Dzień dobry, nie posiadam żadnych znajomych, ani partnerki. A już prawie 35 lat, w gimn. byłem wyśmi
5
odpowiedzi
Dzień dobry, nie posiadam żadnych znajomych, ani partnerki. A już prawie 35 lat, w gimn. byłem wyśmiewany przez rówieśników. Właściwie całe życie nastoletnie (zero wspomnień, spotkań towarzyskich, osiemnastek itp.) mnie ominęło, tylko szkoła-dom. Od 2 roku studiów wydawało się, że zmienia się na lepsze, ale po ukończeniu, gdy ja przestałem się kontaktować, to nikt się nie odezwał do mnie. Potem próbowałem poznać ludzi (parę razy wolontariat, wycieczki z ludźmi z ogłoszeń online), ale nic z tego. Każdy w tym wieku już ma swój krąg i na nim się skupia na co dzień. Czuję się też gorszy od innych, że nie przeżyłem młodości jak większość, że nie mam z kim spędzić weekendu, urlopu itp. Brakuje mi przyjaźni, bliskości, aby móc sobie na luzie pogadać, pośmiać się, spędzić czas. Tak samo z miłością, czuję się gorszy, że nigdy nie byłem z nikim w związku, nie przeżyłem miłości fizycznej. Jak widzę to każdy ma za sobą pocałunki, seks, wiele spotkań towarzyskich, imprez. Wstydzę się tego.
Jakie rady byłyby dla mnie pomocne? Co mogę zrobić? Czy złe doświadczenia ze szkoły tak bardzo na mnie wpłynęły, że mam takie problemy?
Czuję, że nawet gdybym poznał kogoś, to wyśmiano by mnie, że nie mam doświadczeń.
Jakie rady byłyby dla mnie pomocne? Co mogę zrobić? Czy złe doświadczenia ze szkoły tak bardzo na mnie wpłynęły, że mam takie problemy?
Czuję, że nawet gdybym poznał kogoś, to wyśmiano by mnie, że nie mam doświadczeń.
Dzień dobry,
Twoje doświadczenia i myśli, które się z nimi wiążą, są zrozumiałe i całkowicie naturalne w kontekście tego, co przeżyłeś. Wyśmiewanie i wykluczanie przez rówieśników w młodości może silnie wpływać na naszą samoocenę, a także na poczucie własnej wartości i przekonania dotyczące budowania relacji w dorosłym życiu. To, że w tamtym okresie zabrakło ci bliskich, wspierających kontaktów, mogło wpłynąć na twoją gotowość do otwierania się na innych. Przyjrzyjmy się temu, jak podejście poznawczo-behawioralne (CBT) może pomóc Ci zrozumieć i zmienić te wzorce.
1. Rozpoznawanie negatywnych myśli i przekonań
W terapii poznawczo-behawioralnej zaczynamy od rozpoznania negatywnych myśli i przekonań, które mogą wpływać na nasze emocje i działania. W Twoim przypadku mogą się one koncentrować wokół poczucia, że jesteś „gorszy” lub że „każdy już ma swój krąg”. Są to myśli, które mogą zniechęcać do podejmowania działań. Warto zastanowić się:
Czy rzeczywiście jestem „gorszy” od innych tylko dlatego, że mam inne doświadczenia?
Czy brak przeszłych relacji naprawdę przesądza o przyszłych kontaktach i relacjach z ludźmi?
Pomocne może być pracowanie nad zamianą tych przekonań na bardziej neutralne lub pozytywne, np. „Nie każdy ma identyczne doświadczenia, a wartość człowieka nie zależy od liczby znajomych”.
2. Praca nad samoakceptacją i wartościowaniem siebie
Może być trudno zaakceptować, że młodość wyglądała inaczej niż u innych, ale możliwe jest, abyś nauczył się doceniać swoje doświadczenia i postrzegać siebie bardziej pozytywnie. W CBT przyglądamy się sposobom, w jakie oceniasz samego siebie. Praca nad samoakceptacją oznacza przyjęcie, że niezależnie od przeszłości masz wartościowe cechy, a Twoja historia może stać się fundamentem do budowania nowych, satysfakcjonujących relacji.
3. Eksperymenty behawioralne – powolne wprowadzanie zmian
Praca w CBT opiera się na małych, stopniowych eksperymentach behawioralnych. Być może warto zająć się planowaniem niewielkich kroków, które pomogą Ci poczuć się bardziej komfortowo z nowymi ludźmi. Mogą to być sytuacje, w których eksperymentujesz z nowymi aktywnościami społecznymi w swoim tempie – na przykład grupy pasjonatów lub wydarzenia tematyczne, gdzie można spotkać osoby z podobnymi zainteresowaniami. Nawet sporadyczne kontakty mogą powoli budować Twój komfort i pewność siebie.
4. Praca nad lękiem związanym z doświadczeniem w relacjach
Martwisz się, że brak doświadczeń w relacjach może być powodem do wstydu lub nieakceptacji. To naturalne, że gdy coś jest nowe i nieznane, może wywoływać lęk. Warto jednak pamiętać, że:
Każdy z nas ma swoją unikalną historię i wiele osób przechodzi przez różne etapy życiowe w różnym tempie.
Nie musisz obwiniać się za to, co minęło – skupienie się na tym, czego pragniesz teraz i nad czym możesz popracować, będzie bardziej pomocne.
Można również popracować nad oswajaniem tych obaw poprzez małe kroki, które pozwolą Ci przełamywać lęk. Na przykład, stopniowo wprowadzać się w sytuacje towarzyskie, w których uczysz się poznawania innych, jednocześnie pamiętając, że możesz kontrolować tempo i intensywność kontaktów.
5. Rozwijanie zdrowych nawyków emocjonalnych i społecznych
Zidentyfikowanie swoich wartości i celów może pomóc Ci w budowaniu relacji, które będą odpowiadały Twoim potrzebom. Skup się na rozwijaniu nawyków emocjonalnych, takich jak wyrozumiałość wobec siebie, asertywność, oraz zdrowych zachowań społecznych, np. aktywnego słuchania, dzielenia się zainteresowaniami i podejmowania inicjatywy w rozmowach. W CBT uczymy się, jak wypróbowywać różne podejścia, które wspierają naszą pewność siebie i umiejętności interpersonalne.
Twoje dotychczasowe doświadczenia mogą mieć wpływ na obecne obawy, ale kluczowe jest, abyś rozpoznał, że teraz masz możliwość budowania relacji zgodnych z Twoimi potrzebami. Możesz zacząć od małych kroków, skupić się na akceptacji siebie i stopniowo otwierać się na nowe możliwości. Proces ten wymaga cierpliwości, ale każdy krok, nawet najmniejszy, może zbliżyć Cię do relacji, które będą dla Ciebie satysfakcjonujące.
Jeśli chciałbyś głębiej popracować nad tymi kwestiami, terapia poznawczo-behawioralna mogłaby pomóc Ci zmienić myślenie i wzorce zachowań, które wpływają na Twoje życie społeczne i emocjonalne.
Twoje doświadczenia i myśli, które się z nimi wiążą, są zrozumiałe i całkowicie naturalne w kontekście tego, co przeżyłeś. Wyśmiewanie i wykluczanie przez rówieśników w młodości może silnie wpływać na naszą samoocenę, a także na poczucie własnej wartości i przekonania dotyczące budowania relacji w dorosłym życiu. To, że w tamtym okresie zabrakło ci bliskich, wspierających kontaktów, mogło wpłynąć na twoją gotowość do otwierania się na innych. Przyjrzyjmy się temu, jak podejście poznawczo-behawioralne (CBT) może pomóc Ci zrozumieć i zmienić te wzorce.
1. Rozpoznawanie negatywnych myśli i przekonań
W terapii poznawczo-behawioralnej zaczynamy od rozpoznania negatywnych myśli i przekonań, które mogą wpływać na nasze emocje i działania. W Twoim przypadku mogą się one koncentrować wokół poczucia, że jesteś „gorszy” lub że „każdy już ma swój krąg”. Są to myśli, które mogą zniechęcać do podejmowania działań. Warto zastanowić się:
Czy rzeczywiście jestem „gorszy” od innych tylko dlatego, że mam inne doświadczenia?
