Dzień dobry mam 16 lat już od 2 lat zmagam się z samookaleczeniem i od pewnego czasu doszły do tego

Witaj, bardzo dobrze, że napisałaś. Przeżywasz od długiego czasu różne trudności i wyobrażam sobie, jak może być Ci ciężko. Samookaleczenia są jednym ze sposobów radzenia sobie z silnymi negatywnymi emocjami, ze stresem, z napięciem wewnętrznym. Ale ludzie się okaleczają, bo to przynosi ulgę. Działa to jednak tylko na chwilę, bo potem napięcie narasta ponownie, a za nim znów pojawia się kolejna autodestrukcja. Jeśli obserwujesz u siebie te zachowania od dwóch lat, mogą one być już na tyle ukształtowane, że stały się pewnym nawykiem. Ale dobra informacja jest taka, że nawyki można zmienić. W sytuacji, gdy pojawiły się myśli samobójcze, bardzo ważne jest, abyś mogła porozmawiać z lekarzem psychiatrą dziecięco - młodzieżowym, który oceni Twój stan i zaleci dalsze kroki (leczenie farmakologiczne lub/i psychoterapię). Myślę, że w Twojej sytuacji obie formy wsparcia byłyby wskazane. W sytuacji, gdy Twoi bliscy nie uznali Twoich objawów za wymagające konsultacji ze specjalistą, możesz zrobić kilka rzeczy, aby tę sytuację zmienić: (1) zgłosić się do psychologa lub pedagoga w Twojej szkole i porozmawiać o tym, co czujesz i jakie problemy u siebie zauważasz. (2) Możesz zadzwonić na teleporadę do swojego lekarza pediatry i porozmawiać o swoim samopoczuciu, a następnie przekazać telefon bliskim. (3) Możesz także porozmawiać o tym ze swoim wychowawcą. Osoby te ustalą razem z Tobą, co możecie dalej zrobić, aby zapewnić Ci właściwą pomoc. Na przykład psycholog, pedagog lub wychowawca może się spotkać z Twoimi bliskimi, aby wyjaśnić im, że problemy, które przeżywasz, nie są przez Ciebie wymyślone i może im także zalecić pilną konsultację z lekarzem. Lekarz pediatra może wyjaśnić Twoim bliskim, jak się czujesz. Ważne, abyś ze swoimi problemami nie została sama. Ponieważ przeżywasz dużo negatywnych emocji, nie wiesz, jak sobie radzić, możesz również dzwonić na młodzieżowy telefon zaufania, w którym pomoc jest anonimowa i bezpłatna: numer 116 111. Będziesz mogła porozmawiać ze specjalistą, który także podpowie, co możesz zrobić. Postaraj się wybrać jedną z metod działania i spróbować znaleźć dla siebie w ten sposób potrzebną Ci pomoc. Życzę Ci powodzenia w działaniu! Pozdrawiam serdecznie.

Rozumiem, że przechodzisz przez bardzo trudny i emocjonalny okres. To dobrze, że podzieliłaś się swoim problemem. Samookaleczanie, myśli samobójcze i trudności z samoakceptacją to kwestie, które wymagają natychmiastowej pomocy i wsparcia.

Najważniejsze, żeby nie czuć się osamotnioną w tym procesie. Pomimo, że Twoi bliscy może nie zrozumieli powagi sytuacji, to nie oznacza, że nie ma innych miejsc, gdzie możesz znaleźć wsparcie. Proszę, spróbuj skontaktować się z profesjonalnym terapeutą lub psychiatrą. Mogą oni pomóc Ci zrozumieć i radzić sobie z Twoimi problemami.

Jeśli czujesz, że jesteś w kryzysie i masz myśli samobójcze, niezwłocznie skontaktuj się z infolinią pomocy kryzysowej, która oferuje wsparcie dla osób w trudnych sytuacjach. Możesz też zwrócić się o pomoc do szkoły lub innego dorosłego zaufania.

Najważniejsze jest to, że nie musisz tego wszystkiego przechodzić samodzielnie. Istnieje wsparcie i pomoc dostępna, która może Ci pomóc pokonać te trudności. Obyś jak najszybciej znalazła odpowiednie wsparcie i profesjonalną pomoc. Twoje życie ma ogromną wartość, i jestem pewna, że istnieje droga do wyjścia z tych trudności.