Dzień Dobry.Jestem kobietą.MAm 37 lat i mam ogromne problemy natury psychiatrycznej .Jest noc a ja p
3
odpowiedzi
Dzień Dobry.Jestem kobietą.MAm 37 lat i mam ogromne problemy natury psychiatrycznej .Jest noc a ja piszę do Państwa o pomoc , bo tracę nadzieję.Cierpię na ekstremalne wyrzuty sumienia od końca 2020 roku , ale obecnie męczą mnie na tak dużą skalę ,że tak po prostu nie da się funkcjonować-niszczą mnie psycho-fizycznie m.in:jest to zgaga , osłabione serce.Leki od psychiatry pomagają na niewielką skalę, psychoterapii nie doświadczam od końca marca obecnego roku -brak kontraktu na NFZ w nurcie poznawczo-behawioralnym , który tylko do pewnego stopnia mi pomagał.Moje życie to gehenna. Mieszkam w małej miejscowości.Nawet do najbliższego miasta mam ponad 40 km.Na NFZ dostępna jest ograniczona liczba psychologów i nie w nurcie pozbawczo-behawioralnym.Mam za sobą historię , z której nie jestem w stanie zwierzyć się domownikom.Jest ona bardzo krępująca. Otórz pod koniec czerwca , ale bardziej właściwą datą będzie początek lipca-był wtedy u mojej siostry narzeczony -uprawiali seks , dosłownie po nich umyłam pobieżnie ręcę i jestem sama a raczej samotna zaspokoiłam się palcami czasem wkładałam je lekko do pochwy. Półtoratygodnia po tym incydencie i poprzednim okresie zaczęły mnie boleć bardzo mocno piersi ,bardzo długo już ok 3 tygodnie przed następną miesiączką.Teraz wmawiam sobie,ze to było poronienie wdrożyłam plemnik np:z kranu do pochwy i nastąpiło zapłodnienie i po 3 tygodniach oczyściłam się w postaci poronienia.Wiem to brzmi jak koszmar.Nie wiem jak było naprawdę-może to był bardzo obfity okres ze skrzepami-dużą ilością-5 dniowy.Muszę jeszcze wspomnieć ,że mam kamień na woreczku żółciowym sporych rozmiarów.Pod koniec maja jak i w czerwcu często byłam bardzo osłabiona przez mocno nadwyrężoną wątrobę -czy to ona mogła przyczynić się do tak obfitego okresu? a zapewne snuję fałszywe iluzje ,że to było poronienie .Ta historia jest naprawdę skomplikowana i jest ekstremalnym obciążeniem dla mnie .W tym miesiącu wątroba jakoś sobie radzi nie mam osłabień -przyszedł normalny okres mało skrzepów 4, 5 dni jak zwykle.Chciałabym aby tak wyglądała prawda,że to był tylko obfity okres.Mam zdjęcie sporego skrzepu w telefonie z przed miesiąca-może powinnam go pokazać lekarzowi rodzinnemu może by mi pomógł rozwiązać tę sytuację -bo czuję się psychicznie koszmarnie. Ten sam skrzep mam też zawinięty białym ręcznikiem papierowym.Chował moją ogromną traumę za szafą.Nie wiemmogłabym zbadać tę tkankę?nie wiem czy się nadaje kruszeje i jestem uboga finansowo.Zapewne nie byłam zapłodniona , bo ta historia wydaje mi się zbyt skomplikowana , ale bardzo w nią wierzę i przeklinam się w myśli ,że musiałam się zaspokoić w tych samych niemal minutach co siostra z narzeczonym.Kupiłam test ciążowy po tym obfitym okresie-może poronieniu , bo przeczytałam ,że hormon ciążowy może utrzymywać się nawet do 6 tygodni po poronieniu-test wyszedł negatywny-z apteki -próbka moczu.Mogłam kupić go w trakcie objawów-nic mi już po tym.JAk się ratować?Czuję się tak źle.Pewnie nie byłam w ogóle w ciąży, ale ja nie wiem czy siostra z narzeczonym stosują zabezpieczenie w postaci prezerwatywy.Nie mogę myśleć o malutkich embrionach w ogóle dzieciątkach.Czuję się jak zbrodniara.Miałam wrażenie bycia w ciąży a mam ogromne problemy-depresje , nie sprawdziłam czy to ciąża za wczasu tylko brałam tabletki nasenne.Teraz nie mogę spać w ogóle -już 3 dzień.Dziękuję z góry Bardzo Państwu za Pomoc i Odpowiedź w tak trudnej traumatycznej dla mnie sytuacji-nie wiem jak sobie pomóc .
