DDA, niska samoocena, zaburzenia żywienia
1
odpowiedzi
Witam,
postaram się zgrabnie i rzeczowo opisać swoje problemy. Na wstępie dodam, że chodziłam ponad rok do psychologa jednak moje relację z terapeutką stały się typowo koleżeńskie przez co terapia nie przyniosła pożądanego efektu.
Jestem DDA - mój ojciec pił przez ponad 18 lat, wyzywał mnie, a ja jako najstarsza z rodzeństwa brałam na siebie większość jego humorków i wyzwisk. Jako ucieczkę wybrałam jedzenie przez co byłam większą nastolatką - z tego tytułu ojciec nabijał się ze mnie i szydził. Schudłam jednak ciągle nie znoszę swojego ciała, katuje się za każdego batonika i wymawiam sobie, że mogłam go nie jeść a jednak to zrobiłam. Cierpi na tym mój związek, ponieważ unikam seksu i analizuje każdy milimetr swojego ciała. Moja mama przeszła dwa załamania nerwowe i była na zamkniętych leczeniu psychiatrycznym. Dodatkowo opowiadała mi wszystko co ojciec robił i prosiła o radę, w związku z tym aktywnie uczestniczyłam w ich małżeńskich problemach. Mój tata po leczeniu odwykowym zdradził moją mamę przez co znowu zachorowała na tle nerwowym. Pomimo wielu rozczarowań wierzyłam, że spotkam osobę, która da mi dom bez alkoholu - spotkałam mojego narzeczonego jednak po 3 latach związku dowiedziałam się, że pisał z dziewczyną, której ojciec również pił i chciał się ze mną dla niej rozstać. Przetrwaliśmy to jednak odcięłam się od jakichkolwiek uczuć - wiem, że jest cudownym mężczyzną jednak "na wszelki wypadek" wyłączyłam jakiekolwiek emocje, żeby nie być po raz kolejny zraniona. Drugi psycholog u którego byłam tylko na 3 wizytach powiedział, że każdy mój związek i ten też nie będzie udany jeżeli nie będę nad sobą pracować oraz że narzeczony po prostu miał kryzys, bo przerosły go moje problemy. Niestety jestem rozchwiana emocjonalnie, mój ojciec jest osobą despotyczną, która kontroluje każdy krok, nie umiem sama podejmować decyzji, myśli o śmierci są dla mnie miłą odskocznią oraz mam bardzo niską samoocenę. Chciałabym w końcu pozbyć się tych problemów, cieszyć się życiem i przestać analizować każdą czarną myśl.
postaram się zgrabnie i rzeczowo opisać swoje problemy. Na wstępie dodam, że chodziłam ponad rok do psychologa jednak moje relację z terapeutką stały się typowo koleżeńskie przez co terapia nie przyniosła pożądanego efektu.
Jestem DDA - mój ojciec pił przez ponad 18 lat, wyzywał mnie, a ja jako najstarsza z rodzeństwa brałam na siebie większość jego humorków i wyzwisk. Jako ucieczkę wybrałam jedzenie przez co byłam większą nastolatką - z tego tytułu ojciec nabijał się ze mnie i szydził. Schudłam jednak ciągle nie znoszę swojego ciała, katuje się za każdego batonika i wymawiam sobie, że mogłam go nie jeść a jednak to zrobiłam. Cierpi na tym mój związek, ponieważ unikam seksu i analizuje każdy milimetr swojego ciała. Moja mama przeszła dwa załamania nerwowe i była na zamkniętych leczeniu psychiatrycznym. Dodatkowo opowiadała mi wszystko co ojciec robił i prosiła o radę, w związku z tym aktywnie uczestniczyłam w ich małżeńskich problemach. Mój tata po leczeniu odwykowym zdradził moją mamę przez co znowu zachorowała na tle nerwowym. Pomimo wielu rozczarowań wierzyłam, że spotkam osobę, która da mi dom bez alkoholu - spotkałam mojego narzeczonego jednak po 3 latach związku dowiedziałam się, że pisał z dziewczyną, której ojciec również pił i chciał się ze mną dla niej rozstać. Przetrwaliśmy to jednak odcięłam się od jakichkolwiek uczuć - wiem, że jest cudownym mężczyzną jednak "na wszelki wypadek" wyłączyłam jakiekolwiek emocje, żeby nie być po raz kolejny zraniona. Drugi psycholog u którego byłam tylko na 3 wizytach powiedział, że każdy mój związek i ten też nie będzie udany jeżeli nie będę nad sobą pracować oraz że narzeczony po prostu miał kryzys, bo przerosły go moje problemy. Niestety jestem rozchwiana emocjonalnie, mój ojciec jest osobą despotyczną, która kontroluje każdy krok, nie umiem sama podejmować decyzji, myśli o śmierci są dla mnie miłą odskocznią oraz mam bardzo niską samoocenę. Chciałabym w końcu pozbyć się tych problemów, cieszyć się życiem i przestać analizować każdą czarną myśl.
