Czy zmiana płci to coś normalnego?
7
odpowiedzi
Chcę zmienić płeć. Moja decyzja jest dokładnie przemyślana i nie zamierzam już zmieniać zdania. Zastanawiam się jednak, czy jest to normalne? Rodzicom jeszcze nie mówiłem. Na pewno będzie to dla nich szok. Spodziewam się najgorszego. Boję się też reakcji otoczenia. Czy mógłbym zrobić coś, co zmniejszyłoby szok związany z tą decyzją? Sam też chciałabym się poczuć pewniej w swoim postanowieniu.
Szanowny Panie,
w celu korekty płci (bo tak naprawdę to nie jest zmiana, tylko korekta fizycznych aspektów) należy skonsultować się z lekarzem seksuologiem, który zapewni Panu odpowiednią pomoc lub skieruje do odpowiedniego specjalisty. Ten proces jest długi, ale pozwoli poradzić sobie ze wszystkimi wątpliwościami oraz obawami, które mogą się pojawić i które już Pan zgłasza.
Życzę powodzenia!
w celu korekty płci (bo tak naprawdę to nie jest zmiana, tylko korekta fizycznych aspektów) należy skonsultować się z lekarzem seksuologiem, który zapewni Panu odpowiednią pomoc lub skieruje do odpowiedniego specjalisty. Ten proces jest długi, ale pozwoli poradzić sobie ze wszystkimi wątpliwościami oraz obawami, które mogą się pojawić i które już Pan zgłasza.
Życzę powodzenia!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Decyzja o zmianie płci jest bardzo ważnym wydarzeniem, mającym wpływ na całe dalsze życie. Jeśli została już ona podjęta to zapewne wiele energii i wysiłku zostało poświęcone temu tematowi.Naturalne jest to, że przychodzi wiele obaw, dotyczących akceptacji osób najbliższych i środowiska. Bardzo ważna jest dla Ciebie relacja z rodzicami, dlatego warto jak najszybciej szczerze z nimi porozmawiać. Być może jest tak, że od dziecka przejawiałeś zachowania odmiennej płci, lecz w Twoim domu był to temat, również trudny dla Twoich rodziców, pełen obaw i leków. Jeśli chodzi o środowisko nie możemy przewidzieć zachowania otoczenia, ale warto poszukać osób, które już dokonały zmiany płci aby otrzymać od nich wsparcie, zrozumienie czy cenne porady, lub zwrócić się o pomoc do specjalisty, który będzie Cię wspierał w tym procesie. Życzę powodzenia.
Pisze pan ze decyzja została podjęta, brakuje jednak panu wsparcia w tym postanowieniu, boi się pan reakcji otoczenia i bliskich, pan już wie ze reakcje mogą być bardzo skrajne od życzliwych po te jak sam pan pisze najgorsze, tego tak na prawdę nie wiemy do póki nie sprawdzimy. Chciałby pan poczuć się pewniej w tym postanowieniu. Co by mogło panu pomóc? Na pewno warto rozważyć skorzystanie ze wsparcia psychologicznego, warto się zastanowić czy ma pan kogoś komu pan ufa, na kogo może pan liczyć w trudnej sytuacji. Istniej tez możliwość uzyskania pomocy w grupie wsparcia a takie może pan znaleźć w Fundacji Trans Fuzja spotkania odbywają się 2 razy w miesiącu, tak jest w Warszawie ale wiem ze w innych miastach również. W spotkaniu uczestniczy psycholog, tu być może uzyska pan odpowiedz na swoje pytania, tu na pewno ma pan możliwość spotkać osoby w podobnej sytuacji i z podobnymi problemami. Sądzę że warto skorzystać z pomocy i wsparcia takiej grupy za nim podejmie pan ostateczną decyzję, warto też w jakiś sposób przygotować się to trudnej rozmowy jaka czeka pana z rodzicami tu może pomóc rozmowa z osobą której pan ufa przyjacielem czy też spróbować przygotować się do takiej rozmowy wspólnie z psychologiem. Pyta pan czy zmiana płci to coś normalnego, a ja zapytam pana czy chęć bycia szczęśliwym to pana zdaniem coś normalnego?.