Sytuacja, w której się znajdujesz, jest bardzo poważna i wymaga kompleksowego podejścia do leczenia. Oto kilka kluczowych punktów, które mogą pomóc Ci lepiej zrozumieć, co możesz zrobić, aby poprawić swoje samopoczucie psychiczne:
Ekstremalne wyrzuty sumienia i wymienione objawy somatyczne (jak zgaga i bóle serca) mogą być oznaką poważnych problemów emocjonalnych. Warto, abyś regularnie konsultowała się z psychiatrą, który może ocenić Twój stan zdrowia psychicznego i dostosować terapię farmakologiczną do Twoich potrzeb. Informuj psychiatrę o wszystkich objawach i ich wpływie na Twoje życie codzienne.
Psychoterapia, szczególnie w nurcie poznawczo-behawioralnym, może być skuteczna w radzeniu sobie z poczuciem winy i traumy. Jeśli nie możesz znaleźć terapeuty, rozważ poszukiwanie konsultacji online. Wiele osób korzysta z teleterapii, co może być szczególnie przydatne, gdy dostęp do specjalistów w Twojej okolicy jest ograniczony.
Warto nauczyć się technik radzenia sobie z gniewem, lękiem i stresem. Możesz spróbować technik relaksacyjnych, takich jak medytacja, mindfulness, czy ćwiczenia oddechowe, które mogą pomóc w zmniejszeniu poziomu stresu.
Zgłoś swoje objawy fizyczne lekarzowi rodzinnemu. Problemy z wątrobą i występowanie kamieni żółciowych mogą wpływać na Twoją kondycję ogólną. Zrozumienie stanu zdrowia fizycznego jest kluczowe w holistycznym podejściu do Twojego zdrowia psychicznego.
Rozważ uczestnictwo w grupach wsparcia, które mogą zapewnić emocjonalne wsparcie ludzi przechodzących przez podobne doświadczenia. Dzielanie się swoimi uczuciami z innymi, którzy rozumieją, przez co przechodzisz, może przynieść ulgę.
Walcz o swoje potrzeby zdrowotne. Jeśli obecnie doświadczasz trudności w dostępie do odpowiednich specjalistów, nie poddawaj się. Szukaj różnych opcji, rozważ konsultacje z innymi lekarzami specjalizującymi się w zdrowiu psychicznym lub z organizacjami, które mogą pomóc w uzyskaniu dostępu do terapii i wsparcia.
Jeśli kiedykolwiek poczujesz, że Twoje myśli stają się niebezpieczne, skontaktuj się z lokalnymi służbami kryzysowymi lub alarmowymi. Twoje życie i bezpieczeństwo są najważniejsze.
Zrozumienie, że istnieje pomoc i że jesteś w stanie po nią sięgnąć, to kluczowy krok w procesie leczenia. Znajdź sojuszników w swoim leczeniu, nie wahaj się prosić o pomoc i bądź otwarta na różne formy wsparcia. Twoje samopoczucie i zdrowie psychiczne są niezwykle ważne.
