Dzień dobry. Mam 16 lat i nie wiem co mam robić. Moje problemy może nie są największe ale mnie przer

Dzień dobry. Mam 16 lat i nie wiem co mam robić. Moje problemy może nie są największe ale mnie przerastają. Po pierwsze mam problemy w szkole z fizyką oraz j. angielskim. W prawdzie jest już prawie koniec roku ale skoro teraz przeszłam dzięki litości nauczycieli do następnej klasy to boję się co będzie za rok. Pani na fizyce starszyła mnie że jak się nie zacznę uczyć do wezwie rodziców ale nie zrobiła tego poszła tylko do wychowawczyni i powiedziała mi że ona już jej o wszystkim powiedziała o tym że się nie uczę i o mojm zachowaniu na lekcji chociaż ja na tych lekcjiach tylko siedzę. Za rok jak to się nie zmieni to ona naprawdę ich wezwie a ja będę musiała wysłuchać awanturę. Proplemy szkolne zaczęły się od tego momentu kiedy zaczęłam dziwnie się czuć nic mi się nie chcę ciągle jest mi smutno a jedyna rzecz którą odczuwam po za smutkiem to złość. Miałam myśli samobójcze ale mi przeszyły. Nie mam ochoty spotykać się z ludźmi a najgorsze jest to że zatrzełam się okaleczać na początku robiłam to z ciekawości ale teraz nie chcę tego robić a nie mogę przestać ponieważ czuję podczas tego że mój smutek jest mniejszy wiem że może to się wydawać dziwne. Raz już nie mogłam wytrzymać i poszłam do pani pedpgog ale jedyne na co było ją stać to dotnąć mnie w ramię i powiedzieć nie martw się. Jak nieby miało mi takie coś pomóc? Jak mam się przestać martwić? Ja nie mówiłam jej o tym że się czymś martwię a o tym że mi źle i w zasadzie to jej mówiłam o tym co napisałam powyżej. Mam wrażenie że ona wogóle mnie nie słuchała. Do rodziców nie pójdę ponieważ oni nie są mną zainteresowani. Często ich nie ma w domu a jak już są to ich nie interesują moje problemy. Co ja mam robić?