądu czy wagi. Przyczyna tkwi w naszym zniekształconym myśleniu o sobie. Twoja wiadomość sugeruje, że skupiasz się na negatywnym obrazie siebie, odnosisz się najpewniej do jakiegoś nieosiągalnego ideału. Być może masz na myśli wygląd, który codziennie prezentują nam popularne pisma czy telewizja. Osoby chore na anoreksje nie dostrzegają, że obraz serwowany przez media jest w dużej części nieprawdziwy i wykreowany. Być może myślisz, że to wygląd gwarantuje sukces i powodzenie w życiu (media niestety to podsycają). Na szczęście tak nie jest! Zdrowy stosunek do samego siebie pozwala nam zaakceptować swoje indywidualne cechy i nie zmusza nas do ciągłych porównań z innymi. Pozwala nam polubić siebie wraz z całą paletą naszych indywidualnych cech. Prawdziwy sukces, zależy zaś od sił psychicznych, które tkwią w naszej psychice czy osobowości. Być może, gdy patrzysz na siebie przychodzi Ci do głowy mnóstwo negatywnych określeń. Jest to wystarczający znak, by zgłosić się na wizytę psychologiczną i porozmawiać o sobie, swoim stosunku do siebie i poczuciu własnej wartości. Lepiej zrobić to, nim będzie za późno. Z takim myśleniem o sobie życie jest nieustannym cierpieniem, karaniem siebie i być może nawet destrukcją (pamiętaj, że nieleczone zaburzenia odżywiania prowadzą do bardzo ciężkich powikłań zdrowotnych).
Życzę Tobie powodzenia w wyborze życzliwej osoby, która oceni Twój stan zdrowia oraz owocnej pracy nad sobą. Być może będzie to dłuższa wędrówka w głąb siebie - jednak warto przez nią przejść, po drodze czego na Ciebie zgubiona "część" siebie - szacunek do siebie samej. Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam. Po przeczytaniu Pani wypowiedzi odnoszę wrażenie, że jest Pani osobą świadomą swoich potrzeb, wrażliwą i jednocześnie odważną. O odwadze, według mnie świadczy to, że mówi Pani o tym co czuje, co Panią niepokoi oraz poszukuje pomocy. Zrobiła już Pani pierwszy krok w kierunku zadbania o siebie - publikując swoją wypowiedź. Rozumiem, że może Pani czuć się zaniepokojona tym co się dzieje, swoim zdrowiem i samopoczuciem. Ważnym jest aby o siebie zadbać. W mojej ocenie dobrze byłoby skorzystać z pomocy specjalisty (psychologa lub psychodietetyka lub psychiatry), który wesprze Panią, omówi z Panią sprawy, które są dla Pani ważne, pozwoli poszerzyć perspektywę a poprzez wspólną pracę pozwoli Pani na powrót do życia takiego jakim Pani chce żyć. Dzięki szczerej rozmowie ze specjalistą dojdzie Pani, z dużym prawdopodobieństwem, do wyjaśnienia spraw, które dziś Panią niepokoją. Większość specjalistów oferuje konsultacje zarówno w formie stacjonarnej jak i online - może Pani wybrać formą najbardziej wygodną dla Pani. Z całego serca życzę powodzenia i dużo zdrowia. Pozdrawiam
Niestety nie podała Pani wzrostu, wieku ani swojego BMI, w celu oszacowania występowania anoreksji i jej zaawansowania. Jest to niezmiernie ważne, gdyż głęboka anoreksja prowadzi do bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych. Pierwsze objawy problemów to: zaburzenia cyklu miesiączkowego, siniaki na ciele, obrzęki, stan przewlekłego zmęczenia i wiele innych.
Proszę pilnie skonsultować się ze specjalistą ( lekarzem, psychodietetykiem lub psychoterapeutą) w celu podjęcia kompleksowego leczenia. Proszę pamiętać, że zwiększenie masy ciała wcale nie musi oznaczać tycia.
Proszę pilnie skonsultować się ze specjalistą ( lekarzem, psychodietetykiem lub psychoterapeutą) w celu podjęcia kompleksowego leczenia. Proszę pamiętać, że zwiększenie masy ciała wcale nie musi oznaczać tycia.
Witam, myślę, że warto skonsultować swoje obawy ze specjalistą. Myślę, że najważniejsze w tym przypadku jest to co Pani czuje. Jeśli Pani odczucia wzbudzają u Pani obawę i podejrzewa Pani u siebie zniekształcenia myślenia to wystarczający znak, aby udać się na wizytę do psychologa, czy psychiatry. Proszę w tym wypadku myśleć o sobie i dać sobie wyrozumiałość.
Pozdrawiam i życzę dużo życzliwości.
Pozdrawiam i życzę dużo życzliwości.