Ekstremalne wyrzuty sumienia i wymienione objawy somatyczne (jak zgaga i bóle serca) mogą być oznaką poważnych problemów emocjonalnych. Warto, abyś regularnie konsultowała się z psychiatrą, który może ocenić Twój stan zdrowia psychicznego i dostosować terapię farmakologiczną do Twoich potrzeb. Informuj psychiatrę o wszystkich objawach i ich wpływie na Twoje życie codzienne.
Psychoterapia, szczególnie w nurcie poznawczo-behawioralnym, może być skuteczna w radzeniu sobie z poczuciem winy i traumy. Jeśli nie możesz znaleźć terapeuty, rozważ poszukiwanie konsultacji online. Wiele osób korzysta z teleterapii, co może być szczególnie przydatne, gdy dostęp do specjalistów w Twojej okolicy jest ograniczony.
Warto nauczyć się technik radzenia sobie z gniewem, lękiem i stresem. Możesz spróbować technik relaksacyjnych, takich jak medytacja, mindfulness, czy ćwiczenia oddechowe, które mogą pomóc w zmniejszeniu poziomu stresu.
Zgłoś swoje objawy fizyczne lekarzowi rodzinnemu. Problemy z wątrobą i występowanie kamieni żółciowych mogą wpływać na Twoją kondycję ogólną. Zrozumienie stanu zdrowia fizycznego jest kluczowe w holistycznym podejściu do Twojego zdrowia psychicznego.
Rozważ uczestnictwo w grupach wsparcia, które mogą zapewnić emocjonalne wsparcie ludzi przechodzących przez podobne doświadczenia. Dzielanie się swoimi uczuciami z innymi, którzy rozumieją, przez co przechodzisz, może przynieść ulgę.
Walcz o swoje potrzeby zdrowotne. Jeśli obecnie doświadczasz trudności w dostępie do odpowiednich specjalistów, nie poddawaj się. Szukaj różnych opcji, rozważ konsultacje z innymi lekarzami specjalizującymi się w zdrowiu psychicznym lub z organizacjami, które mogą pomóc w uzyskaniu dostępu do terapii i wsparcia.
Jeśli kiedykolwiek poczujesz, że Twoje myśli stają się niebezpieczne, skontaktuj się z lokalnymi służbami kryzysowymi lub alarmowymi. Twoje życie i bezpieczeństwo są najważniejsze.
Zrozumienie, że istnieje pomoc i że jesteś w stanie po nią sięgnąć, to kluczowy krok w procesie leczenia. Znajdź sojuszników w swoim leczeniu, nie wahaj się prosić o pomoc i bądź otwarta na różne formy wsparcia. Twoje samopoczucie i zdrowie psychiczne są niezwykle ważne.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Bardzo mi przykro, że przeżywa Pani tak trudną sytuację. To, co opisuje Pani, wskazuje na poważne problemy natury psychicznej, a zarazem wielkie cierpienie, które teraz odczuwa. Pierwszym krokiem, który warto podjąć, jest uznanie, że nie jest Pani sama — są dostępne narzędzia i osoby, które mogą pomóc.
Kilka ważnych kwestii:
Fizjologia: To, co Pani opisuje (skrzepy, bolesne piersi), może być związane z wahaniami hormonalnymi, ale nie oznacza od razu poronienia. Test ciążowy, który wykonała Pani po obfitym okresie, wyszedł negatywny, co jest ważnym wskaźnikiem. Również jeśli miała Pani normalny cykl miesiączkowy w kolejnym miesiącu, to raczej wyklucza ciążę. Warto skonsultować się z lekarzem, aby ocenić Pani stan zdrowia fizycznego. Przy okazji wspomnienia o kamieniu żółciowym i osłabieniu, które Pani doświadczała, również warto to omówić z lekarzem.
Psychika: Myśli o ciąży i poronieniu mogą być wynikiem nadmiernego lęku, który jest wzmacniany przez wyrzuty sumienia. Często takie intensywne myśli i przekonania mogą być objawem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD) lub innego stanu lękowego, zwłaszcza jeśli towarzyszą im silne poczucie winy i myśli o tym, że zrobiło się coś złego. Psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT), z której wcześniej korzystała Pani, jest skuteczna w radzeniu sobie z tego typu problemami, ale niestety, jak Pani wspomina, obecnie nie ma do niej dostępu.