Witam
bezwzględnie Pani problem kwalifikuje się na indywidualną psychoterapią. Opisała Pani kilka obszarów problemowych jednakże mam wrażenie że osiowy objaw na którym należałoby się skoncentrować to problem z zaniżoną samooceną i brakiem samoakceptacji.
W wypadku gdyby, Pani przeszłość bardzo wyraźnie pani ciążyła i uznalibyśmy że wymaga ona przepracowania można byłoby poświecić kilka sesji na poukładanie sobie przekonań i uczuć związanych z przeszłością jednakże starałbym się raczej koncentrować na teraźniejszości tak aby wypracować konstruktywne nawyki, zmienić dotychczasowe nieprzystosowawcze przekonania i sądy na temat Świata, życia oraz na temat samej siebie.
Jeśli miałaby Pani trwale i silnie obniżony nastrój który nie zmieniałby się pod wpływem psychoterapii rozważyłbym dobrze przemyślaną farmakoterapię, leki wyciszając symptomy zaburzeń nastroju, stworzyłyby dobre podłoże do zadziałania technik psychoterapeutycznych, przez co szybciej osiągnęlibyśmy założone sobie cele.
Myślę również że bardzo dobre efekty mogłyby dać treningi, jestem aktywnym trenerem sportów walki oraz ogólnego przygotowania fizycznego, wprowadzenie elementu sportowego trybu życia mogłoby dać bardzo dobre efekty w obrębie poprawy samooceny.
Jednakże aby móc dokonać trafnej diagnozy oraz dostosować techniki terapeutyczne konieczna będzie wizyta, albo przynajmniej kontakt on-line do którego serdecznie zapraszam.
Pozdrawiam
Radek Szafrański
Psycholog, Psychoterapeuta
bezwzględnie Pani problem kwalifikuje się na indywidualną psychoterapią. Opisała Pani kilka obszarów problemowych jednakże mam wrażenie że osiowy objaw na którym należałoby się skoncentrować to problem z zaniżoną samooceną i brakiem samoakceptacji.
W wypadku gdyby, Pani przeszłość bardzo wyraźnie pani ciążyła i uznalibyśmy że wymaga ona przepracowania można byłoby poświecić kilka sesji na poukładanie sobie przekonań i uczuć związanych z przeszłością jednakże starałbym się raczej koncentrować na teraźniejszości tak aby wypracować konstruktywne nawyki, zmienić dotychczasowe nieprzystosowawcze przekonania i sądy na temat Świata, życia oraz na temat samej siebie.
Jeśli miałaby Pani trwale i silnie obniżony nastrój który nie zmieniałby się pod wpływem psychoterapii rozważyłbym dobrze przemyślaną farmakoterapię, leki wyciszając symptomy zaburzeń nastroju, stworzyłyby dobre podłoże do zadziałania technik psychoterapeutycznych, przez co szybciej osiągnęlibyśmy założone sobie cele.
Myślę również że bardzo dobre efekty mogłyby dać treningi, jestem aktywnym trenerem sportów walki oraz ogólnego przygotowania fizycznego, wprowadzenie elementu sportowego trybu życia mogłoby dać bardzo dobre efekty w obrębie poprawy samooceny.
Jednakże aby móc dokonać trafnej diagnozy oraz dostosować techniki terapeutyczne konieczna będzie wizyta, albo przynajmniej kontakt on-line do którego serdecznie zapraszam.
Pozdrawiam
Radek Szafrański
Psycholog, Psychoterapeuta
Sugeruję wizytę: - 100 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.