Witaj… Podejrzewam, że chodzi Ci o pytanie czy decyzja o zmianie płci w sytuacji, w której czujesz, że żyjesz w obcym ciele jest naturalną i akceptowalną dla człowieka konsekwencją tego samopoczucia. Róznie to bywa. Są tacy ludzie, którzy żyją w obcej dla siebie płci całe życie i nic z tym nie robią, są tacy, którzy coś robią np. ubierają się odpowiednio do płci jakiej pragną, malują, zapuszczają lub ścinają włosy. Są też tacy ludzie, którzy decydują się na zmianę płci. Masz prawo czuć, że jesteś tym kim jesteś a nie tym kim się urodziłeś. Masz prawo chcieć to zmienić. Dzisiejsza medycyna i możliwości prawne pozwolą Ci też na zmianę płci, jeżeli jesteś pewien, że tego chcesz. I pod tym kątem decyzja o zmianie płci wydaje się być naturalną konsekwencją Twoich odczuć , doznań i emocji. W dzisiejszych czasach coraz więcej mówi się o tym w mediach, co sprawia, że temat ten nie jest już tak szokujący dla wielu ludzi jak był kilkadziesiąt lat temu. Musisz jednak wiedzieć, jak wygląda procedura, jak bardzo jest długotrwała i z czym to się wiąże…. Jeżeli mogę Ci poradzić, umów się na spotkanie z lekarzem który specjalizuje się w takich przemianach. Opowie Ci o wszystkich aspektach związanych z procedurą medyczną. Tak, żebyś mógł się do tej decyzji przygotować w odpowiedni sposób. Jeżeli natomiast chodzi o przygotowanie rodziny i znajomych to proponowałabym zacząć z nimi rozmawiać o tym co czujesz, o tym jak się czujesz w płci w której się urodziłeś, jakie masz przez to problemy fizyczne i emocjonalne, o tym czego pragniesz, o czym marzysz. Jeżeli chcesz możesz takie rozmowy przeprowadzać sam. Jeżeli będzie Ci łatwiej poproś o pomoc psychologa. Wspomniałeś, że może to być dla nich szok co sugeruje, że nie podejrzewają nawet, że masz takie dylematy życiowe, że przechodzisz trudne chwile. Nie wiem w jakich jesteście relacjach, ponieważ nic o tym nie piszesz, ale dla każdego człowieka ważne jest wsparcie bliskich w trudnych życiowych sytuacjach. Pytasz też co zrobić, żeby ten szok pomniejszyć, żeby ich przygotować. Myślę, że metoda małych kroczków zawsze jest pomocna. Zacznij od rozmów, pomału i nie wszystko na raz, tak aby mogli spokojnie przyswoić sobie to co do nich mówisz. Wiele osób zaczyna się też pomału zmieniać fizycznie jeszcze przed operacją, tak aby zmiana ta nie była zbyt gwałtowna. Ale pamiętaj o jednym, nie rób nic wbrew sobie i dobrze przemyśl swoje decyzje tak aby ich konsekwencje były dla Ciebie pozytywne bo to Ty będziesz z nimi żył do końca życia. Trzymam za Ciebie kciuki. Powodzenia!
Witam,
rozumiem, że zmiana płci wynika z czucia się bardziej kobietą niż mężczyzną. W takich sytuacjach jest to jak najbardziej normalne. Jest to bardzo trudna sytuacja, właśnie z uwagi na to, że często otoczenie nie potrafi tego zrozumieć. Jednak zapewne jeżeli czuje się Pan na to gotowy i w obecnym ciele odczuwa Pan duże cierpienie, to w pewnym sensie wręcz trzeba podjąć kroki, które właśnie chce Pan podjąć. Warto byłoby w tym czasie korzystać z pomocy specjalistów takich jak psychiatra, psycholog, seksuolog. Do ich zadań należy wsparcie Pana w tych trudnych przejściowych momentach. Myślę, że przed powiadomieniem bliskich warto byłoby porozmawiać ze specjalistą, poukładać sobie wszystko co chciałby Pan przekazać bliskim, popracować nad redukcją lęku z tym związanym i wtedy dopiero podejmować kolejne kroki. Zarówno po samej operacji nadal potrzebować Pan będzie specjalistycznej pomocy, Tak naprawdę okres zmiany płci to kilka lat. Dlatego ta pomoc i wsparcie jest takie ważne, gdyż cały proces nie będzie łatwy. Martwi się Pan o bliskich ale również i dla Pana będzie to trudny czas, więc warto na początek zadbać o siebie.
