czy z lękiem i nerwicą można sobie poradzić

Dzień dobry, z tego co Pani pisze problemy i objawy z jakimi Pani się zmaga są długotrwałe i dotarła Pani do granicy własnych możliwości. Pisze Pani o bezsilności i obietnicach względem samej siebie, których Pani nie daje rady zrealizować co jest dodatkowym czynnikiem stresogennym i obniżającym poczucie sprawczości. W takiej sytuacji bardzo trudno poradzić sobie samemu bez wsparcia z zewnątrz i profesjonalnej pomocy. Zachęcam do kontaktu z psychoterapeutą-psychologiem, aby w bezpiecznych warunkach opowiedzieć o swoich problemach i pozwolić sobie pomóc.

Dzień dobry,
Zdecydowanie polecam udać się o pomoc do psychoterapeuty, być może też konieczne okaże się wizyta u psychiatry i leczenie lekami. Z tego co Pani mówi, nerwica lękowa, którą Pani ma, jest silniejsza od Pani, nie radzi sobie Pani z nią, nie potrafi Pani sama tego zmienić. Ja ze swojej strony nie mogę nic doradzić nie znając podłoża Pani problemu. właśnie psychoterapia może pomóc zrozumieć, skąd bierze się problem i wtedy można pracować nad tym, by to zmienić. Jeśli Pani będzie zdecydowana udać się po pomoc do psychoterapeuty, zapraszam do kontaktu.
Pozdrawiam serdecznie,

Justyna Wojciechowska

Witam serdecznie,
sytuacja, którą Pani opisuje jest zdecydowanie trudna. Mam wrażenie, że towarzyszy Pani nie tylko lęk ale i ciągłe napięcie, niepokój, brak wiary w swoje kompetencje rodzicielskie i radzenie sobie. Jestem przekonana, że pomoc i wsparcie terapeutyczne to dobre rozwiązanie przy tak spotęgowanej i uciążliwej sytuacji.
Z lękiem i nerwicą można sobie poradzić. Klienci zgłaszający objawy zbliżone do opisanych przez Panią stanowią największą grupę osób zgłaszających sie po pomoc.
Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry,
dziękuję za zaufanie. Z Pani opisu wnioskuję, że nie jest łatwo żyć w sposób, jaki Pani opisuje. Odczucia, o których Pani wspomina są charakterystyczne dla pewnego typu zaburzeń, które warto poddać terapii. Pisze Pani również o obietnicach, która Pani sobie składa, a dotyczą one zaprzestania wykonywania natrętnych czynności. Przypuszczam, że ma Pani poczucie winy, kiedy okazuje się że obietnica nie została dotrzymana. Na Pani miejscu, udałabym się, jak najszybciej na konsultację do psychologa i równocześnie do psychiatry. Jest Pani młoda, ma Pani rodzinę i warto zacząć żyć pełnią życia, cieszyć się z tego, co Pani ma i uchronić rodzinę przed rozpadem. Pisze Pani również o narodzinach dziecka. Nie dostałam informacji, jak dawno Pani urodziła, ale przypuszczam że również w związku z pojawieniem się nowego członka rodziny i w pewnym sensie zaburzenia jakiegoś życiowego ładu czuje się Pani przeciążona. Proszę udać się do psychiatry i psychologa na konsultację zanim straci Pani wszelką nadzieję na poprawę i siły do życia. Zrobiła Pani bardzo duży krok pisząc do mnie i dzieląc się swoimi trudnościami, proszę wykonać kolejny, a potem już będzie z górki:). Serdecznie pozdrawiam i życzę szybkiego powrotu do zadowalającego Panią samopoczucia/ Agnieszka Jaślikowska-Nowak

Witam
podane objawy świadczyć mogą o zaburzeniach lękowych, które mogą mieć bardzo różne źródła. Utrudniają znacząco życie oraz mają bardzo negatywny wpływ na nasze relacje i naszych najbliższych. Symptomy związane z nerwicą natręctw sugerować mogą wiele wypartych emocji, którymi należy się zająć, aby doprowadzić do złagodzenia objawów a następnie wyleczenia. Aby to mogło nastąpić konieczna jest praca z doświadczonym Psychoterapeutą. Osobiście doradzam psychoterapię w nurcie psychodynamicznym, aby móc skutecznie i trwale uzyskać poprawę samopoczucia i funkcjonowania. Samodzielnie mamy bardzo małe szanse na zmianę, tym bardziej, że z Pani opisu wynika, że taka sytuacja trwa od długiego czasu, przez co objawy mogą się nasilać oraz utrwalać. Stąd potrzebna jest pomoc Psychoterapeuty.

