Drodzy Państwo. Jestem osobą, która obecnie pozostaje w tak zwanym dołku. Ogarnia mnie poczucie bezr
3
odpowiedzi
Jestem osobą, która obecnie pozostaje w tak zwanym dołku. Ogarnia mnie poczucie bezradności i pustki. Takie stany mam od wielu lat i nawracają one ciągle w różnym natężeniu. Byłam ofiarą pedofilii i myślę że to główny powód moich problemów, nie ufam ludziom i często unikam z nimi kontaktu. Nie mam poczucia własnej wartości, lecz na zewnątrz pokazuje coś odwrotnego. Coraz częściej nie zapamiętuje zdarzeń, szczególnie ”nieistotnych" ,zaczynam coraz częściej odrzucać swoją największą pasje, która niegdyś była moja pracą, a po studiach pozostaje bez zatrudnienia co pogłębia poczucie beznadziei. Mam zaburzenia seksualne przez co czuje się niewartosciowa jako kobieta. Mam myśli samobójcze od wielu lat które wzmagane są poczuciem odtrącenia. Jednak gdy już rozmawiam ze znajomymi czy mężem na te tematy, zawsze mam poczucie że przesadzam, że tylko użalam się nad sobą, to tak naprawdę tylko coś co muszę przepracować, wypłakać się i przejdzie. I próbuje wtedy coś zmienić, odbić się od dna i potrafię mieć motywację i plan, ale one nigdy nie działają, zawsze coś idzie nie tak. Coraz mniej podejmuje prób i coraz mniej się staram, a gdy to robię nie mowie o tym nikomu żeby potem nie dać świadectwa kolejnej porażce. Mój mąż jest jedyną osobą z którym mam stały kontakt i w sumie tylko dlatego że po prostu mieszkamy w tym samym domu. Nie rozmawiam już nawet z nim o tych stanach. Czy jestem chora? Czy te stany to rzeczywiście wytwór mojej wyobraźni? Czy może mam po prostu pecha i niepowodzenia w życiu są świadectwem fatum, albo rzeczywiście jestem beznadziejna i dlatego nie mam pracy przyjaciół rodziny a rozwód wisi na włosku? Czy jest to stan w którym jednak powinnam się leczyć? Aczkolwiek też nie wiem czy będę się w stanie otworzyć przed lekarzem majac ciągle poczucie że to strata czasu dla niego bo po prostu jestem żałosna wyplakujac się nt jakiś blachych rzeczy. Co powinnam zrobić?
Szanowna Pani, objawy, które Pani opisuje mogą być skutkiem przeżycia traumy związanej z przemocą seksualną w dzieciństwie. Niczego Pani sobie nie wyobraża. Takie są najczęściej klasyczne skutki traumatycznych przeżyć jakich Pani doświadczyła. W Pani sytuacji niezbędna jest pomoc psychologa! I od razu zaznaczam, że terapia będzie raczej długoterminowa. Polecam przede wszystkim terapię w nurcie psychodynamicznym. Ale także proponuję terapię EMDR czy Brainspotting. Proszę sobie przeczytać w internecie o tych metodach. Sugerowałabym stosowanie w domu relaksacji Jacobsona. Może ją Pani ćwiczyć słuchając nagrań w internecie na YT. Codzienne spacery też byłyby pomocne. Bardzo pomocna jest także joga, a do polepszenia koncentracji oraz nauczenia naszego mózgu relaksacji dobrze się sprawdza EEG Biofeedback. Te wszystkie techniki ogólnie mogą w dłuższym czasie pomóc Pani poradzić sobie z problemami jakich Pani doświadcza. I bardzo proszę Panią o to, aby Pani wiedziała, że Pani problemy nie są żałosne, nie są wymyślone, i żaden profesjonalny psycholog nie uzna ich za błahe! Wszystko jest do naprawienia. Ważne jest to, że ma Pani motywację, skoro szuka Pani pomocy!!! Taka motywacja bardzo pomaga i przyspiesza proces leczenia traumy. Ale trzeba szybko działać. Więc proszę udać się do psychologa jak najszybciej! Życzę Pani szybkiego uporania się z problemami i pozdrawiam serdecznie :)
Maria Christowa-Dobrowolska
Maria Christowa-Dobrowolska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
Opisuje Pani, że spotkało Panią dużo krzywdy w życiu i przeżyła Pani traumę.