Czy brak przeszłych relacji naprawdę przesądza o przyszłych kontaktach i relacjach z ludźmi?
Pomocne może być pracowanie nad zamianą tych przekonań na bardziej neutralne lub pozytywne, np. „Nie każdy ma identyczne doświadczenia, a wartość człowieka nie zależy od liczby znajomych”.
2. Praca nad samoakceptacją i wartościowaniem siebie
Może być trudno zaakceptować, że młodość wyglądała inaczej niż u innych, ale możliwe jest, abyś nauczył się doceniać swoje doświadczenia i postrzegać siebie bardziej pozytywnie. W CBT przyglądamy się sposobom, w jakie oceniasz samego siebie. Praca nad samoakceptacją oznacza przyjęcie, że niezależnie od przeszłości masz wartościowe cechy, a Twoja historia może stać się fundamentem do budowania nowych, satysfakcjonujących relacji.
3. Eksperymenty behawioralne – powolne wprowadzanie zmian
Praca w CBT opiera się na małych, stopniowych eksperymentach behawioralnych. Być może warto zająć się planowaniem niewielkich kroków, które pomogą Ci poczuć się bardziej komfortowo z nowymi ludźmi. Mogą to być sytuacje, w których eksperymentujesz z nowymi aktywnościami społecznymi w swoim tempie – na przykład grupy pasjonatów lub wydarzenia tematyczne, gdzie można spotkać osoby z podobnymi zainteresowaniami. Nawet sporadyczne kontakty mogą powoli budować Twój komfort i pewność siebie.
4. Praca nad lękiem związanym z doświadczeniem w relacjach
Martwisz się, że brak doświadczeń w relacjach może być powodem do wstydu lub nieakceptacji. To naturalne, że gdy coś jest nowe i nieznane, może wywoływać lęk. Warto jednak pamiętać, że:
Każdy z nas ma swoją unikalną historię i wiele osób przechodzi przez różne etapy życiowe w różnym tempie.
Nie musisz obwiniać się za to, co minęło – skupienie się na tym, czego pragniesz teraz i nad czym możesz popracować, będzie bardziej pomocne.
Można również popracować nad oswajaniem tych obaw poprzez małe kroki, które pozwolą Ci przełamywać lęk. Na przykład, stopniowo wprowadzać się w sytuacje towarzyskie, w których uczysz się poznawania innych, jednocześnie pamiętając, że możesz kontrolować tempo i intensywność kontaktów.
5. Rozwijanie zdrowych nawyków emocjonalnych i społecznych
Zidentyfikowanie swoich wartości i celów może pomóc Ci w budowaniu relacji, które będą odpowiadały Twoim potrzebom. Skup się na rozwijaniu nawyków emocjonalnych, takich jak wyrozumiałość wobec siebie, asertywność, oraz zdrowych zachowań społecznych, np. aktywnego słuchania, dzielenia się zainteresowaniami i podejmowania inicjatywy w rozmowach. W CBT uczymy się, jak wypróbowywać różne podejścia, które wspierają naszą pewność siebie i umiejętności interpersonalne.
Twoje dotychczasowe doświadczenia mogą mieć wpływ na obecne obawy, ale kluczowe jest, abyś rozpoznał, że teraz masz możliwość budowania relacji zgodnych z Twoimi potrzebami. Możesz zacząć od małych kroków, skupić się na akceptacji siebie i stopniowo otwierać się na nowe możliwości. Proces ten wymaga cierpliwości, ale każdy krok, nawet najmniejszy, może zbliżyć Cię do relacji, które będą dla Ciebie satysfakcjonujące.
Jeśli chciałbyś głębiej popracować nad tymi kwestiami, terapia poznawczo-behawioralna mogłaby pomóc Ci zmienić myślenie i wzorce zachowań, które wpływają na Twoje życie społeczne i emocjonalne.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Szanowny Panie,
Dziękuję, że podzielił się Pan swoimi uczuciami i przemyśleniami. To, co Pan opisuje, to nie tylko trudności w relacjach z innymi, ale również głęboki kryzys egzystencjalny, który dotyka wielu aspektów Pana życia.