Opisała Pani dość szerokie spektrum objawów zaburzeń lękowych i nerwicy natręctw oraz towarzyszące im cierpienie. Myślę, że nie ma sensu czekać, lepiej jak najszybciej zgłosić się po pomoc do psychoterapeuty. Prawdopodobnie czeka Panią dość długa i męcząca terapia, wydaje mi się jednak, że warto podjąć ten trud, żeby poczuć się lepiej i żyć w większym spokoju. Powodzenia.

Dzień dobry,
Z Pani opisu sytuacji wynika, że objawy lękowe w różnej postaci towarzyszą Pani od bardzo długiego czasu a narodziny Pani dziecka, które niewątpliwie stanowiły bardzo istotną w Pani życiu zmianę, przyczyniły się jeszcze do ich nasilenia. W związku z tym wydaje mi się, że najlepszym dla Pani rozwiązaniem byłoby poszukanie profesjonalnej pomocy i umówienie się na wizytę. Lęk i inne opisane przez Panią objawy są bowiem, poza tym, że same powodują problemy w Pani codziennym funkcjonowaniu, najprawdopodobniej sygnałem, że od dłuższego czasu jakieś obszary Pani życia wymagają zmian. Samodzielne zrozumienie tego, co aktualnie się dzieje oraz uporanie się z tym może być bardzo trudne i nie przynieść oczekiwanych przez Panią efektów, na przykład ze względu na brak możliwości obiektywnego spojrzenia i oceny swojego stanu a w konsekwencji kłopot z opracowaniem planu działania w celu rozwiązania problemów.
Pozdrawiam

Witam z Pani opisu wynika że doświadcza Pani szeregu symptomów z grupy symptomów nerwicowych. W takiej sytuacji kontakt z specjalistą psychologiem / psychoterapeutą jest konieczny zaś najskuteczniejszą formą pomocy będzie psychoterapia (najlepiej prowadzona w nurcie poznawczo behawioralnym) połączona farmakoterapia prowadzona pod nadzorem psychiatry. Zapraszam do telefonicznego pierwszego kontaktu w celu dokonania wstępnej diagnozy oraz zapoznania się z formą prowadzonych oddziaływań psychoterapeutycznych.

Pozdrawiam
Radek Szafrański
Psycholog, Psychoterapeuta

Witam, z tego co Pani napisała,to rozumiem, że w Pani życiu dominuje lęk, który objawia się w wielu codziennych sytuacjach. Pisze Pani, że najbardziej uciążliwy jest niepokój związany z zapadnieciem na jakąś chorobę. Wyobrażam sobie, że ciągły lęk może być bardzo nieprzyjemny i może czuć się Pani zmęczona. Czasami udaje się samemu przezwyciężyć takie emocje. Kiedy jednak dzieje się to w dużym nasileniu i przekłada na różne bodźce, które go powodują, a przede wszystkim te emocje zaczynają dezorganizowac nasze życie lepiej udać się do specjalisty, który mógłby spojrzeć na ten problem z dystansem. Na takiej konsultacji mogłaby Pani wspólnie z psychoterapeutą rozważyć ewentualny plan leczenia oraz dowiedzieć się jak doraźnie może sobie Pani radzić z lękiem. Często prży zaburzeniach lękowych bardzo efektywna jest terapia poznawczo-behawioralna, podczas, której pracuje się na pewnych schematach, które powodują powstawanie lęku. Wyobrażam sobie, że taka rozmowa z obca osoba może być bardzo trudna. Jednak często okazuje się bardzo pomocna. Pozdrawiam

