depresja, nerwica

witam, zmarł mój ojciec, był alkoholikiem zmarł na raka, jego twarz była trupia, żółta i bałam się spać, czułam jakbym widziała śmierć, rodzice po rozwodzie, ja wykształcona, ciągle pracuje, nie usiedzę w miejscu, wysokie ambicje i poprzeczki, nie lubię leniwych ludzi i bez pasji, ostatnio nie daje sobie rady z emocjami, chce mi się płakać ciągle, nie czuje się dobrze wśród rodziny, unikam.. pozostałych problemów, bo nie jestem w stanie pomagać już innym np. mamie. nie mam myśli samobójczych, chce spokojnie żyć i cieszyć się wszystkim.. czy konieczne jest udanie się do lekarza, mam wrażenie ze nie poradzę sobie bez leków.. czasem stosuje tabletki uspokajające bez recepty ale to chyba nie pomaga, nie chce wyglądać na niezadowoloną bo jestem dumna ze swoich osiągnięć, mój problem to wyrażanie emocji, kryję wszystko w sobie, żeby nie urazić innych. a jak ktoś ma inne zdanie to potem przeżywam wszystko zwłaszcza słowa najbliższych w stosunku do mnie, często wolę w ogóle się nie odzywać żeby mieć święty spokój co powoduje moje wycofanie, pewnie biorę zbyt wszystko do siebie.. jak zmieniam środowisko czuje się lepiej, czy powinnam brać jakieś leki przeciwdepresyjne, poprawiające samopoczucie i zwiększające pewność siebie? czy to nerwica jeżeli często się stresuje drobnymi nawet sprawami, także swoją pracą.. proszę o pomoc