Pozdrawiam A. Pacia
rozumiem, że zmiana płci wynika z czucia się bardziej kobietą niż mężczyzną. W takich sytuacjach jest to jak najbardziej normalne. Jest to bardzo trudna sytuacja, właśnie z uwagi na to, że często otoczenie nie potrafi tego zrozumieć. Jednak zapewne jeżeli czuje się Pan na to gotowy i w obecnym ciele odczuwa Pan duże cierpienie, to w pewnym sensie wręcz trzeba podjąć kroki, które właśnie chce Pan podjąć. Warto byłoby w tym czasie korzystać z pomocy specjalistów takich jak psychiatra, psycholog, seksuolog. Do ich zadań należy wsparcie Pana w tych trudnych przejściowych momentach. Myślę, że przed powiadomieniem bliskich warto byłoby porozmawiać ze specjalistą, poukładać sobie wszystko co chciałby Pan przekazać bliskim, popracować nad redukcją lęku z tym związanym i wtedy dopiero podejmować kolejne kroki. Zarówno po samej operacji nadal potrzebować Pan będzie specjalistycznej pomocy, Tak naprawdę okres zmiany płci to kilka lat. Dlatego ta pomoc i wsparcie jest takie ważne, gdyż cały proces nie będzie łatwy. Martwi się Pan o bliskich ale również i dla Pana będzie to trudny czas, więc warto na początek zadbać o siebie.
Pozdrawiam A. Pacia
Sugeruję wizytę:
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Dzień dobry. Z tego co wiem zmiana płci jest poprzedzona procedurą obejmującą szereg konsultacji /psychologicznych, psychiatrycznych, seksuologicznych/. Dopiero potem jest możliwa chirurgiczna zmiana. Proponuję się w tym dokładnie rozeznać i ewentualnie takiej procedurze się poddać, żeby sprawdzić czy to jest w ogóle realne. Same chęci i decyzja nie wystarczą. Dopiero gdy to się stanie możliwe to trzeba się zastanowić nad rozmową z rodzicami. Zmniejszyć szoku się nie da. To zawsze będzie trudna informacja nawet dla osób które nas bardzo kochają. O tym problemie będzie można też porozmawiać ze specjalistami w trakcie procedury kwalifikującej do zmiany płci. A może też warto iść wcześniej do psychologa lub seksuologa i o swojej tożsamości płciowej porozmawiać.
Pozdrawiam
Barbara Tubielewicz
Pozdrawiam
Barbara Tubielewicz
Witam,
Rozumiem, że podjął Pan ważną dla siebie decyzję i szuka wsparcia, aby poczuć się w niej pewniej. Obawia się Pan reakcji bliskich, która może wiązać się z nieprzyjemnym zaskoczeniem. Jeśli do tej pory rodzina i bliscy nie są świadomi Pana przeżyć i planów, faktycznie są duże szanse że będzie to dla nich sporym przeżyciem i zaskoczeniem.
Doradzam, aby skorzystał Pan z pomocy psychoterapeuty. Możliwe są dwa scenariusze: konsultacje indywidualne, na których uzyska Pan dla siebie wsparcie w wyrażaniu swoich potrzeb i komunikowaniu ich otoczeniu, lub wizyty rodzinne, gdzie w obecności psychoterapeuty moderującego rozmowę może Pan w bezpiecznej atmosferze prowadzić rozmowę z rodziną na ważne dla siebie tematy. Takie sesje rodzinne otwierają przestrzeń na wyrażanie emocji (także zdziwienia, zaskoczenia, rozczarowania itd) w nieraniący nikogo sposób. Są bardzo skuteczne jeśli chodzi o odbudowę komunikacji w rodzinie.
Rozumiem, że podjął Pan ważną dla siebie decyzję i szuka wsparcia, aby poczuć się w niej pewniej. Obawia się Pan reakcji bliskich, która może wiązać się z nieprzyjemnym zaskoczeniem. Jeśli do tej pory rodzina i bliscy nie są świadomi Pana przeżyć i planów, faktycznie są duże szanse że będzie to dla nich sporym przeżyciem i zaskoczeniem.
