Dzień dobry, mam 23 lata i moja mama mnie kontroluje na każdym kroku. Czytałam różne opinie, ale myś
3
odpowiedzi
Dzień dobry, mam 23 lata i moja mama mnie kontroluje na każdym kroku. Czytałam różne opinie, ale myślę że każda sytuacja jest inna.
Odkąd pamiętam, zawsze byłam kontrolowana przez mamę. Z jej punktu widzenia, jest to zmartwienie, z mojego punktu, jest to zabieranie powietrza.
Zawsze gdy docierałam do szkoły, czy wychodziłam musiałam jej napisać, I do teraz się nie zmieniło. Jak dojeżdżam na uczelnie, czy wracam. Jak wsiadam do autobusu, do pociągu, gdziekolwiek. Nigdy nie mogłam wychodzić wieczorami bo ciemno, ktoś mi coś zrobi. Nigdy nie mogłam iść spać do znajomych, bo nie wiadomo co oni mają w głowie. Nigdy nie mogłam mieć chlopaka, bo to nie jest dobra pora. Nigdy nie wychodziłam szczerze mowiąc, bo cos mi sie stanie. Nie postrzegałam tego pod złym kontem (myślę że z przyzwyczajenia) , lecz przełom zaczął się u mnie gdy spotkałam chlopaka. Mieszka 400 km ode mnie ale jestem już z nim od 3 lat, I za każdym razem jak chce jechać do niego, jest wielka afera : a co będzie w pociągu, a co będzie tu, a co będzie jak będę sama tam. Są wielkie przemowy, jaka to jestem nieodpowiedzialna. Dlaczego chcę jechać do niego tak często (choć on też przyjeżdża tyle samo co ja do niego), czy ja już zgłupiałam do reszty, I inne podobne rzeczy. Psychicznie już nie mogę, bo nawet gdy się przeciwstawiam, nie chce też zranić jej uczuć, I ta presja psychologiczna już bardzo na mnie ciąży. Pominęłam bardzo dużo rzeczy, choć można powiedzieć w skrócie że nigdy nie miałam życia socjalnego, I zawsze siedziałam w domu aby moja mama mogła "spokojnie spać". Jak mogę jej to wytłumaczyć że jestem już dorosła? Czy psycholog mógłby jej pomóc? Czy to jest "normalne zachowanie"? Dziękuję bardzo za pomoc.
Odkąd pamiętam, zawsze byłam kontrolowana przez mamę. Z jej punktu widzenia, jest to zmartwienie, z mojego punktu, jest to zabieranie powietrza.
Zawsze gdy docierałam do szkoły, czy wychodziłam musiałam jej napisać, I do teraz się nie zmieniło. Jak dojeżdżam na uczelnie, czy wracam. Jak wsiadam do autobusu, do pociągu, gdziekolwiek. Nigdy nie mogłam wychodzić wieczorami bo ciemno, ktoś mi coś zrobi. Nigdy nie mogłam iść spać do znajomych, bo nie wiadomo co oni mają w głowie. Nigdy nie mogłam mieć chlopaka, bo to nie jest dobra pora. Nigdy nie wychodziłam szczerze mowiąc, bo cos mi sie stanie. Nie postrzegałam tego pod złym kontem (myślę że z przyzwyczajenia) , lecz przełom zaczął się u mnie gdy spotkałam chlopaka. Mieszka 400 km ode mnie ale jestem już z nim od 3 lat, I za każdym razem jak chce jechać do niego, jest wielka afera : a co będzie w pociągu, a co będzie tu, a co będzie jak będę sama tam. Są wielkie przemowy, jaka to jestem nieodpowiedzialna. Dlaczego chcę jechać do niego tak często (choć on też przyjeżdża tyle samo co ja do niego), czy ja już zgłupiałam do reszty, I inne podobne rzeczy. Psychicznie już nie mogę, bo nawet gdy się przeciwstawiam, nie chce też zranić jej uczuć, I ta presja psychologiczna już bardzo na mnie ciąży. Pominęłam bardzo dużo rzeczy, choć można powiedzieć w skrócie że nigdy nie miałam życia socjalnego, I zawsze siedziałam w domu aby moja mama mogła "spokojnie spać". Jak mogę jej to wytłumaczyć że jestem już dorosła? Czy psycholog mógłby jej pomóc? Czy to jest "normalne zachowanie"? Dziękuję bardzo za pomoc.
Dzień dobry, dziękuję za Pani pytanie. Relacja matka/córka o której Pani pisze opiera się w dużej mierze na potrzebie kontroli (ze strony Pani mamy). Przez wiele lat budowania właśnie takiej relacji nauczyła się Pani w tych ramach funkcjonować, jednak Pani list pokazuje, iż czuje się już Pani tym wyjątkowo zmęczona, co jest zrozumiałe. Myślę, że pomocna dla Pani byłaby konsultacja z psychologiem by nauczyła się Pani stawiać pewne granice i żyć własnym życiem. A mama? Jeśli poczuje się gotowa na taką konsultację z pewnością będzie ona bardzo pomocna. Ale to Pani powinna zadbać o siebie (nie o mamę).
Pozdrawiam serdecznie.
Pozdrawiam serdecznie.
Sugeruję wizytę: Konsultacja psychologiczna - 120 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry, proszę zwrócić uwagę jakie emocje wzbudziło w Pani poruszenie tego tematu, nie jest to dla Pani obojętny temat. Wspomina Pani o pomocy dla mamy, co oczywiste jest możliwe, o ile mama wyraziłaby chęć otrzymania takiej pomocy. Myślę, że dla Pani również, o ile czuje Pani taką potrzebę, pomocna byłaby konsultacja ze specjalistą w celu nauki wyznaczania granic, dbania swoje potrzeby i ogólnie o siebie. Pozdrawiam serdecznie, Żaneta Szczerba
Dzień dobry. To, co Pani opisuje, może być przykładem nadopiekuńczości, która często wynika z lęku rodziców o swoje dzieci. Pani mama, w obawie o Pani bezpieczeństwo, nie zdaje sobie sprawy, że Pani zdolność do samodzielnego podejmowania decyzji i doświadczania życia jest kluczowa dla Pani rozwoju. Najlepszym krokiem byłoby rozpoczęcie szczerej rozmowy z mamą. Można spróbować wyrazić swoje uczucia w sposób spokojny i zrozumiały, podkreślając, że potrzebuje Pani przestrzeni jako dorosła osoba. Można również zasugerować, że rozmowa z psychologiem mogłaby pomóc zarówno Pani, jak i mamie zrozumieć te dynamiki. Jeśli sytuacja nie ulegnie poprawie, wsparcie terapeutyczne może być korzystne — nie tylko dla Pani, ale również dla Pani mamy, aby zrozumiała, że Pani autonomia jest ważna i naturalna w tym wieku. To, co Pani przeżywa, nie jest rzadkie, ale warto podjąć kroki w kierunku większej samodzielności i zdrowych granic. Pozdrawiam ciepło
Sugeruję wizytę: Konsultacja psychologiczna (pierwsza wizyta) - 180 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.