Dzień dobry, nazywam się Paweł i mam 17 lat. Lekko ponad trzy lata temu zaczęły się u mnie pojawiać
1
odpowiedzi
Dzień dobry, nazywam się Paweł i mam 17 lat.
Lekko ponad trzy lata temu zaczęły się u mnie pojawiać różne myśli na temat życia. Od tamtego momentu mam wrażenie,że obwiniam się za wszelki zło które spotyka mnie i osoby dookoła. Dwa lata temu uświadomiłem sobie,że jestem gejem, myśli na ten temat były już wcześniej, ale odrzucałem je od siebie. Na początku gdy pojawiły się poczucia winy odciąłem się od znajomych i spędzałem czas sam potem, gdy uświadomiłem sobie,że jestem gejem zamknąłem się na wszystkich i wszystko. Był to okres zmieniania szkoły z podstawowej na ponadpodstawową, strasznie się tym stresowałem, do stycznia tego roku (do 3 klasy) moja frekwencja w szkole była w granicach 30-45%, nie rozmawiałem z nikim w szkole czułem się tam źle - Nie przez osoby czy nauczycieli którzy tam byli tylko po prostu bardzo nie chciałem tam chodzić sama myśl o tym,że jutro muszę iść do szkoły była straszna i bardzo zniechęcająca. W styczniu tego roku zmieniłem tryb nauczania na domowy i faktycznie stres związany ze szkołą zniknął, ale dalej mam lęki społeczne, mam wrażenie jak gdzieś idę,że wyglądam źle wszyscy się patrzą i to widzą, jestem nieśmiały, gdzie kilka lat temu byłem duszą towarzystwa i nie miałem problemów z nawiązywaniem kontaktów. W ciągu ostatnich 2/3 lat z domu wychodzę tylko do sklepu raz na kilka miesięcy, potrafię nie opuścić domu przez kilka miesięcy. Od około 3 lat mam również problemy ze snem, potrafię nie spać przez 2 dni po czym spać 2 godziny wstać być bardzo zmęczonym, ale nie potrafić zasnąć albo wstać o 13 i o 17 być na tyle zmęczonym,że muszę iść spać. Są to bardziej etapy, przez jeden tydzień śpię za mało, a w drugi tydzień potrafię spać 3/4 dnia i stale być zmęczony. Co do orientacji to, gdy uświadomiłem sobie kim jestem pojawiły się myśli samobójcze i nie dlatego,że mi to jakoś nie pasuje tylko wiem jakie podejście do takich osób mają moi bliscy. Czy jest szansa jakoś z tego wyjść bez wizyty u psychologa lub innego lekarza? Może po prostu wyolbrzymiam? Robiłem testy internetowe na depresje i w skali Becka dostałem wynik 38 pkt - objawy ciężkiej depresji, ale domyślam się,że testy internetowe mogą nie być zbyt dobrym pomysłem do określania zaburzeń. Czekam na odpowiedź, dziękuję.
Lekko ponad trzy lata temu zaczęły się u mnie pojawiać różne myśli na temat życia. Od tamtego momentu mam wrażenie,że obwiniam się za wszelki zło które spotyka mnie i osoby dookoła. Dwa lata temu uświadomiłem sobie,że jestem gejem, myśli na ten temat były już wcześniej, ale odrzucałem je od siebie. Na początku gdy pojawiły się poczucia winy odciąłem się od znajomych i spędzałem czas sam potem, gdy uświadomiłem sobie,że jestem gejem zamknąłem się na wszystkich i wszystko. Był to okres zmieniania szkoły z podstawowej na ponadpodstawową, strasznie się tym stresowałem, do stycznia tego roku (do 3 klasy) moja frekwencja w szkole była w granicach 30-45%, nie rozmawiałem z nikim w szkole czułem się tam źle - Nie przez osoby czy nauczycieli którzy tam byli tylko po prostu bardzo nie chciałem tam chodzić sama myśl o tym,że jutro muszę iść do szkoły była straszna i bardzo zniechęcająca. W styczniu tego roku zmieniłem tryb nauczania na domowy i faktycznie stres związany ze szkołą zniknął, ale dalej mam lęki społeczne, mam wrażenie jak gdzieś idę,że wyglądam źle wszyscy się patrzą i to widzą, jestem nieśmiały, gdzie kilka lat temu byłem duszą towarzystwa i nie miałem problemów z nawiązywaniem kontaktów. W ciągu ostatnich 2/3 lat z domu wychodzę tylko do sklepu raz na kilka miesięcy, potrafię nie opuścić domu przez kilka miesięcy. Od około 3 lat mam również problemy ze snem, potrafię nie spać przez 2 dni po czym spać 2 godziny wstać być bardzo zmęczonym, ale nie potrafić zasnąć albo wstać o 13 i o 17 być na tyle zmęczonym,że muszę iść spać. Są to bardziej etapy, przez jeden tydzień śpię za mało, a w drugi tydzień potrafię spać 3/4 dnia i stale być zmęczony. Co do orientacji to, gdy uświadomiłem sobie kim jestem pojawiły się myśli samobójcze i nie dlatego,że mi to jakoś nie pasuje tylko wiem jakie podejście do takich osób mają moi bliscy. Czy jest szansa jakoś z tego wyjść bez wizyty u psychologa lub innego lekarza? Może po prostu wyolbrzymiam? Robiłem testy internetowe na depresje i w skali Becka dostałem wynik 38 pkt - objawy ciężkiej depresji, ale domyślam się,że testy internetowe mogą nie być zbyt dobrym pomysłem do określania zaburzeń. Czekam na odpowiedź, dziękuję.
Nie da rady inaczej, tylko zgłosić się do psychiatry lub psychologa. Niektórzy psychiatrzy, leczący osoby dorosłe, przyjmują pacjentów młodzieżowych (17 lat). Proponuję umówić się na wizytę. W gabinecie, nie online, przez Internet trudniej o dobry kontakt z pacjentem. W zasadzie na solidną wizytę u psychiatry, gdy pacjent ma 17 lat, potrzeba co najmniej godziny. Pozdrawiam.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.