Doradzam, aby skorzystał Pan z pomocy psychoterapeuty. Możliwe są dwa scenariusze: konsultacje indywidualne, na których uzyska Pan dla siebie wsparcie w wyrażaniu swoich potrzeb i komunikowaniu ich otoczeniu, lub wizyty rodzinne, gdzie w obecności psychoterapeuty moderującego rozmowę może Pan w bezpiecznej atmosferze prowadzić rozmowę z rodziną na ważne dla siebie tematy. Takie sesje rodzinne otwierają przestrzeń na wyrażanie emocji (także zdziwienia, zaskoczenia, rozczarowania itd) w nieraniący nikogo sposób. Są bardzo skuteczne jeśli chodzi o odbudowę komunikacji w rodzinie.
Sugeruję wizytę: - 100 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Podobne pytania
- Mój syn bardzo dużo pomógł swojej koleżance w pisaniu pracy magisterskiej. Obroniła ją, ale jemu nawet o tym nie powiedziała. Po roku się odezwała do niego z pretensjami nie wiadomo o co. W zamian za tę pomoc ,nic nie chciał tylko zwykłe dziękuję.
- Dzień dobry. Mój syn ma dwa lata i trzy miesiące. Nie mówi. Wydaje pojedyncze dźwięki i to wszystko. Poza tym, jego rozwój psycho-fizyczny jest dobry. Rozumie, co się do niego mówi, wykonuje polecenia. Można powiedzieć, że "dogadujemy się" za pomocą wydawanych przez niego dźwięków. Dostałam skierowanie…
- Witam, od lutego zmagam się z uporczywym zablokowaniem kolana. Blokadę i opuchliznę zauważyłam w momencie, w którym miałam dość intensywne tempo życia i żeby zdążyć z jednego miejsca w drugie trzeba było pobiegać na przystanek tramwajowy. Nie miałam żadnego urazu sportowego, generalnie ze sportem mam…
- Jestem studentką i mieszkam w akademiku w pokoju trzyosobowym. Nie potrafię zasnąć, gdy jeszcze któraś z moich współlokatorek nie śpi – gdy świeci światło. Prosiłam, więc o wyłączanie światła, jednak przeszkadza mi sam fakt, że świeci się monitor w komputerze, czy lampka, czy to, że ktoś się porusza,…
- Dokucza mi kręgosłup szyjny. Mam bóle głowy zwłaszcza z tyłu i z prawej strony. Mam też początki dyskopatii. Byłam u różnych lekarzy, miałam zabiegi, a ból nie ustępuje.
- Witam, mam 19 lat. Od jakiegoś czasu zmagam się z problemami natury psychicznej. Od paru lat dręczą mnie myśli samobójcze. Nie mam żadnej motywacji do wyjścia z domu, niejednokrotnie zdarzało mi się myśleć, że lepiej się nie obudzić następnego dnia. Do tego dochodzą ataki paniki. Gdy wiem, że mam się…
- Nie wiem co się ze mną stało. Jestem po rozwodzie i poznałem wspaniałą kobietę. Nie umiałem jednak jej docenić ani się zaangażować. Co jest ze mną nie tak? Teraz gdy to się rozpadło to bardzo chciałbym ją odzyskać, ale nie wykorzystałem tylu szans, że następnej już nie dostanę.
- Witam. Zdjęcie RTG stawu kolanowego prawego wykazało: Niewielkie zmiany zwyrodnieniowe w obrębie struktur kostnych st. Kolanowego. Na zdjęciu bocznym cechy zwapnienia w tk. Miękkich przedziale st. Kolanowego. Poza tym struktury kostne st. Kolanowego RTG bez zmian. Będąc u P. Dr miałam zrobione USG, które…
- Ból kręgosłupa w odc. Lędźwiowym z promieniowaniem do lewej nogi, nasila się przy kichaniu i kaszlu. Czuję zdrętwienie lewej łydki i stopy.
- Podejrzewam, a nawet jestem pewna, że mój 19-letni syn zażywa marihuanę, gdzie mam szukać pomocy?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.