Dzień dobry Moja córka lat 20 nie pracuje ,uczy się zaocznie w liceum ,nie pomaga w domu , nie sku

To, co opisujesz, jest z pewnością trudną i stresującą sytuacją. W takich przypadkach warto podejść do problemu z różnych perspektyw i rozważyć różne strategie. Oto kilka kroków, które mogą pomóc:

Rozmowa z córką
1. Szczera i spokojna rozmowa: Znajdźcie spokojny moment, aby porozmawiać z córką. Ważne jest, aby rozmowa była spokojna i nie oskarżająca. Wyraźcie swoje obawy i uczucia w sposób jasny, ale empatyczny.

2. Ustalanie granic i oczekiwań: W rozmowie warto ustalić konkretne granice i oczekiwania dotyczące jej zachowania w domu. Możecie wspólnie ustalić zasady dotyczące obowiązków domowych, opieki nad kotem i czasu spędzanego poza domem.

Wsparcie i terapia
1. Poszukiwanie przyczyn zachowania: Zastanówcie się, czy istnieją głębsze przyczyny zachowania córki. Może to być związane z problemami emocjonalnymi, stresem lub trudnościami w relacjach. Warto rozważyć rozmowę z terapeutą rodzinnym, który pomoże zrozumieć przyczyny i znaleźć sposoby na poprawę sytuacji.

2. Terapia indywidualna dla córki: Jeśli córka ma problemy z alkoholem lub inne trudności emocjonalne, terapia indywidualna może być bardzo pomocna. Terapia pomoże jej zrozumieć swoje zachowanie i pracować nad zmianą.

Odpowiedzialność i konsekwencje
1. Nauka odpowiedzialności: Ważne jest, aby córka zaczęła ponosić odpowiedzialność za swoje działania. Może to obejmować ustalenie konkretnych obowiązków domowych, odpowiedzialność za opiekę nad kotem, czy nawet znalezienie pracy, aby przyczynić się do finansów rodziny.

2. Konsekwencje: Jeśli córka nie przestrzega ustalonych zasad, warto rozważyć wprowadzenie konsekwencji. Może to obejmować ograniczenie dostępu do pewnych przywilejów, takich jak pieniądze czy korzystanie z samochodu.

Plan wyprowadzenia się
1. Przygotowanie do samodzielności: Rozważcie, czy córka jest gotowa na wyprowadzenie się i samodzielne życie. Może to obejmować pomoc w znalezieniu pracy i mieszkania, a także naukę zarządzania finansami i codziennymi obowiązkami.

2. Ultimatum: Jeśli sytuacja się nie poprawia, a córka nie wykazuje chęci zmiany, możecie rozważyć ultimatum dotyczące wyprowadzenia się. Ważne jest, aby takie decyzje były dobrze przemyślane i wykonane w sposób wspierający, a nie karzący.

Wsparcie dla was
1. Wsparcie dla rodziców: Pamiętajcie, że ważne jest również wsparcie dla was jako rodziców. Możecie rozważyć udział w grupach wsparcia dla rodziców, którzy przechodzą przez podobne sytuacje. Spotkania takie mogą dostarczyć cennych porad i wsparcia emocjonalnego.

2. Konsultacja z terapeutą: Spotkanie z terapeutą może pomóc wam zrozumieć, jak najlepiej wspierać córkę, a jednocześnie dbać o własne potrzeby i granice.

Każda rodzina jest inna, więc ważne jest, aby podejść do sytuacji indywidualnie i znaleźć rozwiązania, które będą najlepiej odpowiadać waszej sytuacji. Najważniejsze jest, abyście wy i wasza córka znaleźli sposób na komunikację i współpracę, który pozwoli na poprawę sytuacji.

Dzień dobry. W takich sytuacjach na pewno potrzebne jest postawienie granic, ustalenie zasad i konsekwencji ich nie stosowania. Córka jest dorosła, aby nauczyła się dojrzałego zachowania w społeczności, powinna ponosić konsekwencje swoich działań. Czasem bywa tak, że dorosłe dziecko korzysta z tego, że jest wygodnie, wówczas dobrze byłoby, aby odczuła, że nie jest. Jednak przy braku współpracy i nie szanowaniu zasad warto rozważyć to co Pani napisała, aby się wyprowadziła i wzięła odpowiedzialność za swoje zachowanie.

Dzień dobry. Warto szczerze porozmawiać z córką, ustalić z nią zasady i granice, które powinna respektować. Córka jest dorosła i powinna czuć odpowiedzialność za to co robi, za swoje zachowanie. Warto również aby Pani porozmawiała ze specjalistą, są poradnie, z których Pani skorzysta bezpłatnie. Spotkanie z psychologiem na pewno Pani pomoże w tych trudnych momentach a zwłaszcza w decyzjach. Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego.