Dzień dobry. Mój partner zachowuje się w dość irytujący sposób. Poczuł się prawdopodobnie urażony t
3
odpowiedzi
Mój partner zachowuje się w dość irytujący sposób. Poczuł się prawdopodobnie urażony treścią sms i od tamtej pory, już bardzo długo, nie odzywa się chociaż wiem, że czyta moje wiadomości, ale również nie podejmuje żadnych kroków żeby zakończyć znajomość. Zastanawiam się czy istnieje typ osobowości skłonny do takich zachowań i jakie może być ich podłoże.
Dzień dobry,
Diagnozowanie zaburzeń osobowości to z reguły żmudny proces, wymagający zdecydowanie głębszej znajomości i analizy danej osoby. Podobnie do tego aby określić jaki typ osobowości reprezentuje konkretny człowiek trzeba o nim wiedzieć znacznie więcej niż tylko tyle, że nie odpisuje na wiadomości:)
Zastanawiam się natomiast w czym mogłaby być pomocna ta informacja w tej sytuacji?
Czy gdyby można było już tę osobę zakwalifikować do odpowiedniej kategorii to łatwiej byłoby znaleźć rozwiązanie tej sytuacji? A może stało by się jaśniejsze zachowanie partnera i byłoby lżej znosić ten stan rzeczy?
Żeby jakoś ocenić tę sytuację i móc szukać ewentualnego rozwiązania zachęcałabym, aby odwołać się do tego, co już wiadomo o partnerze. Jak zachowywał się dotychczas w podobnych okolicznościach? Czy rozmawiali Państwo o tym jak się czujecie w konkretnym przypadku i czy szukaliście wspólnie rozwiązania? A może wręcz przeciwnie kłótnie kończyły się raczej cichymi dniami, a zamiast konkretnego remedium czekaliście aż wszystko rozejdzie się po kościach. Warto byłoby przeanalizować dotychczasowe sposoby reagowania i komunikowania się i zastanowić się czy coś można by tu zmienić. Może jakoś zaskoczyć partnera np. swoją otwartością, opisaniem swoich uczuć.
Nie wiem też na jakim etapie jest Państwa związek. Czy np. treść z tego smsa nie była tzw. kroplą, która przelała czarę po dłuższym okresie konfliktów i w związku z tym partnerowi trudno jest teraz znaleźć w sobie siłę, aby podjąć komunikację.
Prawdą jest też, że mężczyznom zdecydowanie ciężej jest się otwierać, mówić o swoich emocjach. Często zaszywają się w "swoich jaskiniach" i czekają aż burza sama przejdzie lub rozwiązanie samo się objawi. Jest to konsekwencja naszego wychowania i obowiązujących schematów np. takich, że "chłopaki nie płaczą".
Warto było by zatem zobaczyć to, co wydarzyło się już to tej pory w Państwa związku i spojrzeć na obecną sytuację jako na pewną konsekwencję dotychczasowych wydarzeń, zachowań. Powinno to pomóc w rozjaśnieniu motywów obecnej postawy partnera.
Pozdrawiam serdecznie,
Natalia Orzechowska
Diagnozowanie zaburzeń osobowości to z reguły żmudny proces, wymagający zdecydowanie głębszej znajomości i analizy danej osoby. Podobnie do tego aby określić jaki typ osobowości reprezentuje konkretny człowiek trzeba o nim wiedzieć znacznie więcej niż tylko tyle, że nie odpisuje na wiadomości:)
Zastanawiam się natomiast w czym mogłaby być pomocna ta informacja w tej sytuacji?
Czy gdyby można było już tę osobę zakwalifikować do odpowiedniej kategorii to łatwiej byłoby znaleźć rozwiązanie tej sytuacji? A może stało by się jaśniejsze zachowanie partnera i byłoby lżej znosić ten stan rzeczy?
Żeby jakoś ocenić tę sytuację i móc szukać ewentualnego rozwiązania zachęcałabym, aby odwołać się do tego, co już wiadomo o partnerze. Jak zachowywał się dotychczas w podobnych okolicznościach? Czy rozmawiali Państwo o tym jak się czujecie w konkretnym przypadku i czy szukaliście wspólnie rozwiązania? A może wręcz przeciwnie kłótnie kończyły się raczej cichymi dniami, a zamiast konkretnego remedium czekaliście aż wszystko rozejdzie się po kościach. Warto byłoby przeanalizować dotychczasowe sposoby reagowania i komunikowania się i zastanowić się czy coś można by tu zmienić. Może jakoś zaskoczyć partnera np. swoją otwartością, opisaniem swoich uczuć.
Nie wiem też na jakim etapie jest Państwa związek. Czy np. treść z tego smsa nie była tzw. kroplą, która przelała czarę po dłuższym okresie konfliktów i w związku z tym partnerowi trudno jest teraz znaleźć w sobie siłę, aby podjąć komunikację.
Prawdą jest też, że mężczyznom zdecydowanie ciężej jest się otwierać, mówić o swoich emocjach. Często zaszywają się w "swoich jaskiniach" i czekają aż burza sama przejdzie lub rozwiązanie samo się objawi. Jest to konsekwencja naszego wychowania i obowiązujących schematów np. takich, że "chłopaki nie płaczą".
Warto było by zatem zobaczyć to, co wydarzyło się już to tej pory w Państwa związku i spojrzeć na obecną sytuację jako na pewną konsekwencję dotychczasowych wydarzeń, zachowań. Powinno to pomóc w rozjaśnieniu motywów obecnej postawy partnera.
Pozdrawiam serdecznie,
Natalia Orzechowska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry!
Sytuacja opisana przez Panią wymagałaby dalszego zbadania. Trudno bowiem jednoznacznie określić podłoże zachowań Pani partnera i zaistniałem sytuacji. Warto w takim przypadku zadać pytanie, jak często pojawiają się podobne sytuacje, w których partner zamiast wyjaśnić daną sytuację urywa z Panią kontakt. Myślę, że pomocne może też być poobserwowanie siebie, tzn. zastanowienie się, jak Pani się czuje w sytuacji, gdy partner pozostawia Panią bez odpowiedzi, unikając kontaktu z Panią. Co do diagnostyki osobowości to jest to skomplikowany proces, oparty na konsultacjach oraz badaniach psychologicznych. Sytuacja, którą Pani opisała prezentuje jednak wycinek relacji pomiędzy Panią a Pani partnerem. Relacje tworzy z kolei dwójka ludzi o rożnych osobowościach, posiadająca różną przeszłość, oczekiwania, historię życia i potrzeby. Wszystko to kształtuje w nas pewne mechanizmy zachowań, które aktywizują się w określonych sytuacjach. Byc może Pani partner w sytuacji stresu, złości, smutku czy też irytacji reaguje poprzez dystansowanie się od osoby, także bliskiej, w której upatruje przyczyny swojego aktualnego stanu emocjonalnego. Podkreślam, być może, bo trudno to jednoznacznie określić na podstawie opisu, nie rozmawiając z Pani partnerem. Myślę, że dobrze byłoby się zastanowić nad tym czego Pani potrzebowałaby w relacji ze swoim partnerem i jakie są Pani oczekiwania wobec niego i Waszej relacji. Warto by było również poznać oczekiwania partnera co do Waszego związku. Być może, poprzez rozmowę na temat Waszych potrzeb jakoś Waszego związku stanie się dla Was z czasem bardziej satysfakcjonująca. Pozdrawiam, Piotr Furman
Sytuacja opisana przez Panią wymagałaby dalszego zbadania. Trudno bowiem jednoznacznie określić podłoże zachowań Pani partnera i zaistniałem sytuacji. Warto w takim przypadku zadać pytanie, jak często pojawiają się podobne sytuacje, w których partner zamiast wyjaśnić daną sytuację urywa z Panią kontakt. Myślę, że pomocne może też być poobserwowanie siebie, tzn. zastanowienie się, jak Pani się czuje w sytuacji, gdy partner pozostawia Panią bez odpowiedzi, unikając kontaktu z Panią. Co do diagnostyki osobowości to jest to skomplikowany proces, oparty na konsultacjach oraz badaniach psychologicznych. Sytuacja, którą Pani opisała prezentuje jednak wycinek relacji pomiędzy Panią a Pani partnerem. Relacje tworzy z kolei dwójka ludzi o rożnych osobowościach, posiadająca różną przeszłość, oczekiwania, historię życia i potrzeby. Wszystko to kształtuje w nas pewne mechanizmy zachowań, które aktywizują się w określonych sytuacjach. Byc może Pani partner w sytuacji stresu, złości, smutku czy też irytacji reaguje poprzez dystansowanie się od osoby, także bliskiej, w której upatruje przyczyny swojego aktualnego stanu emocjonalnego. Podkreślam, być może, bo trudno to jednoznacznie określić na podstawie opisu, nie rozmawiając z Pani partnerem. Myślę, że dobrze byłoby się zastanowić nad tym czego Pani potrzebowałaby w relacji ze swoim partnerem i jakie są Pani oczekiwania wobec niego i Waszej relacji. Warto by było również poznać oczekiwania partnera co do Waszego związku. Być może, poprzez rozmowę na temat Waszych potrzeb jakoś Waszego związku stanie się dla Was z czasem bardziej satysfakcjonująca. Pozdrawiam, Piotr Furman
Dzień Dobry Pani,
Dziękuję Pani za kontakt:)
Mam mało danych...
W odpowiedzi na Pani pytanie, z jakiegoś powodu Pani Partner poczuł się urażony - i Pani Sama dopuszcza, że z powodu treści SMS-a, za słowami Pani:
"... Poczuł się prawdopodobnie urażony treścią sms i od tamtej pory, już bardzo długo,... ."
Inspirowałabym Panią, do szczerej, otwartej i nie oceniającej rozmowy, z Partnerem - wówczas uzyska Pani wgląd, na jakim etapie jest Państwa relacja.
Jeśli chodzi o zdiagnozowanie typu osobowości, jest to szczegółowy proces diagnostyczny..
Zachęcałabym Panią do rozmowy z Psychologiem, by mogła Pani bardziej zrozumieć To, Co dzieje się w relacji partnerskiej.
Zapraszam serdecznie :)
Serdeczności oraz pomyślności Pani życzę!
Dziękuję Pani za kontakt:)
Mam mało danych...
W odpowiedzi na Pani pytanie, z jakiegoś powodu Pani Partner poczuł się urażony - i Pani Sama dopuszcza, że z powodu treści SMS-a, za słowami Pani:
"... Poczuł się prawdopodobnie urażony treścią sms i od tamtej pory, już bardzo długo,... ."
Inspirowałabym Panią, do szczerej, otwartej i nie oceniającej rozmowy, z Partnerem - wówczas uzyska Pani wgląd, na jakim etapie jest Państwa relacja.
Jeśli chodzi o zdiagnozowanie typu osobowości, jest to szczegółowy proces diagnostyczny..
Zachęcałabym Panią do rozmowy z Psychologiem, by mogła Pani bardziej zrozumieć To, Co dzieje się w relacji partnerskiej.
Zapraszam serdecznie :)
Serdeczności oraz pomyślności Pani życzę!
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.