Sen i samopoczucie fizyczne: Brak snu potęguje złe samopoczucie psychiczne, a to, że nie spała Pani od kilku dni, może dodatkowo pogarszać stan lękowy i nasilać objawy. Leki nasenne, które Pani przyjmowała, mogą chwilowo przynosić ulgę, ale nie rozwiązują głównego problemu. Warto rozważyć konsultację z psychiatrą, aby dokładnie ocenić Pani stan i dobrać odpowiednie leczenie farmakologiczne.
Wsparcie: Wspomniała Pani, że nie może otworzyć się przed bliskimi, co dodatkowo może potęgować izolację i cierpienie. Rozumiem, że jest to bardzo trudne, ale rozmowa z kimś zaufanym, choćby na początek z lekarzem rodzinnym, może być pierwszym krokiem do uzyskania wsparcia. Jeśli czuje Pani, że nie jest w stanie poradzić sobie z tą sytuacją, istnieją także telefony zaufania i linie kryzysowe, gdzie można uzyskać natychmiastową pomoc emocjonalną.
Co można zrobić teraz:
Skontaktuj się z lekarzem — Pani lekarz rodzinny może pomóc ocenić stan zdrowia fizycznego i skierować na badania. Może też być punktem wyjścia do uzyskania wsparcia psychologicznego lub psychiatrycznego.
Poszukiwanie pomocy psychologicznej — jeśli dostęp do terapii jest ograniczony na NFZ, warto rozważyć inne opcje. W wielu miastach i nawet mniejszych miejscowościach działają ośrodki wsparcia, fundacje, które oferują pomoc psychologiczną. Być może są dostępne darmowe lub tańsze formy wsparcia psychologicznego online.
Skontaktuj się z psychiatrą — jeśli leki, które teraz Pani przyjmuje, nie przynoszą ulgi, być może wymagają korekty. Tylko specjalista może odpowiednio dobrać terapię farmakologiczną do Pani potrzeb.
Opracowanie strategii radzenia sobie z myślami — techniki poznawczo-behawioralne pomagają nauczyć się rozpoznawać i kwestionować myśli, które wywołują lęk lub poczucie winy. Jednym z pierwszych kroków jest zapisanie swoich myśli i próba ich racjonalnej oceny (np. „Czy naprawdę jest możliwe, że doszło do zapłodnienia w taki sposób?”). Praca nad takimi myślami powinna być prowadzona z terapeutą, ale można spróbować na własną rękę zastanowić się, czy te myśli są realistyczne, czy są wynikiem lęku.
Pamiętaj, że Pani stan nie oznacza, że nie można go poprawić — są dostępne rozwiązania, choć może teraz wydają się odległe. Przede wszystkim, proszę nie zostawać z tym sama i szukać pomocy, nawet jeśli wydaje się to trudne.
Kilka ważnych kwestii:
Fizjologia: To, co Pani opisuje (skrzepy, bolesne piersi), może być związane z wahaniami hormonalnymi, ale nie oznacza od razu poronienia. Test ciążowy, który wykonała Pani po obfitym okresie, wyszedł negatywny, co jest ważnym wskaźnikiem. Również jeśli miała Pani normalny cykl miesiączkowy w kolejnym miesiącu, to raczej wyklucza ciążę. Warto skonsultować się z lekarzem, aby ocenić Pani stan zdrowia fizycznego. Przy okazji wspomnienia o kamieniu żółciowym i osłabieniu, które Pani doświadczała, również warto to omówić z lekarzem.
