Dobry wieczór. Mam 23 lata. Kilka dni temu rozpocząłem nową prace, na której bardzo mi zależy. Jedn

Dzień dobry, nierzadko w obliczu nowych sytuacji - i tym bardziej, kiedy nam na czymś zależy - szlak do celu przetnie nam stres. Objawy, które Pan wymienił: problemy z pamięcią, koncentracją, brak apetytu, bóle brzucha, zaburzenia snu - prawdopodobnie są efektem działania hormonów stresu: adrenaliny i noradrenaliny. Ponieważ szkoda, aby stracił Pan pracę, na której Panu zależy - mam dobrą informację, ze stresem można pracować zarówno farmakologicznie jak i psychoterapią - być może warto rozważyć połączenie tych dwóch metod. W celu zasięgnięcia informacji o farmakoterapii zalecałabym konsultację u lekarza psychiatry, który nie tylko zweryfikuje Pana objawy ale postawi właściwą diagnozę. Psychoterapia poznawczo-behawioralna, pomogłaby Panu lepiej zrozumieć własne emocje i myśli, które odgrywają kluczową rolę w uruchamianiu spirali stresu - oraz uelastycznić ten proces, aby nie dział na Pana destrukcyjnie. Jeżeli będę mogła pomóc, zapraszam do kontaktu. Serdeczności i trzymam mocno kciuki za Pana nową drogę, Julia Krawczyk

Widzę, że w obliczu potrójnego obciążenia psychicznego – stresu związanego z adaptacją w nowym miejscu pracy, stresu związanego z koniecznością nauczenia się nowych metod pracy i stresu związanego z faktem, że to kolega taty jest szefem i wstyd w razie niepowodzenia będzie większy – staje się Pan mało produktywny i Pana ciało daje jednoznaczne i silne sygnały, że nie daje rady. Wydaje się, że zaczyna się u Pana „fobia pracowa” (to taki termin analogiczny do "fobii szkolnej" wymyślony naprędce, by lepiej zobrazować to, co się Panu przytrafia w związku z pracą ;). Proszę spojrzeć jakie objawy towarzyszą fobii szkolnej. Bóle i skurcze brzucha, bóle i zawroty głowy, dolegliwości żołądkowe – nudności, wymioty, czasem biegunka, przyspieszone bicie serca, często uczucie kołatania serca, duszności i skłonność do omdleń, drżenie mięśni i stany podgorączkowe. Podobne? To co Pan przeżywa to jest moim zdaniem fobia sytuacyjna, która wiąże się z lękiem przed sytuacjami, jakie towarzyszą Panu w nowej pracy. Wydaje mi się, że jest Pan ambitny i za bardzo zależy Panu na tym, by się udało, by wszyscy byli z Pana zadowoleni. Boi się Pan, że zawiedzie ojca, szefa, współpracowników, a najgorsze, że zawiedzie Pan sam siebie. Wszystko to prowadzi do zaniżonego poczucia własnej wartości. Co w tej sytuacji można zrobić?
(1) Proponuję zwierzyć się swojemu ojcu z kłopotów zdrowotnych, żeby nie był niemile zaskoczony, gdy otrzyma wiadomość od swego kolegi. Proszę ojcu wytłumaczyć, że żyje Pan w permanentnym stresie, ale podjął Pan już działania, by się z tego wyzwolić i zacząć żyć spokojnie.
(2) Proszę niezwłocznie skontaktować się z lekarzem psychiatrą i rozpocząć leczenie nie zapominając, że objawy nie miną po zażyciu 3 lub 5 tabletek. Trzeba na to poczekać trochę dłużej, jakieś 2 - 3 tygodnie. (3) W tym samym czasie koniecznie musi Pan podjąć psychoterapię celu rozpoczęcia pracy ze swoimi emocjami.
(4) A na DZIŚ, na teraz!… Relaks, rozmowy z kolegami spoza pracy, obejrzenie komedii i założenie dzienniczka, w którym będzie Pan codziennie wpisywał, za co jest Pan wdzięczny sobie, innym, Bogu, naturze itp. Wydaje się to trudne, jednak zacząć można od rzeczy prozaicznych. „Jestem wdzięczny za to, że żyję, że mam rodzeństwo, że kocham (imię lub pokrewieństwo)... , że mam przyjaciela, z którym …, że jest dzisiaj słonecznie”
Codziennie wieczorem niech Pan wpisze chociaż jedną rzecz, za którą jest Pan wdzięczny, a rano niech Pan uśmiechnie się do siebie w lustrze i powtórzy za co jest Pan wdzięczny. Czuje się Pan dziwnie? Nic nie szkodzi. Pierwszy krok zrobiony.
Życzę powodzenia w osiąganiu spokoju, w osiągnięciu lepszej koncentracji uwagi i w osiąganiu sukcesów małymi kroczkami oraz zapraszam na konsultację w celu ogarnięcia problemu.
Mirosława Kamola-Olszewska