czy wstrzymywanie stolca moze mieć podłoże psychologiczne?

21 odpowiedzi
Mam synka ma 11 lat jest cudownym ,ambitnym i wrażliwym chłopcem . Kubuś jest bardzo dobrym uczniem ,w szkole nauczyciele nie zgłaszają problemów wręcz przeciwnie. kilka lat temu rozstałam się z mężem i tatą Kuby ,ale problemy jakie ma mój syn zaczęły się wcześniej. pierwszy powazny incydent to kradzież w sklepie ,Kubuś miał wtedy ok 7 lat, najpierw kłamał, potem pod moim naciskiem przyznał się do kradzieży. Ponad rok póżniej znów zaczął krasć ,został przyłapany i sprawa skończyła się w sądzie. W tej chwili mniemam ,ze Kuba dostał nauczkę i nie robi więcej takich rzeczy( napomknę ,ze dostawał kieszonkowe). teraz kuba ma duży problem z emocjami często się denerwuje, wpada w furie , czasem jest wręcz agresywny, miewa także tzw. płaczliwe chwile .Najgorszy jednak problem to problem z wypróżnianiem się . Kubuś cierpi od najmłodszych lat na zaparcia . Kiedy był małym dzieckiem w różny sposób radziliśmy sobie z tym . Teraz jest jednak coraz gorzej . kuba nie chce o tym rozmawiać nie przyznaje się do tego ,ze się nie wypróżnia , wiem o tym bo coraz bardziej brudzi bieliznę . Mysle ,że wstrzymuje stolec i nie jest to tylko problem fizyczny. Mój syn nie ma też apetytu ,jest bardzo szczupły . Edyta
Witam serdecznie,
odpowiadając na Pani pytanie - tak, wstrzymywanie stolca może mieć podłoże psychogenne. Nazywane jest wtedy zaparciami nawykowymi. Zdarza się, że dzieci pod wpływem silnych emocji, nadmiaru stresu i bodźców właśnie tak reagują. Aby jednak to stwierdzić należy wykluczyć inne czynniki. W pierwszej kolejności warto byłoby skonsultować się z pediatrą i przeprowadzić niezbędne badania, a dopiero w następnym udać się na konsultację do psychologa. Po Pani opisie problem wydaje się szerszy, więc konsultacja z psychologiem przydałaby się, aby rozwiązać również inne problemy z zachowaniem czy emocjami, niemniej jednak, żeby oddziaływania były skuteczne, trzeba najpierw wykluczyć kwestie medyczne.
Pozdrawiam
Honorata Ruban

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry, proponuję udać się do poradni psychologiczno-pedagogicznej gdzie specjaliści zaczną od wielospecjalistycznej diagnozy. Niestety nie da się zdiagnozować problemów Pani syna na podstawie opisu, a bez tego nie można udzielić pomocy. Pozdrawiam serdecznie i powodzenia!
Witam
Zachęcam do rozmowy z pediatrą, który powinien pogłębić badania celem ew. wykluczenia podłoża somatycznego zanieczyszczeń pani syna oraz koniecznie umówić syna na wizyty z psychologiem dziecięcym.
Szanowana Pani
To ważne, że potrafi Pani nazwać zasoby syna oraz zauważyć to co może wymagać wsparcia. W przesłanej przez Panią wiadomości mam za mało informacji na temat waszej relacji, zasad i wartości rodzinnych itp; które są konieczne do właściwego i jak najpełniejszego zrozumienia Pani syna, ale również waszego systemu rodzinnego. Dlatego zachęcam Panią do konsultacji z psychologiem w celu zrozumienia potrzeb i zachowań syna oraz wspólnego znalezienia optymalnych rozwiązań.
Z wyrazami szacunku
Anna Arcicuh
Z pewnością należy wykluczyć przyczyny fizyczne zaparć u synka i skonsultować się w tej sprawie z lekarzem w celu wykonania odpowiednich badań. Jeżeli przyczyna będzie fizyczna lekarz zaproponuje wdrożenie postępowania dietetyczno-farmakologicznego zapewniającego rozluźnienie konsystencji stolców. Odpowiadając jednak na Pani pytanie, wstrzymywanie stolca może mieć charakter psychologiczny. Podłożem psychologicznym zaparć są zaburzenia emocjonalne lub dysfunkcja rodziny (konflikty w rodzinie, rozwód rodziców, rodziny przeżywające poważne problemy prawno-finansowe). Nieretencyjne nietrzymanie stolca pojawia się również u dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi w przebiegu opóźnienia rozwoju psychicznego, trudnej sytuacji w rodzinie lub w grupie społecznej, w której dziecko przebywa. Jeżeli lekarz wykluczy przyczyny psychiczne problemy należy udać się na konsultację do psychologa dziecięcego i objąć dziecko stałą opieką psychologiczną.