Witam serdecznie,
rozumiem, jak bardzo trudne to musi być, szczególnie gdy mimo znaczącej straty wagi, wciąż odczuwasz niedoskonałości. Chciałabym Cię zapewnić, że nie jesteś sama w tych odczuciach.
Jeśli pozwolisz, chciałabym zaproponować skonsultowanie się z profesjonalistą, takim jak psycholog specjalizujący się w obszarze zaburzeń odżywiania. Dysponuje on odpowiednimi narzędziami i wiedzą, która może pomóc Ci zrozumieć i przezwyciężyć te trudności. To krok w kierunku zrozumienia siebie i budowania zdrowej relacji z własnym ciałem.
Pamiętaj, że Twoje zdrowie i dobre samopoczucie są priorytetem. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości, chętnie odpowiem na nie.
rozumiem, jak bardzo trudne to musi być, szczególnie gdy mimo znaczącej straty wagi, wciąż odczuwasz niedoskonałości. Chciałabym Cię zapewnić, że nie jesteś sama w tych odczuciach.
Jeśli pozwolisz, chciałabym zaproponować skonsultowanie się z profesjonalistą, takim jak psycholog specjalizujący się w obszarze zaburzeń odżywiania. Dysponuje on odpowiednimi narzędziami i wiedzą, która może pomóc Ci zrozumieć i przezwyciężyć te trudności. To krok w kierunku zrozumienia siebie i budowania zdrowej relacji z własnym ciałem.
Pamiętaj, że Twoje zdrowie i dobre samopoczucie są priorytetem. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości, chętnie odpowiem na nie.
Eksperci
Podobne pytania
- Dzień dobry, Już od dłuższego czasu mam problemy z przełykaniem pokarmu. Jem zawsze bardzo wolno, bo boję się, że jedzenie utkwi mi w przełyku. Każdy posiłek wywołuje u mnie dyskomfort i strach. Doszło już do momentu, w którym boje się jeść cokowiek. Bardzo proszę o jakąkolwiek poradę, co mogę zrobić…
- co jak rzygam to co jem?
- Witam Od kilku tygodni budzę się w nocy głodna, niezależnie od tego ile zjadłam na kolację i kiedy ją jadłam. Oczywiście muszę zjeść bo głodna nie jestem w stanie zasnąć. Rano także budzę się głodna. Mam wrażenie że nawet zbyt czesto czuję głód mimo że wcale nie jem za mało. Nie tracę na wadze ani nie…
- Dzień dobry , mam taki problem że coraz mniej jem ograniczam się w jedzeniu a waga spada i spada. Najbliżsi mówią że jestem już dość chuda ale nie potrafię tego dostrzec . Powinnam się może do kogoś udać?
- Dzień dobry, od lat moja dieta jest bardzo uboga. Nie potrafię się przemuc żeby próbować nowe rzeczy. Czasami zapach a nawet sam widok konkretnych potraw wywołuje u mnie odruch wymiotny. Bardzo chcę to zmienić. Do jakiego lekarza powinnam się udać?
- Dobry Wieczór Piszę z prośbą o poradę. Znajoma przeżyła straszną traumę (śmiertelny wypadek partnera) jest pod opieką psychiatry i psychologa aczkolwiek ma duże problemy z odżywianiem. Choćby nawet chciała coś zjeść to jak to ujmuje wszystko rośnie jej w gardle. Jak już uda się coś zjeść to po chwili…
- Zmagam się z zaburzeniem,które po angielsku nazywamy binge eating. Chowam dodatkowe kalorie,które jem przed bliskimi. Powoduje to ogromne poczucie winy i też poczucie beznadziejności. Jaka terapia będzie najlepsza?
- Witam, Problem z jedzeniem, życiem codziennym/ partnerskim. Chęć żucia jakichkolwiek przekąsek ,zapychania się nimi do tego stopnia ze na drugi dzień jest złe samopoczucie dodatkowo chęć wypluwania danego jedzenia- do jakiego specjalisty się udać?
- Witam mam 29 lat 178 cm wzrostu i wagę 103 kg.Nie potrafię przestać myśleć o jedzeniu,przez cały dzień potrafię jeść małe porcje by wieczorem usiąść przed tv i zjeść fast fooda oraz paczkę chipsów,waga ciagle rośnie posiadam w domu bieżnie,rowerek,siłownie ale nie mam motywacji by z nich korzystać.Nie…
- Witam, mam 17 lat i zacząłem ćwiczyć już rok temu sporty siłowe. Jestem ektomorfikiem i ważę 51kg przy 170cm wzrostu. Borykam się od roku z pewnym problemem a mianowicie, chciałbym jeść więcej ponieważ powinienem być na masie (nadwyżka kaloryczna) ale niestety nie jestem w stanie zjeść prostego małego…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 41 pytań dotyczących usługi: zaburzenia odżywiania
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.