Czy to sprawa dla psychologa, czy dla psychiatry? Problemy z mężem.

Dzień Dobry, problem jest dośyć złożony. Otóż mój mąż ewidentnie ma problem, nie tyle z wyrażaniem uczuć, co w ogóle z uczuciami. Zarówno ja, jak i inni w jego otoczeniu już dawno dostrzegli, że mąż jest chłodny i obojętny oraz sprawia wrażenie człowieka bez żadnych ciepłych uczuć. Nie wykazuje nawet zainteresowania swoim małym dzieciom. Jest w nim wiele agresji, złości, żalu, nienawiści. Nie ma w nim za bardzo empatii, nawet w stosunku do dzieci (przykład – synek mocno uderzył się w główkę i płacze, a mąż śmieje się z tego) Sam wiele razy to wszystko przyznawał w rozmowach ze mną. Ponadto, jego zachowanie często jest dość dziwne. Zaczepia wiele starszych od siebie ludzi, jak małe dziecko (np. pstryka po uchu). Chodzi bez celu po domu. Często nie może skupić na niczym uwagi. Zamyślony rzuca klockami w dziecko. Często wyłącza się”, żyje jakby w swoi świecie i niczym innym się nie interesuje. Kolejna rzecz – ma wręcz obsesje na punkcie polityki, a konkretnie jednego polityka, którego traktuje jak guru i wyrocznię. Wchodzi na te tematy przy każdej jednej okazji z każdą napotkaną osobą – z rodzicami, z rodzeństwem, z sąsiadami, ze znajomymi, z dalsza rodziną, z całkiem nowo poznanymi ludźmi. Opowiada o wszystkim z wielkim zaangażowaniem i zawziętością, nawet, gdy jego rozmówca ewidentnie nie ma ochoty. Nie przyjmuje do swojej świadomości nic, co jest sprzeczne z jego przekonaniami, nawet, gdy ktoś poda mu naoczne argumenty. I ostatnia rzecz – mąż ma też swego rodzaju obsesję na puncie seksu i spraw z tym związanych. Być może jest to normalne u mężczyzn (nie wiem, nie miałam wcześniej zbyt wielkiego doświadczenia), ale mnie niekiedy bardzo krępuje i okropnie irytuje. Mówię o sytuacjach, gdy w mojej obecności opowiada o najbardziej intymnych sprawach swoim kolegom, albo gdy obmacuje mnie przy czakach rodziny. Często też, gdy jestem na niego zła, on dotykając mnie wbrew mojej woli chce mnie udobruchać”. Jestem pewna, że mój mąż ma jakiś problem. Zastanawia mnie tylko, czy jest to problem na podłożu psychologicznym, czy już raczej psychiatrycznym? A może jego zachowanie jest efektem częstego palenia marihuany (co zresztą samo w sobie również jest problem, z którym próbuję walczyć, lecz nie bardzo wiem jak)? Dodam, że w jego bliskiej rodzinie został stwierdzony przypadek schizofrenii. Ostatnio mąż zgodził się, bym umówiła dla niego wizytę ze specjalistą. Nie wiem jednak, czy powinien udać się do psychologa, do psychiatry, czy może do jakiegoś terapeuty, który pomoże mu wyjść z nałogu (o ile w ogóle mój mąż będzie chciał wyjść z nałogu). Bardzo proszę o pomoc, bo te wszystkie sprawy – zarówno stosunek męża do dzieci, jak i do mnie, a także nadużywanie marihuany powoli niszczy naszą rodzinę, a ja nie mam pojęcia, jak mogę nam pomóc. Bardzo kocham swojego męża i nie chcę go zostawiać, tym bardziej że podejrzewam, że to on potrzebuje pomocy. Boję się o naszą przyszłość