Dzień dobry mam na imię Sarah i mam 12 lat od kilku dni nie mam ochoty na nic co bym nie zrobiła czu

2 odpowiedzi
Dzień dobry mam na imię Sarah i mam 12 lat od kilku dni nie mam ochoty na nic co bym nie zrobiła czuje jak by było moją winą mogłabym spać cały dzień a w nocy siedzieć aż do Ranka mama nie wie co się dzieje nie chce jej martwić ranie moich bliskich i przyjaciół myśle ze już mnie nie potrzebują gdy idę spać mam tylko przed oczami jak próbowali mnie zgwałcić nie lubię iść spać bo boje się ze znowu to zobaczę nie wiem co mam dalej robić ale boje się ze tak zostanie na zawsze i nie wróci ta dawna Sarah cały czas jestem zmęczona nie odczuwam żadnych uczuć jedyne uczucia to żal i smutek z każdym dniem czuje obrzydzenie do siebie i zażenowanie naprawdę mam nadzieje ze ktoś mi pomoże dziękuje .
Dzień dobry,
Próba gwałtu to bezpośrednie zagrożenie utraty życia lub zdrowia. Pozostawia ślad w psychice ofiary, wycofuje z relacji z innymi. Takie zachowanie potęguje negatywne myślenie o sobie, wycofanie z dotychczasowej aktywności, obniżenie motywacji do działania, zaburzenia snu oraz wiele innych.
To są normalne reakcje na tak nienormalną sytuację. Masz prawo czuć się z tym źle, ponieważ jak piszesz, to Ciebie spotkało.
Jak sobie pomóc i jak sobie z tym poradzić? Przede wszystkim porozmawiaj z bliskimi o tym, co się wydarzyło. Ważne jest żeby nazwać problem, ponieważ jest to pierwszy krok do tego, żeby sobie z nim poradzić. Zadbaj o siebie w tym trudnym czasie, szukaj drobnych przyjemności. Nazwij uczucia, które trzymasz w sobie. Możesz je spisać na kartce, opowiedzieć bliskiej osobie bądź na wizycie u psychologa, który pomoże Ci przez to przejść. Fachowa pomoc specjalisty sprawi, że nie będziesz czuła się sama.
Pozdrawiam serdecznie
Kinga Majcher
psycholog, psychotraumatolog

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
Twoje uczucia są jak najbardziej zrozumiałe w tej sytuacji, ponieważ mogłaś ją przeżyć jako bardzo silny stres.

Nie powinnaś zostać sama z tym problemem, spróbuj porozmawiać z Mamą o Twoich lękach, które Ci towarzyszą. Może masz jeszcze kogoś bliskiego w swoim otoczeniu komu ufasz i kto mógłby Cię wysłuchać?

Jeśli jednak nie chcesz rozmawiać z osobami z Twojego otoczenia zadzwoń na telefon zaufania dla dzieci i młodzieży lub skontaktuj się z psychologiem szkolnym.

Pozdrawiam serdecznie.

Eksperci

Szymon Kufel

Szymon Kufel

Psycholog

Bydgoszcz

Zuzanna Bończyk

Zuzanna Bończyk

Psycholog, Psychoterapeuta

Łódź

Maria Snarska

Maria Snarska

Psycholog, Psychoterapeuta

Warszawa

Barbara Niżankowska-Półtorak

Barbara Niżankowska-Półtorak

Psycholog

Rzeszów

Joanna Żurada-Wyrwińska

Joanna Żurada-Wyrwińska

Psychiatra

Sopot

Danuta Myłek

Danuta Myłek

Alergolog, Dietetyk, Dermatolog

Warszawa

Podobne pytania

Masz pytania?

Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 328 pytań dotyczących usługi: depresja
  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.