Dzień dobry, opisuje Pani objawy, które najprawdopodobniej są objawami nerwicy, a dokładniej zaburzenia lękowego. Aby postawić jednoznaczną diagnozę musi Pani udać się do psychologa lub psychoterapeuty. Nerwica nie jest chorobą psychiczną, a raczej zaburzeniem emocji, które leczy się psychoterapią. Jest czymś bardzo trudnym, a często niemożliwym by poradzić sobie z objawami samemu lub przy wsparciu osób najbliższych, nie będących specjalistami w tym zakresie. Dlatego po diagnozie psychologicznej najpewniej zostanie Pani skierowana do psychoterapeuty, który pomoże Pani poradzić sobie z objawami

Dzień dobry, opisuje Pani objawy typowe dla zaburzeń lękowych - zespółu lęku uogólnionego, lęku postaci fobii czy zaburzeń obsesyjno - kompulsywnych. Jak najbardziej polecałabym konsultację psychologiczną i ewentualnie psychiatryczną. Zaburzenia lękowe można skutecznie leczyć, zwłaszcza za pomocą terapii poznawczo - behawioralnej, czasem w zależności od potrzeb w połączeniu z farmakoterapią. Jeśli chodzi o samopomoc polecam książkę "Umysł ponad nastrojem" Padesky i "Program zmiany sposobu życia" Young. Pozdrawiam serdecznie!

Dzień dobry. Opisane przez Panią objawy są bardzo typowe dla nerwicy natręctw, zaburzenia o podłożu lękowym. Oczywiście ewentualne potwierdzenie takich przyczyn Pani zachowania i cierpienia wymaga wizyty bezpośredniej u psychologa lub lekarza psychiatry. Odpowiadając na Pani ostatnie pytanie: nie, prawdopodobnie nie poradzi Pani sobie sama i wręcz nie ma takiej konieczności. Zmaganie się z trudnościami opisanymi przez Panią wymaga od Pani sporego wysiłku nie dlatego, że Pani nie chce, ale dlatego, że nie potrafi Pani znaleźć sposobu na ich wyeliminowanie. Stąd wniosek, że bez pomocy specjalisty, prawdopodobnie nie upora się Pani z tym. Dobrą wiadomością jest to, że podobne zaburzenia można leczyć z powodzeniem przy pomocy psychoterapii. Proszę podjąć odpowiednie kroki i dac sobie oraz bliskim szansę na powrót do równowagi i szczęście. Pozdrawiam.

Dzień dobry, dobry psychoterapeuta może Panią znacząco wesprzeć z uporaniem się z problemami, o których Pani pisze. Warto się skontaktować. Pozdrawiam Panią serdecznie. Katarzyna Zalewska

Witam Panią.
Z uwagą przeczytałam to co Pani napisała i mimo, że daleka jestem od stawiania w tym miejscu diagnoz, to co Pani opisała wskazuje na zaburzenia lękowe, które w znaczny sposób utrudniający Pani normalne i satysfakcjonujące życie i są źródłem cierpienia.
W moim przekonaniu powinna się Pani udać do psychiatry, bo on jest od stawiania diagnoz i do psychologa psychoterapeuty behawioralbno-poznawczego. Terapia behawioralno-poznawcza to terapia o udowodnionej skuteczności w przypadku zaburzeń lękowych. W trakcie terapii szybko powinny objawy ustępować.Nie ma sensu się męczyć skoro są meteody skuteczne na tego typu zaburzenia. Jeszcze jedno to sa zaburzenia a nie choroba psychiczna. To co Pani opisuje o tym myciu rąk i lęku przed zarażeniem to typowe zaburzenia obsesyjno kompulsyjne. Myśl obsesyjna powoduje wzrost lęku czynność przymusowa czyli mycie rak lęk obniża i tak jesteśmy w błędnym kole.
Warto coś zrobić dla się i zgłosić się do specjalisty.
Życzę dobrych decyzji.
Pozdrawiam ciepło

Szanowna Pani,

objawy, które Pani opisuje z dużym prawdopodobieństwem wskazują na zaburzenia obsesyjno (obawy o dziecko, lęk przed zarazkami) - kompulsywne (częste mycie rąk). Ich ilość oraz nasilenie niestety wymagają wizyty u psychologa/psychoterapeuty, który dobierze dla Pani odpowiednią metodę terapii. Może też okazać się, że wskazana będzie konsultacja u psychiatry w celu dobrania odpowiednich leków obniżających poziom lęku i niepokoju.