Pana przeszłość, w tym wyśmiewanie w szkole, może być postrzegana jako „rzeczywistość narzucona”, która kształtuje Pana sposób postrzegania samego siebie oraz relacji z innymi. Ważne jest, aby uświadomić sobie, że te doświadczenia nie definiują Pana wartości ani tego, co Pan może osiągnąć w przyszłości.
Mówi Pan o braku bliskości i przyjaźni, co jest naturalną tęsknotą dla każdego człowieka. Bycie w relacjach z innymi pozwala nam nie tylko dzielić się radościami, ale także przeżywać wspólne wyzwania. Zastanówmy się, jakie są Pana pragnienia w tej sferze. Jakie konkretne kroki mógłby Pan podjąć, aby zbliżyć się do innych ludzi? Może warto zacząć od małych, bezpiecznych interakcji, które mogą prowadzić do większej otwartości?
Proszę również pamiętać, że to, co Pan nazywa „brakiem doświadczenia”, może być zrozumiane jako unikalna perspektywa, którą można podzielić się z innymi. Nie musi Pan wstydzić się swojej historii, bo każdy z nas ma swoje zmagania i lęki. Prawdziwa bliskość w relacjach zaczyna się od akceptacji samego siebie.
Zachęcam do eksploracji Pana wewnętrznego świata oraz do refleksji nad tym, co oznacza dla Pana „bycie w relacji” z innymi. Jakie są Pana oczekiwania wobec przyjaźni czy miłości? Zrozumienie tych pragnień może pomóc Panu w otwieraniu się na nowe możliwości.
Każdy krok ku zmianie, niezależnie od jego wielkości, jest ważny. Niech Pan nie rezygnuje z poszukiwań, a z czasem odnajdzie relacje, które przyniosą Panu radość i spełnienie.
Także zapraszam do rozmowy w gabinecie lub online.
Z poważaniem, SR
Dziękuję, że podzielił się Pan swoimi uczuciami i przemyśleniami. To, co Pan opisuje, to nie tylko trudności w relacjach z innymi, ale również głęboki kryzys egzystencjalny, który dotyka wielu aspektów Pana życia.
Pana przeszłość, w tym wyśmiewanie w szkole, może być postrzegana jako „rzeczywistość narzucona”, która kształtuje Pana sposób postrzegania samego siebie oraz relacji z innymi. Ważne jest, aby uświadomić sobie, że te doświadczenia nie definiują Pana wartości ani tego, co Pan może osiągnąć w przyszłości.
Mówi Pan o braku bliskości i przyjaźni, co jest naturalną tęsknotą dla każdego człowieka. Bycie w relacjach z innymi pozwala nam nie tylko dzielić się radościami, ale także przeżywać wspólne wyzwania. Zastanówmy się, jakie są Pana pragnienia w tej sferze. Jakie konkretne kroki mógłby Pan podjąć, aby zbliżyć się do innych ludzi? Może warto zacząć od małych, bezpiecznych interakcji, które mogą prowadzić do większej otwartości?
Proszę również pamiętać, że to, co Pan nazywa „brakiem doświadczenia”, może być zrozumiane jako unikalna perspektywa, którą można podzielić się z innymi. Nie musi Pan wstydzić się swojej historii, bo każdy z nas ma swoje zmagania i lęki. Prawdziwa bliskość w relacjach zaczyna się od akceptacji samego siebie.
Zachęcam do eksploracji Pana wewnętrznego świata oraz do refleksji nad tym, co oznacza dla Pana „bycie w relacji” z innymi. Jakie są Pana oczekiwania wobec przyjaźni czy miłości? Zrozumienie tych pragnień może pomóc Panu w otwieraniu się na nowe możliwości.
Każdy krok ku zmianie, niezależnie od jego wielkości, jest ważny. Niech Pan nie rezygnuje z poszukiwań, a z czasem odnajdzie relacje, które przyniosą Panu radość i spełnienie.
Także zapraszam do rozmowy w gabinecie lub online.