Psychika: Myśli o ciąży i poronieniu mogą być wynikiem nadmiernego lęku, który jest wzmacniany przez wyrzuty sumienia. Często takie intensywne myśli i przekonania mogą być objawem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD) lub innego stanu lękowego, zwłaszcza jeśli towarzyszą im silne poczucie winy i myśli o tym, że zrobiło się coś złego. Psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT), z której wcześniej korzystała Pani, jest skuteczna w radzeniu sobie z tego typu problemami, ale niestety, jak Pani wspomina, obecnie nie ma do niej dostępu.
Sen i samopoczucie fizyczne: Brak snu potęguje złe samopoczucie psychiczne, a to, że nie spała Pani od kilku dni, może dodatkowo pogarszać stan lękowy i nasilać objawy. Leki nasenne, które Pani przyjmowała, mogą chwilowo przynosić ulgę, ale nie rozwiązują głównego problemu. Warto rozważyć konsultację z psychiatrą, aby dokładnie ocenić Pani stan i dobrać odpowiednie leczenie farmakologiczne.
Wsparcie: Wspomniała Pani, że nie może otworzyć się przed bliskimi, co dodatkowo może potęgować izolację i cierpienie. Rozumiem, że jest to bardzo trudne, ale rozmowa z kimś zaufanym, choćby na początek z lekarzem rodzinnym, może być pierwszym krokiem do uzyskania wsparcia. Jeśli czuje Pani, że nie jest w stanie poradzić sobie z tą sytuacją, istnieją także telefony zaufania i linie kryzysowe, gdzie można uzyskać natychmiastową pomoc emocjonalną.
Co można zrobić teraz:
Skontaktuj się z lekarzem — Pani lekarz rodzinny może pomóc ocenić stan zdrowia fizycznego i skierować na badania. Może też być punktem wyjścia do uzyskania wsparcia psychologicznego lub psychiatrycznego.
Poszukiwanie pomocy psychologicznej — jeśli dostęp do terapii jest ograniczony na NFZ, warto rozważyć inne opcje. W wielu miastach i nawet mniejszych miejscowościach działają ośrodki wsparcia, fundacje, które oferują pomoc psychologiczną. Być może są dostępne darmowe lub tańsze formy wsparcia psychologicznego online.
Skontaktuj się z psychiatrą — jeśli leki, które teraz Pani przyjmuje, nie przynoszą ulgi, być może wymagają korekty. Tylko specjalista może odpowiednio dobrać terapię farmakologiczną do Pani potrzeb.
Opracowanie strategii radzenia sobie z myślami — techniki poznawczo-behawioralne pomagają nauczyć się rozpoznawać i kwestionować myśli, które wywołują lęk lub poczucie winy. Jednym z pierwszych kroków jest zapisanie swoich myśli i próba ich racjonalnej oceny (np. „Czy naprawdę jest możliwe, że doszło do zapłodnienia w taki sposób?”). Praca nad takimi myślami powinna być prowadzona z terapeutą, ale można spróbować na własną rękę zastanowić się, czy te myśli są realistyczne, czy są wynikiem lęku.
Pamiętaj, że Pani stan nie oznacza, że nie można go poprawić — są dostępne rozwiązania, choć może teraz wydają się odległe. Przede wszystkim, proszę nie zostawać z tym sama i szukać pomocy, nawet jeśli wydaje się to trudne.
Dzień dobry, zacznę od tego, że warto skorzystać z psychoterapii w jakimkolwiek nurcie, który jest dostępny na NFZ czy wizyty u psychologa. Sama jestem psychoterapeutką CBT i uważam, że inne nurty mogą być dla Pani jak najbardziej pomocne.
Jeśli Panią niepokoi obfite krwawienie miesięczne ze skrzepami, zachęcam do wizyty u ginekologa. Pozdrawiam serdecznie
Jeśli Panią niepokoi obfite krwawienie miesięczne ze skrzepami, zachęcam do wizyty u ginekologa. Pozdrawiam serdecznie
Sugeruję wizytę: Psychoterapia poznawczo-behawioralna - 220 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.