Pozdrawiam,
Agnieszka Laskowska

Witam Panią,
W obecnej sytuacji, przy nasileniu objawów nerwicowych zalecam podjęcie psychoterapii. Warto popracować nad wzmocnieniem poczucia własnej wartości, nad konstruktywnymi metodami radzenia sobie ze stresem, psychoterapia pomoże poradzić sobie z natrętnymi myśli, a co za tym idzie podniesie jakość życia.
Pozdrawiam serdecznie, Natalia Kabała - Michna

Dzień dobry,
na pytanie czy może sobie Pani sama poradzić niestety nie potrafię odpowiedzieć, bo to pytanie musi Pani zadać sobie. Piszę Pani, że widzi Pani potrzebę zmiany, ale nie potrafi Pani nic z tym zrobić. Objawy, o których Pani piszę mogą wskazywać na zaburzenia lękowe. Z powodzeniem można je leczyć w trakcie psychoterapii, natomiast nie leczone - często bardzo przeszkadzają i progresują. Oczywiście może Pani próbować samej coś z tym zrobić, ale z pomocą psychoterapeuty na pewno byłoby Pani łatwiej, zwłaszcza jeśli stany lękowe przeszkadzają Pani w codziennym funkcjonowaniu.
Pozdrawiam serdecznie

Problem który Pani opisuje bardzo obniża komfort Pani życia i osób najbliższych - zdecydowanie proszę dłużej nie zwlekać i skorzystać z pomocy specjalisty.

Dzień dobry, nie warto dłużej się z tym stanem samej męczyć i jak najbardziej warto zgłosić się na konsultację.
pozdrawiam serdecznie
Agata Czaja-Michaud
ajkczaja&gmail.com

Zdecydowanie lepiej się umówić i omówić Pani lęki ze specjalistą,
Jak opisała Pani powyżej, lęków jest wiele, gnębią Panią od jakiegoś czasu i do tej pory nie poradziła sobie Pani z nimi sama. Warto by przyjrzeć się temu z innej perspektywy, a specjalista w tym pomoże..

Dobry wieczór,
z tego co rozumiem ma Pani trudność z lękiem pojawiającym się w różnych sytuacjach i utrudniających funkcjonowanie w relacjach z innymi, w relacjach zawodowych i w byciu z samą sobą. Z drugiej strony ma pani świadomość swoich trudności i szuka pomocy - co jest ważnym krokiem w kierunku poprawy swojej kondycji psychicznej.
Jako psycholog dziecięcy nie specjalizuję się w pracy terapeutycznej z dorosłymi. Jestem w stanie jedynie zasugerować, że pomocne dla Pani byłoby spotkanie z psychoterapeutą pracującym z osobami dorosłymi- najlepiej z okolic miejsca zamieszkania, żeby było to wygodne organizacyjnie. W kontakcie z terapeutą możliwe będzie szybsze i bardziej efektywne wypracowanie sposobów radzenia sobie z lękiem.
Pozdrawiam,
Magdalena A. Pietrzak