Odpowiadając na Pani pytanie, owszem wstrzymywanie stolca może mieć charakter psychologiczny. Natomiast na podstawie zawartych informacji trudno wskazać powód. Dlatego zalecam kontakt z psychoterapeutą
Witam.
Problem, który Pani opisuje może mieć podłoże psychologiczne i zachęcam d skonsultowania się z psychologiem dziecięcym. W oczekiwaniu na wizytę u psychologa warto wykonać badania zlecone przez lekarza ogólnego aby wykluczyć sprawy natury medycznej lub w razie konieczności łączyć oddziaływania np. farmakologiczne z psychologicznymi.
Psychologa dziecięcego znajdzie Pani w poradni psychologiczno-pedagogicznej, wskazać specjalistę powinien też pedagog/psycholog w szkole Pani syna.
Dzień dobry
Zapraszam do kontaktu telefonicznego, chętnie porozmawiam z Panią i udzielę wyczerpujących wskazówek i informacji.
Pozdrawiam
Daria Rybarczyk
Tak, wstrzymywanie stolca może mieć m.in. swoje uwarunkowania w przeżywanych emocjach, jest to tzw. zaparcie nawykowe. Aby pomóc dziecku, najlepiej skonsultować się zarówno z lekarzem pediatrą, jak i psychologiem dziecięcym. Poruszyła Pani kilka różnych problemów - warto przyjrzeć się im wszystkim.
Dzień dobry, podzielam Pani intuicję, proszę udać się z synkiem na konsultację do psychologa dziecięcego. Dzieci silnie przeżywają napięcia w rodzinie i często sygnalizują je poprzez objawy cielesne. Nie mniej, trzeba również zająć się stanem fizycznym - proszę odwiedzić lekarza rodzinnego, żeby uwzględnić w diagnozie możliwe przyczyny somatyczne. Pozdrawiam Panią serdecznie. Katarzyna Zalewska
Szanowna Pani, problem który Pani opisuje, może mieć rzeczywiście podłoże psychologiczne, ale bez szczegółowej diagnostyki (poznania dziecka, zbadania funkcjonowania systemu rodzinnego) nie sposób to stwierdzić jednoznacznie. Jako główny problem wskazuje Pani problem ze wstrzymywaniem stolca, jednakże nieprawidłowości w zakresie regulacji emocjonalnej są również widoczne w postaci innych objawów (kłamania, braku kontroli emocjonalnej, kradzieży, itp.). Z tego co czytam jest Pani osobą otwartą na analizę możliwego podłoża psychologicznego, to duży plus. Zachęcam do wizyty u psychologa; szczególnie warto będzie zainteresować się specjalistami, których głównym obszarem pracy jest praca z dziećmi.
Pozdrawiam
Witam, proponowałabym spotkania z psychoterapeutą systemowym. Opisane przez Panią sytuację mogą wynikać z różnych przyczyn a psychoterapeuta systemowy pomoże Wam.
Pozdrawiam
Dzień dobry, Pani Edyto, proszę udać się z synem do lokalnego specjalisty psychologa dzieci i młodzieży. Taki objawy mogą wskazywać na różne trudności. Ciężko mi jest cokolwiek poradzić w takiej formie. Życzę powodzenia.
Szanowna Pani,
Rozumiem niepokój o dziecko i chęć ulżenia mu w przeżywanych trudnościach. Niestety nawet na podstawie bardzo szczegółowego opisu trudno jest coś doradzić w tak złożonej sytuacji.
Sugeruję wizytę u psychoterapeuty rodzinnego. Zdecydowanie wskazane byłoby zaangażować w takie spotkania także ojca Kuby, żeby dziecko mogłoby poczuć, że w takiej trudnej sytuacji wspierają go oboje rodzice. Przyczyni się to do znacznie sprawniejszej pracy i szybszych rezultatów terapii.
