Dzień dobry, Jestem ze swoim (obecnie już mężem) 4 lata. Kiedy starał się o mnie był miły, czuły i

Dzień dobry,
Jestem ze swoim (obecnie już mężem) 4 lata. Kiedy starał się o mnie był miły, czuły i romantyczny - potrafił mnie zaskoczyć. Kiedy zaangażowałam się w związek i zaprosiłam go do rodzinnego domu zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Przy rodzicach często mnie upominał, nawet zapytany „czy zupa jest dobrze podgrzana?” odpowiadał w sposób niemiły i chamski. Gdy jesteśmy sami jest czuły i miły, bardzo mi słodzi - chociaż po ślubie widać, ze lekko oziębł (często zamiast się przytulić woli siedzieć cały wieczór w telefonie). Natomiast gdy tylko pojawia się ktoś trzeci zaczyna wytykać mi jakieś błędy, wyolbrzymiać je, jest niemiły, rozkazuje mi, jest władczy i nieczuły - nie mozna go nawet dotknąć bo od razu się złości i odpycha dotyk. Jak tylko zostajemy sami znów zamienia się w „słodkiego misia”. Ostatnio w odwiedzinach u moich dziadków powiedział w niemiły sposób ze nie gotuje i zasugerował, ze wymagam od niego podziału 50/50 jeżeli chodzi o obowiązki domowe. Oczywiście nie muszę dodawać, ze to kompletne kłamstwo. Gotuje i nie dopuszczam żeby był głodny, często są sytuacje, ze jeździ na obiady do swojej mamy (niestety walczyłam z tym ale nie wygrałam i odpuściłam), zawsze robię mu to do jedzenia na co ma ochotę, nigdy nie olałam jego próśb. W domu proszę tylko o to żeby wyniósł śmieci i odkurzył raz w tygodniu, niestety zawsze słyszę „jutro”, które przeistacza sie w kolejne „jutro” i tak w kółko. Często robi inaczej niż mówi, denerwuje się wyborami innych osób lub sposobem ich życia. Np. Nie może się nagadać, ze ktos kosi trawę w niedzielę, po czym sam odkłada odkurzanie do niedzieli. Mam wrażenie, że najważniejsza jest dla niego praca i rodzice, ja jestem gdzieś dużo niżej. Wszystkie spokojne rozmowy i prośby nie dają efektów. Sytuacje ciągle się powtarzają. Często słyszę od niego na swoją obronę rzeczy, które nie mają związku z rzeczywistością. Mam wrażenie, ze manipuluje faktami tak żeby zrobić ze mnie wariatkę. Często powie coś wprost, a za minutę wyprze się tego, tłumacząc, że źle zrozumiałam. Nie wytrzymałam i wyprowadziłam się z domu. Nie wiem co robić, rozmowy nic nie dają, a ja czuje, że tracę radość z życia. Proszę o podpowiedź.