Dzień dobry,
Bardzo wyraźnie Pani pisze, że od pewnego czasu zmaga się Pani z narastającym lękiem, który nie tylko objawia się w myśleniu, czyli wzmożonym martwieniu się, ale także w zachowaniu, które staje się uciążliwe (np. ciągłe mycie rąk) i bolesne (popękane i piekące dłonie). Doświadcza Pani napięcia, które manifestuje się w bólu głowy i w trudnościach ze spaniem, a także przekłada na Pani relację z bliskimi. Pisze Pani, że doświadcza bezsilności, bezradności. Wyobrażam sobie, że już od dłuższego czasu próbuje Pani poradzić sobie ze swoim lękiem i zdenerwowaniem, jednak taki stan nie mija, a może nawet się nasila i pogarsza... Z tego powodu uważam za jak najbardziej właściwe zgłoszenie się po pomoc do psychologa/ psychoterapeuty. Zachęcam, aby umówiła się Pani na wizytę w pobliżu Pani miejsca zamieszkania, aby nie musiała już Pani dłużej sama borykać się ze swoimi zmartwieniami, a w pracy terapeutycznej przyjrzeć się bardziej ich źródłom (pisze Pani, że martwi się Pani odkąd Pani pamięta, więc domyślam się, że już w Pani dzieciństwie doświadczała Pani sytuacji, które utrwaliły w Pani skłonność do nadmiernego reagowania lękiem, a w momencie, kiedy sama Pani stała się matką, Pani dzieciństwo w sposób nieświadomy i emocjonalny może teraz powracać).
Pozdrawiam!

Szanowna Pani, proszę skontaktować się z terapeutą poznawczo-behawioralnym, on jest specjalistą od tego typu problemów. We współpracy ze specjalista ma Pani bardzo duża szansę, aby poradzić sobie z tym, co Pani opisuje. Czy poradzi sobie Pani sama? Do tej pory nie udało się, więc nie wiadomo. Bardzo Trudno samemu poradzić sobie z takim problemem. Pozdrawiam Maria Imbierowicz
Maria Imbierowicz

Szanowna Pani,
Proponuję poszukać w Pani okolicy terapeuty z którym przyjrzy się Pani pochodzeniu tych objawów i poszuka rozwiązania. Życzę powodzenia! Pozdrawiam serdecznie.

Witam,
dobrze, że zwróciła się Pani po pomoc. Skierowanie swoich kroków do psychologa to właściwy kierunek. Daleka jestem od wystawiania Pani diagnozy na podstawie opisu, który Pani przedstawia, ale sprawa wydaje się poważna, bo chodzi o Pani samopoczucie, zdrowie oraz o dobro Pani najbliższych. Problem, który Pani opisała ma podłoże psychiczne, dlatego terapia jest tym, co może Pani pomóc.
Zachęcam do poszukania specjalisty psychologa, psychoterapeuty.
Powodzenia

Dzień dobry,
w swoim pytaniu pisze Pani o objawach,które w znaczny sposób utrudniają Pani funkcjonowanie i obniżają jakość życia. W takim przypadku zawsze warto podjąć terapię, żeby przynieść sobie ulgę oraz uwolnić się od zachowań, myśli i uczuć, które utrudniają nam życie. Wydaje mi się, że wizyta u psychologa i podjęcie regularnej psychoterapii pomoże Pani lepiej się poczuć i poradzić sobie z opisanymi problemami.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powrotu do równowagi.
Martyna Cygoń

Dość obszernie opisała Pani swoje spostrzeżenia na temat własnego zachowania. Niewątpliwie, jak sama Pani wskazuje, odczuwa Pani spory dyskomfort z tym związany. Włożyła Pani wiele energii,aby nad sobą pracować. Warto w tym wszystkim poszukać wsparcia ze strony psychologa/terapeuty, który pomoże Pani usystematyzować działania i nakierować je na odpowiedni tor. Proponowałabym pójść w stronę terapii poznawczo-behawioralnej. Pozdrawiam!

Witam Panią, bez wątpienia nie ma na co czekać. Poza wsparciem psychologa proszę rozważyć konsultację z lekarzem psychiatrą. Choć problemy z lękiem należą do najczęstszych trudności, z jakimi spotykają się psychologowie, na początku terapii - koniecznie (przynajmniej na początku) z psychologiem poznawczo-behawioralnym, psychiatra może przepisać leki obniżające poziom lęku. Lęk ma to do siebie, że albo postępuje albo ustępuje, dlatego warto walczyć o Siebie i o rodzinę, bo Pani lęk będzie miał wpływ także na dziecko. Terapia CBT jest bardzo skuteczna u silnie zmotywowanych osób, więc może Pani być dobrej myśli. Pozdrawiam i życzę powodzenia!