Z poważaniem, SR
Nasze życiowe doświadczenia oraz środowisko, w którym dorastamy i żyjemy wpływają na to, jak kształtujemy obraz samego siebie. Gdy ukształtowany obraz samego siebie jest negatywny, pomocna jest praca nad własną samooceną, która mieści w sobie akceptację samego siebie wraz ze swoimi wadami oraz zaletami. Nie ma ludzi idealnych. Każdy z nas ma swoje wady, a także zalety, chociaż czasem potrafimy bardziej skupiać się na tym co negatywne. Jednak każdy z nas wnosi coś dobrego do społeczeństwa w zależności od tego, jakie ma swoje mocne strony, chociaż czasem potrzeba czasu, by je odkryć. Ponadto nasza samoocena ma wpływ na relacje z ludźmi.
Dobry wieczór
Postaram się krótko i zwięźle. Pana odczucia w sytuacji długotrwałej izolacji i braku bliskich relacji są całkowicie naturalne i jak Pan słusznie zauważa, są powiązane z sytuacją rówieśniczą z czasów nastoletnich.
Ze względu na długotrwałą naturę Pana trudności poleciłbym psychoterapię w nurcie pozwalającym na pracę nad osobowością. Najprawdopodobniej psychodynamiczna lub psychoanalityczna będą najskuteczniejsze, ale terapeuci innych nurtów zapewne też będą mieć coś do zaoferowania. Polecam je ze względu na duże skupienie na trudnościach w relacjach i przepracowywanie jej w relacji z terapeutą. Po wstępnej pracy indywidualnej polecałbym przejście do procesu grupowego.
Pozdrawiam i życzę powodzenia :)
Postaram się krótko i zwięźle. Pana odczucia w sytuacji długotrwałej izolacji i braku bliskich relacji są całkowicie naturalne i jak Pan słusznie zauważa, są powiązane z sytuacją rówieśniczą z czasów nastoletnich.
Ze względu na długotrwałą naturę Pana trudności poleciłbym psychoterapię w nurcie pozwalającym na pracę nad osobowością. Najprawdopodobniej psychodynamiczna lub psychoanalityczna będą najskuteczniejsze, ale terapeuci innych nurtów zapewne też będą mieć coś do zaoferowania. Polecam je ze względu na duże skupienie na trudnościach w relacjach i przepracowywanie jej w relacji z terapeutą. Po wstępnej pracy indywidualnej polecałbym przejście do procesu grupowego.
Pozdrawiam i życzę powodzenia :)
W wieku 35 lat odczuwa Pan brak znajomych i partnerki, co wpływa na poczucie samotności i niższości. Doświadczenia z gimnazjum, gdzie był Pan wyśmiewany przez rówieśników, mogły wpłynąć na obecne trudności w nawiązywaniu relacji społecznych. Próby poznania nowych osób poprzez wolontariat czy wycieczki nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, a obawa przed wyśmianiem z powodu braku doświadczeń utrudnia dalsze działania. Warto rozważyć konsultację z psychologiem lub psychoterapeutą, który pomoże zrozumieć wpływ przeszłości na obecne życie oraz wypracować strategie radzenia sobie z poczuciem niższości i wstydu. Praca nad samoakceptacją i skupienie się na własnych mocnych stronach może zwiększyć poczucie własnej wartości. Kontynuowanie udziału w grupach zainteresowań czy kursach może zwiększyć szanse na poznanie osób o podobnych pasjach. Rozpoczynanie od małych kroków w nawiązywaniu relacji, takich jak krótkie rozmowy czy wymiana uprzejmości, może stopniowo budować pewność siebie w kontaktach z innymi. Edukacja i rozwój osobisty, na przykład poprzez czytanie książek o rozwoju osobistym czy uczestnictwo w warsztatach, mogą dostarczyć narzędzi do lepszego radzenia sobie w sytuacjach społecznych. Proszę pamiętać, że wiele osób mierzy się z podobnymi wyzwaniami, a otwierając się na nowe doświadczenia i pracując nad sobą, może Pan stopniowo budować satysfakcjonujące relacje i cieszyć się życiem towarzyskim.
Sugeruję wizytę: Konsultacja psychologiczna online (pierwsza wizyta) - 200 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.