Pani Edyto,
Wymienia Pani wiele problemów, z którymi boryka się Pani syn. Na początek sugerowałabym, aby udała się Pani z synem do lekarza pediatry w celu ewentualnego wykluczenia objawów związanych z zaparciami na tle fizjologicznym. W dalszej kolejności proponuję udać się do psychologa (może na początek w poradni pedagogiczno-psychologicznej) w celu przyjrzenia się pozostałym trudnościom związanym z funkcjonowaniem Kuby.
Pozdrawiam serdecznie!
Powstrzymywanie się od wypróżniania jak najbardziej może mieć podłoże psychologiczne. Wszystko, co odczuwamy - nasze emocje zarówno dobre, jak i złe, znajdują ujście w ciele. Jedno nie działa w oderwaniu od drugiego. Proszę udać się z synem do psychologa, który dokładniej rozezna się w sytuacji, porozmawia z Panią i dzieckiem i być może zaleci dalsze działania. Pozdrawiam! Milena Wyszyńska
Faktycznie trudna sytuacja. Najpierw warto byłoby zrobić badania i wykluczyć podłoże fizyczne. Jeśli okaże się, że wyniki są dobre, to warto zapisać go do terapeuty poznawczo-behawioralnego lub zapisać się na terapię rodzinną i zobaczyć czy jego zaparcia nie wiążą się z lękiem lub stresem. Równie dobrze może to być jego sposób radzenia sobie z napiętą sytuacją w domu, wynik skomplikowanej sytuacji w rodzinie, otoczeniu szkolnym, grupie rówieśnicy lub sposób zwrócenia na siebie uwagi. Możliwości jest wiele i trzeba je sprawdzić. Jednak najważniejsze jest to, aby go nie poniżać i nie obwiniać, tylko okazać mu wsparcie fizyczne i psychiczne. Powodzenia
Witam,wydaje się, że pani syn od najmłodszych lat ma trudności w radzeniu sobie z emocjami. Myślę, że wstrzymywanie stolca może mieć charakter psychologiczny ale tylko w momencie kiedy wykluczy się podłoże medyczne. Należy się zastanowić nad genezą zaparć i ich związkiem z waszą sytuacją rodzinną (np.konfliktami z mężem, rozwodem). Polecam wykluczyć podłoże medyczne zaparć, zgłosić się do psychologa, psychoterapeuty a także udać się na konsultacje do dietetyka. Pozdrawiam, Hanna Dąbkowska
W Pani opisie sytuacji można wyodrębnić kilka problemów. Rozumiem, że to co aktualnie jest dla Pani istotne to kwestia problemów ze wstrzymywaniem stolca u syna. Najpierw skierowałabym się do lekarza specjalisty gastroenterologa, który opracowałby ścieżkę diagnozy ( i leczenia) tej przypadłości. Jeżeli syn nie chce o tym rozmawiać, wstydzi się, to na tym etapie psycholog mógłby zadziałać przygotowując go do wizyty u lekarza. Jest wiele możliwych przyczyn problemów z wypróżnianiem. Najpierw lekarz musi wyjaśnić czy i co dzieje się w układzie pokarmowym syna. Jeżeli stwierdzi, że syn jest zdrowy wtedy jak najbardziej terapia u psychologa, ale jeżeli jest chory to psycholog jak najbardziej może pomóc w procesie leczenia i zdrowienia. Pozdrawiam.
Szanowna Pani,
Problemy przez Panią opisywane wyglądają na poważne zaburzenia emocjonalne. Sytuacja rodzinna może być tylko jednym z powodów. Nie należy zwlekać z szukaniem pomocy, ponieważ wraz z początkiem okresu dojrzewania trudności mogą się nasilić.Sugeruję konsultację u psychologa, być może będzie wskazana wizyta u psychiatry dziecięcego. Trudności przez Panią opisywane mogą bowiem wymagać farmakoterapii.
Dzień dobry, nie chcę stawiać żadnych hipotez bez rozmowy z Panią i chłopcem. Natomiast uważam, że powinna się Pani udać z Kubą do psychologa, ponieważ problem jest bardzo poważny i wieloaspektowy. Jeśli się Panie zdecyduje na wizytę proszę o kontakt telefoniczny w celu ustalenia terminu wizyty.
Z poważaniem
Dagmara Glapa

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.

Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.