Dzień dobry,mam pytanie.Jak mam nauczyć się nie przejmować tym co myślą i mówią o mnie inni oraz peł

Dzień Dobry
Nikt z nas nie jest wolny od przejmowana się. Staje się to problemem dopiero wtedy - kiedy występuje bardzo często i nie pozwala nam funkcjonować w codzienności. Strategie radzenia sobie najlepiej zacząć budować małymi krokami. W tym procesie łatwiej jest to robić z kimś; pod opieką specjalisty np. psychologa. Dopiero po wstępnej konsultacji, zapoznaniu się szczegółowo z problemem można zacząć rozbrajać "wroga" (czyli to co przeszkadza) na małe części.

Dzień dobry,

z pewnością to, że nadmiernie się Pani przejmuje tym co inni powiedzą lub pomyślą o Pani ma swoje źródło np w Pani doświadczeniach z przeszłości. Być może na Pani linii życia dawniej takie strategie radzenia sobie były pomocne - z czasem przestały być aktualne. Zdrowe poczucie własnej wartości, dobra samoocena, pewność siebie to jedne z głównych celów w procesie rozwoju wewnętrznego lub psychoterapii indywidualnej. Niestety dosyć często akceptacja innych jest ważniejsza aniżeli ta wewnętrzna osobista. Moi pacjenci dosyć często deklarują, że „tyle znaczą ile inni o nich powiedzą’ i ich samoocena jest odpowiedzią na to czy „zasłużyli” w pracy, w domu..
Często powtarzam, że ocena innych to tak jak ocena kogoś kto patrzy na nas przez dziurkę od klucza. Nawet bliskie nam osoby, nie zawsze wiedzą jacy jesteśmy w środku.. jakie mamy wartości, jakimi jesteśmy ludźmi, o czym myślimy, co jest tak naprawdę dla nas ważne, do czego się uśmiechamy, a co nas wzrusza, o czym marzymy, za czym tęsknimy… Czy negatywna opinia kogoś z pracy lub nawet naszego znajomego na nasz temat - ma prawo definiować nas jako człowieka w całym naszym życiu? Czy nawet jeżeli byśmy 5 pomyłek danego dnia zrobili czy to by świadczyło o nas jako ludziach w jakiś sposób?
Wszystko oczywiście jest uzależnione od kontekstu, częstotliwości, tematu przewodniego, tego jak Pani sobie radzi z własnymi myślami i ich przezywaniem. Czy nadmierne branie do siebie opinii innych wpływa na Pani codzienne funkcjonowanie czy obniża nastrój i wpływa na motywację i chęć do działania?

Tak jak przedmówca - zachęcam do umówienia się konsultację wstępną na w Instytucie me4health do specjalisty (psychologa, psychoterapeuty) - który będzie mógł odnieść się do Pani trudności i dokładnie pokierować, omówić pierwsze kroki.

Pozdrawiam ciepło,
Edyta Zawodna

Witam Panią serdecznie, doświadczenia z przeszłości i spospoby radzenia sobie w równych sytuacjach wpływają na nasze poczucie własnej warości.

Niskie poczucie własnej wartości to stan, w którym osoba nie czuje się wartościowa, kompetentna, czy zdolna do realizacji swoich celów. Jest to więcej niż chwilowy brak pewności siebie; to stałe negatywne przekonanie o sobie.

Osoby z niskim poczuciem własnej wartości często widzą siebie w sposób zniekształcony i negatywny. Mają tendencję do skupiania się na swoich niedoskonałościach i błędach, ignorując swoje mocne strony i osiągnięcia.

Dlatego wzmaciać poczucie własnej wartości. Zgodnie z radą Dr Fennell, autorki książki "Przezwyciężanie niskiego poczucia własnej wartości", pierwszym krokiem w radzeniu sobie z niskim poczuciem własnej wartości jest identyfikacja negatywnych przekonań o sobie. Zapisz swoje myśli i analizuj, kiedy pojawiają się negatywne uczucia. To jest klucz do zrozumienia, jak te przekonania wpływają na twoje codzienne życie. Kolejnym krokiem jest kwestionowanie tych negatywnych przekonań. Czy są one rzeczywiście prawdziwe? Czy są one zgodne z rzeczywistością, czy też są one produktem negatywnych doświadczeń z przeszłości? Następnie, możesz zacząć pracować nad zastąpieniem tych negatywnych przekonań o sobie pozytywnymi. Celem jest wytworzenie zdrowszego poczucia własnej wartości. W tym procesie pomocna może być terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która skupia się na identyfikacji i zmianie negatywnych wzorców myślowych, co może prowadzić do trwałego wzrostu poczucia własnej wartości.

Pozdrawiam serdecznie

Szanowna Pani,
istotą Pani braku akceptacji siebie może być niskie poczucie własnej wartości. Jest ono związane ze stałym doświadczaniem niepewności i braku zdolności do tolerowania zranień. Ciągłe analizowanie tego co myślą lub mówią na Pani temat inne osoby jest próbą radzenia sobie z niepokojem oraz ma pomóc w nabraniu lepszego mniemania o sobie. Poczcie własnej wartości jest podstawowym problemem psychodynamicznym, dlatego zachęcałabym Panią do rozpoczęcia psychoterapii właśnie w tym nurcie. Empatyczna relacja terapeutyczna pomoże Pani poradzić sobie z wrażliwością na krytykę i odrzucenie. Celem psychoterapii powinien być także bliższy rzeczywistości i bardziej adekwatny wizerunek własny oraz zdolność do tolerowania zranień w relacjach z innymi.
Pozdrawiam serdecznie
Małgorzata Grygier- Stepień