Czy wyprowadzka pomoze w nerwicy natrectw dlaczego gdy nie poprawiam czuje w sobie cos dziwnego ze m

Niestety nie do końca jasna jest dla mnie treść tego pytania. Jeśli dobrze się domyślam chodzi o wpływ przeprowadzki (miejsca zamieszkania?) na objawy nerwicy natręctw. Nie sądzę by to był dobry sposób zmniejszenie dolegliwości.

Objawy opisane w tej wypowiedzi wskazują na zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Zaburzenie to ma podłoże lękowe. Obsesyjne sprawdzanie i poprawianie mają za zadanie obniżyć lęk, niepokój, napięcie. Niestety ulga jest tylko chwilowa. Z czasem potrzeba tego sprawdzania i poprawiania nasila się i tak jak zostało to napisane wpada się w błędne koło natrętnych czynności. Aby to przerwać potrzebna jest psychoterapia. Badania potwierdzają, że terapia poznawczo-behawioralna jest najbardziej skuteczna w leczeniu tego typu zaburzeń. Podczas terapii z jednej strony pracujemy poznawczo czyli namierzamy i badamy źródła lęku, niepokoju, napięcia z drugiej strony oddziałujemy behawioralnie i zmieniamy nawyki, starając się uśmierzać te trudne emocje w inny sposób niż w formie kompulsyjnych aktywności.
Przeprowadzka nie pomoże w wyleczeniu tych dolegliwości gdyż mają one podłoże wewnętrzne. Nie mają związku z tym gdzie mieszkamy. Bezpośrednią przyczyną są wymienione przeze mnie emocje lęk, niepokój, napięcie, których chcemy się pozbyć i mają nam w tym pomóc natrętne czynności np. stałe poprawianie czegoś. Aby to przerwać musimy namierzyć i zrozumieć skąd te uczucia się biorą, a także radzić sobie z nimi w inny, bardziej adaptacyjny dla nas sposób niż za pomocą natręctw.

Pozdrawiam,
Natalia Orzechowska

Nerwica natręctw objawia się natrętnymi myślami, wyobrażeniami i lękami dotyczącymi często życia lub zdrowia osoby chorej lub kogoś z jej bliskiego otoczenia. Odczuwany jest przy tym wewnętrzny przymus wykonywania pewnych rytualnych czynności, a dodatkowo lęk związany z konsekwencjami ich zaniechania. Co ciekawe, osoby, które cierpią z powodu natrętnych myśli, zdają sobie sprawę z tego, że zachowują się irracjonalnie, ale nie są w stanie nad tym zapanować. Im bardziej chory walczy z objawami, tym bardziej się one nasilają. Wykonanie takiej przymusowej czynności przynosi chwilową ulgę, ale po niedługim czasie pojawiają się natrętne myśli skłaniające do ponownego jej wykonania.
Czasem zmiana miejsca zamieszkania lub pracy powoduje ich minimalizację albo zanik. Zdarza się, że w okresie przekwitania zmniejszają się samoistnie. Pacjenci poddawani są psychoterapii oraz leczeniu farmakologicznemu.
Nie napisała Pani częstotliwośći występowania zaburzeń, ich charakteru oraz uciążliwość w codziennym życiu dzięki temu można stwierdzić stopień zaburzenia. Pozdrawiam