Dzień dobry. Jestem Sebastian i mam 14 lat. Jestem gejem ale nie wiem jak powiedzieć o tym moim rodz

Sebastianie, z pewnością lęk przed oceną przez najbliższych i lęk przed odrzuceniem może Cię przerażać. Wygląda na to, że chciałbyś bardzo, by Twoi najbliżsi kochali Cię bezwarunkowo, ale nie masz pewności, że tak jest. Czasami ci, których kochamy, też potrzebują czasu, by na nowo poukładać sobie to, co czują, czemu są wierni, co dla nich jest najważniejsze. Wierzę, że różne scenariusze są możliwe i niektóre mogą też przerażać. Mimo wszystko miłość, rodzinne więzi i relacje potrafią przetrwać, choć niekiedy wiąże się to z cierpliwością i czasem. Z pewnością Twoi rodzice i babcia nie chcą Cię stracić i zakładam, że robią wszystko, na ile potrafią, by dać Ci jak najwięcej miłości. I ta daje nadzieję, że warto zaufać sobie i innym, bo szczerość i autentyczność w relacji więcej przynosi niż nieufność i skrytość. Z pewnością znasz na tyle dobrze swoich bliskich, że znajdziesz właściwy czas na rozmowę, jeśli czujesz, że ona jest Ci potrzebna. Gdybyś potrzebował przed rozmową z rodzicami wsparcia, rozejrzyj się, kto z Twojego bliskiego otoczenia mógłby w tym czasie być dla Ciebie wsparciem i pomóc Ci pooglądać sytuację, w jakiej jesteś. To może być znajomy, ktoś z rodziny, może nauczyciel, pedagog czy psycholog w szkole. Na pewno nie jesteś sam i masz w sobie odwagę, by spokojnie przygotować się do rozmowy, jeśli jej potrzebujesz. Trzymam mocno kciuki i wierzę, że i Ty, i Twoi najbliżsi dacie radę!

Dzień Dobry Sebastianie, przeczytałem z wielką uwagą i wielkim współczuciem Twój wpis. Masz dopiero 14 lat. Według seksuologii, seksualność w tym wieku jest jeszcze płynna. Wszystko się może zmienić, ksztaltujesz się jeszcze. Zainteresowanie tą samą płcią w tym wieku jest bardzo częstym wątkiem. Potrzebujesz zrozumienia i akceptacji od osób Tobie najbliższych co powoduje u Ciebie stres mniejszosciowy. Z decyzją poczekaj jeszcze, masz na to czas w życiu. Jesteś młodym człowiekiem. Życzę Ci powodzenia i wytrwałości. Z wyrazami szacunku, Marcin Rybak

Cześć Sebastianie,

Rozumiem, że to trudna sytuacja. Warto zacząć od znalezienia wsparcia u zaufanej osoby, może to być przyjaciel, nauczyciel lub psycholog szkolny. Kiedy poczujesz się gotowy, możesz porozmawiać z rodzicami i babcią, wyrażając swoje uczucia i obawy. Pamiętaj, że ważne jest, abyś czuł się bezpiecznie i miał wsparcie, niezależnie od ich reakcji.

Możesz także poszukać organizacji, które pomagają młodym osobom LGBTQ+, gdzie znajdziesz więcej wskazówek i wsparcia. Takie organizacje to np. KPH.
Polecam też infolinię: Błękitna linia czy też infolinia Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.