Dzień dobry, 2.5 miesiąca temu urodziłam pierwsze dziecko. Na początku mąż wspierał mnie w opiece,

Dzień dobry, na pewno warto porozmawiać z mężem o Pani odczuciach i potrzebach. Urodzenie dziecka to ogromna zmiana w życiu rodziców, tak samo kobiety, jak i mężczyzny. Warto byłoby, gdybyście Państwo oboje podzielili się ze sobą tym, co trudne, a czego, być może, nie spodziewaliście się w tak pięknym momencie, jak narodziny potomka.
Oczywiście nic nie tłumaczy stosowania przemocy psychicznej czy wyzywania i tu należy to jasno zaznaczyć. W razie gdyby to się, mimo rozmowy, nie zmieniło, proszę poszukać dla siebie wsparcia psychologa w tej kwestii. Pani dobrostan jest najważniejszy.
Pozdrawiam ciepło i życzę wszystkiego dobrego, Marta Piotrowska

Bardzo mi przykro, że przechodzisz przez tak trudną sytuację. Twoje zmęczenie i potrzeba wsparcia są całkowicie naturalne i zrozumiałe, zwłaszcza że opieka nad noworodkiem to niezwykle wymagające zadanie, które wymaga nie tylko fizycznej, ale i emocjonalnej energii. To, co opisujesz, to przemoc psychiczna, która jest absolutnie niedopuszczalna.
Spróbuj porozmawiać z mężem w spokojnym momencie, gdy nie ma napięcia. Wyraź swoje uczucia i potrzeby w sposób jasny, ale nie oskarżycielski. Na przykład: „Czuję się bardzo zmęczona i potrzebuję Twojego wsparcia, by móc być najlepszą matką dla naszej córki. Twoje słowa mnie ranią, a ja potrzebuję Twojej pomocy i zrozumienia”.
Jest ważne, aby wyznaczyć jasne granice dotyczące tego, jak chcesz być traktowana. Jeśli mąż zaczyna Cię obrażać lub krytykować, spróbuj stanowczo, ale spokojnie powiedzieć, że takie zachowanie jest nieakceptowalne i że potrzebujesz wsparcia, a nie krytyki.
Rozważ rozmowę z kimś z rodziny, przyjaciółmi lub specjalistą, takim jak psycholog czy doradca rodzinny. Wsparcie z zewnątrz może być nieocenione w takiej sytuacji, zarówno emocjonalnie, jak i praktycznie. Możesz również zastanowić się nad wsparciem prawnym, jeśli sytuacja się nie poprawi.
Czasami brak wsparcia wynika z niewiedzy lub niezrozumienia, jak trudna jest opieka nad noworodkiem. Możesz spróbować wspólnie przeczytać artykuły lub książki na ten temat, które mogą pomóc mu zrozumieć, przez co przechodzisz.
Twoje zdrowie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, jest bardzo ważne. Jeśli czujesz, że sytuacja Cię przerasta, spróbuj znaleźć chwile na odpoczynek, nawet jeśli to oznacza zaniedbanie niektórych domowych obowiązków. Możesz też poprosić o pomoc bliskich lub rozważyć wynajęcie pomocy domowej, jeśli to możliwe.
Jeśli mąż jest otwarty na rozmowę i poprawę sytuacji, terapia małżeńska może być dobrym rozwiązaniem. Profesjonalista pomoże Wam zidentyfikować problemy i znaleźć wspólne rozwiązania.
Najważniejsze jest, abyś pamiętała, że masz prawo do odpoczynku, wsparcia i szacunku. To, że jesteś zmęczona, nie czyni Cię złą matką – wręcz przeciwnie, pokazuje, jak bardzo angażujesz się w opiekę nad dzieckiem. Dbaj o siebie i nie bój się szukać pomocy. Pozdrawiam

Dzień dobry, pojawienie się dziecka w rodzinie jest „rewolucją”. To, że czuje Pani zmęczenie, ma potrzebę bycia samą choćby przez chwilę jest czymś naturalnym i nie powoduje, że jest Pani złą matką. Ma Pani prawo do zaspokojenia potrzeby odpoczynku. Czy rozmawiała Pani o swoich odczuciach, potrzebach z mężem? Dla niego to także nowa sytuacja wymagająca przewartościowania i zrewolucjonizowania dotychczasowych przyzwyczajeń. Natomiast nic nie tłumaczy zachowań przemocowych w stosunku do Pani. Jeśli rozmowa z mężem niczego nie zmieni proszę zadbać przede wszystkim o swoje potrzeby i dobro i przemyśleć kontakt z psychologiem. W takiej sytuacji wsparcie jest bardzo wartościową i ważną formą pomocy. Życzę powodzenia

Dzień dobry. W sytuacji kiedy pojawia się w domu dziecko już nic nie jest takie samo. Poza codziennymi obowiązkami takimi jak sprzątanie, gotowanie, prasowanie i oczywiście praca, pojawiają się obowiązki związane z dzieckiem, dlatego nic dziwnego, że do tego wszystkiego zaczyna wkradać się zmęczenie, niewyspanie a co za tym idzie stres i nerwy. Czasami to wszystko może nas przerastać. Tym bardziej w takiej sytuacji powinniście się Państwo wspierać i pomagać sobie w obowiązkach. Warto o tym szczerze porozmawiać z mężem, jak Pani się czuje, że Pani też ma prawo do odpoczynku czy "zwyczajnej chwili dla siebie". Przemoc psychiczna, bo to o czym Pani napisała, to przemoc psychiczna nie powinna mieć miejsca, warto aby mąż był tego świadomy. Jeżeli pomimo rozmów Pani mąż będzie nadal stosował przemoc powinna Pani poszukać pomocy nie tylko psychologicznej, dla Pani i dziecka, ale również wśród bliskich mamy, siostry, przyjaciółki, będzie Pani łatwiej sobie z tym wszystkim radzić wiedząc, że ma Pani wsparcie wśród najbliższych. Wszystkiego dobrego życzę, pozdrawiam cieplutko.