Dzień dobry. Mam 26 lat, zostałam zwolniona z pracy już prawie dwa lata temu. Nie mogę sobie dalej z

Dzień dobry. Rozumiem, że ten czas bez pracy jest trudny, w szczególności, że ma Pani trudność w znalezieniu kolejnej pracy. Rozumiem też, że była jakaś trudność w związku z którą została Pani zwolniona. Napisała Pani, że CHYBA nie jest to możliwe, by firma zatrudniła Panią ponownie. Czy sprawdziła Panię tę możliwość?
Spodziewam się, że poczucie wartości Pani spadło w związku z tą sytuacją i że trudno Pani samej znaleźć rozwiązanie obecnej sytuacji.
Uważam, że warto poszukać w swoim mieście lub okolicy poradni zdrowia psychicznego (która ma podpisaną umowę z NFZ), które są w przychodniach. Umówić się na wizytę u psychiatry, przedstawić mu swoją sytuację i poprosić o skierowanie na psychoterapię. Następnie umówić się z psychoterapeutą (na NFZ) na spotkania, by popracować razem nad swoimi trudnościami.

Dzień dobry, utrata pracy to trudne doświadczenie. Szczególnie, że znalezienie nowej trwa. W takich sytuacjach może pojawić się pogorszenie nastroju, które odczuwane jest jako przedłużający się smutek, płaczliwość, drażliwość, brak chęci/siły do wykonywania codziennych czynności lub stale towarzyszące podenerwowanie i brak cierpliwości. Jeśli ma Pani podobne objawy od dłuższego czasu, proszę zgłosić się na konsultację do psychoterapeuty lub lekarza psychiatry. Samemu trudno sobie poradzić z takimi objawami. Nie wystarczy jedna rozmowa, trzeba spotykać się z terapeutą systematycznie przez czas, jaki wspólnie ustalicie. Możliwe, że potrzebuje Pani także wsparcia farmakologicznego.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia!
Emilia Szymanowicz