Myślę, że dobre by było gdyby jednak udała się Pani po wsparcie i pomoc. Nie dlatego, że "jest Pani chora",ale dlatego, że może być trudno poradzić sobie samej z przeszłością.
Może Pani poszukać bezpłatnego wsparcia - są Ośrodki/Centra Interwencji Kryzysowej - przyjmują tam fachowcy, pomoc jest bezpłatna, wystarczy zadzwonić i umówić się na konsultację.
Zachęcam aby zadbała Pani o siebie i zatroszczyła już teraz o swoje dobro. Ze stanów obniżonego samopoczucia oraz obniżonej samooceny można wyjść.
Życzę powodzenia.
Anna Schulz
Opisuje Pani, że spotkało Panią dużo krzywdy w życiu i przeżyła Pani traumę.
Myślę, że dobre by było gdyby jednak udała się Pani po wsparcie i pomoc. Nie dlatego, że "jest Pani chora",ale dlatego, że może być trudno poradzić sobie samej z przeszłością.
Może Pani poszukać bezpłatnego wsparcia - są Ośrodki/Centra Interwencji Kryzysowej - przyjmują tam fachowcy, pomoc jest bezpłatna, wystarczy zadzwonić i umówić się na konsultację.
Zachęcam aby zadbała Pani o siebie i zatroszczyła już teraz o swoje dobro. Ze stanów obniżonego samopoczucia oraz obniżonej samooceny można wyjść.
Życzę powodzenia.
Anna Schulz
Bezsilność, poczucie pustki, to, że nie czuje się Pani wartościową osobą to stany, w których jak najbardziej polecam specjalistyczną pomoc psychologa lub psychoterapeuty, który w razie potrzeby skieruje do psychiatry. Można oczywiście też zacząć od lekarza, ale dobrze mieć na uwadze, że lekarz ma za zadanie dobrze dobrać leki, a nie okazać empatię i zrozumienie w rozmowie.
Z tego co Pani opisuje, to kryzys "rozlał się" po wielu obszarach Pani życia, doznała Pani strasznej krzywdy w dzieciństwie, następnie wiele Pani straciła i "wisi" groźba dalszych strat (np rozwodu), więc nie dziwię się, że pojawiają się myśli samobójcze. Polecam jednak dać sobie szansę i skorzystać z terapii. Terapia może pomóc Pani ustabilizować swoją sytuację, zobaczyć co jest możliwe do odratowania lub poprawy, stworzenie planu działania i wsparcie w wytrwaniu w nim. Następnie można zająć się głębszymi ranami takimi jak trauma wykorzystania seksualnego. Życzę powodzenia w dalszych krokach "uratowania" samej siebie, żeby finalnie móc cieszyć się życiem, pozdrawiam serdecznie :)
Z tego co Pani opisuje, to kryzys "rozlał się" po wielu obszarach Pani życia, doznała Pani strasznej krzywdy w dzieciństwie, następnie wiele Pani straciła i "wisi" groźba dalszych strat (np rozwodu), więc nie dziwię się, że pojawiają się myśli samobójcze. Polecam jednak dać sobie szansę i skorzystać z terapii. Terapia może pomóc Pani ustabilizować swoją sytuację, zobaczyć co jest możliwe do odratowania lub poprawy, stworzenie planu działania i wsparcie w wytrwaniu w nim. Następnie można zająć się głębszymi ranami takimi jak trauma wykorzystania seksualnego. Życzę powodzenia w dalszych krokach "uratowania" samej siebie, żeby finalnie móc cieszyć się życiem, pozdrawiam serdecznie :)
Sugeruję wizytę: Konsultacja psychologiczna (pierwsza wizyta) - 250 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.