Dzień Dobry, obecnie przebywam na urlopie macierzyńskim. Mój mąż obwinia mnie, że nie może w spokoju

Przykro mi, że przechodzi Pani przez tak trudny czas. Opisana sytuacja wydaje się być bardzo obciążająca emocjonalnie i może być postrzegana jako forma przemocy psychicznej. Przemoc psychiczna w rodzinie obejmuje różne zachowania, które mogą szkodzić psychicznemu dobrostanowi drugiej osoby, w tym obraźliwe słownictwo, obwinianie, poniżanie, izolowanie, straszenie oraz manipulowanie uczuciami.

Ważne jest, aby pamiętać, że nikt nie zasługuje na przemoc czy złe traktowanie i że posiadanie trudnych momentów w życiu, takich jak stres w pracy, nie usprawiedliwia takiego zachowania. Decyzja o żądaniu, aby mąż zasięgnął porady psychologicznej, jest krokiem w kierunku rozwiązania problemu, ale ważne jest również zadbanie o własne bezpieczeństwo emocjonalne i fizyczne. Praca męża nad radzeniem sobie ze stresem i własnymi emocjami oraz komunikacją wolną od przemocy będzie z pewnością przedmiotem pracy u terapeuty.

Poza wizytą męża u psychologa, ważne jest też, aby Pani również skorzystała z takiego wsparcia, aby poradzić sobie z emocjami i stresującą sytuacją. Terapeuta może również pomóc Pani opracować plan działania i strategie radzenia sobie.

Gdyby problem eskalował i czułaby Pani, że jest w niebezpieczeństwie, proszę się zgłosić do służb o pomoc.

Przemoc psychiczna to celowe naruszenie granic przestrzeni osobistej innej osoby ze świadomym celem kontroli lub wyrządzenia krzywdy. W tym przypadku takiego celu nie było, zatem nie doszło do przemocy psychicznej ani ze strony Pani, ani ze strony męża Pani. Jednak po obu stronach doszło do naruszenia granic przestrzeni osobistej, na różne sposoby i z różnych powodów. Stan męża Pani można określić jako kryzys psychiczny wywołany chronicznym stresem. Czynnikiem stresującym dla niego jest niemożność ochrony swoich granic, co pozbawia go poczucia bezpieczeństwa. Praca, którą wykonuje mąż Pani, wymaga wejścia w tzw. „przepływ uwagi”. Aby wejść w ten stan, trzeba spędzić od dwudziestu minut do godziny. Dlatego wystarczy trzy do pięciu razy dziennie odwrócić uwagę męża od pracy, aby nie miał on możliwości produktywnej pracy przez cały dzień. Dlatego tak ważne jest dla niego zapewnienie sobie przestrzeni do pracy, w której nikt nie będzie go rozpraszał. Niezaspokojona potrzeba bezpieczeństwa powoduje, że jest niespokojny, drażliwy i porywczy. Jeśli nic nie zostanie zmienione w tej sytuacji, może to przerodzić się w zaburzenia lękowe, depresję i wypalenie emocjonalne. Szczególnie niebezpieczne w tej sytuacji jest obwinianie siebie za nieuniknione załamania emocjonalne, jak to miało miejsce ostatnim razem. Obwinianie siebie to bezpośrednia droga do depresji. Dlatego mąż Pani naprawdę musi jak najszybciej zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanego psychologa.
Ważne jest, aby zrozumieć, że małżonkowie zawsze tworzą jeden system i nie zdarza się, że problemy w związku powstają z powodu tylko jednego z małżonków. Jeśli jeden z małżonków nie zmieni swojego zachowania, próby zmiany przez drugiego nie będą miały sensu. Dlatego konieczny jest wspólny kontakt z psychologiem i Pani i Pani męża. Oprócz interwencji kryzysowej dla męża Panyi, należy wspólnie z psychologiem opracować realistyczną strategię zmiany zachowania Panyi i męża, aby zapewnić wzajemne zaspokojenie potrzeb i ochronę przestrzeni osobistej. Jeśli nie da się tego zrobić pracując w domu, najlepszym rozwiązaniem będzie tymczasowe wynajęcie małego lokalu biurowego, tak aby mąż czuł się bezpiecznie podczas pracy.

To, co opisujesz, wydaje się być trudnym doświadczeniem dla was obojga. Użycie agresywnego słownictwa, wyrażanie nienawiści i obraźliwe komentarze mogą być sygnałami problemów w relacji. Istnieje różnica między normalnymi kłótniami a przemocą psychiczną. Przemoc psychiczna obejmuje szeroki zakres zachowań, w tym poniżanie, kontrolę, zastraszanie czy groźby.

Decyzja o pójściu do psychologa jest dobrym krokiem, ale ważne jest również zrozumienie, że obie strony muszą być skłonne pracować nad poprawą sytuacji. Psycholog czy terapeuta mogą pomóc w zidentyfikowaniu przyczyn konfliktów, nauczeniu skuteczniejszych komunikacyjnych strategii i wspieraniu was w budowaniu zdrowszych relacji.

Jeśli sytuacja staje się coraz bardziej niebezpieczna, ważne jest, abyś również dbała o swoje bezpieczeństwo i dobrostan emocjonalne. Jeżeli czujesz się zagrożona lub potrzebujesz wsparcia, warto rozmawiać z bliskimi, przyjaciółmi, a w razie potrzeby skontaktować się z profesjonalnymi organizacjami świadczącymi pomoc dla ofiar przemocy domowej.

W każdym przypadku, jeśli sytuacja się pogarsza, a bezpieczeństwo jest zagrożone, warto skontaktować się z odpowiednimi służbami wsparcia lub poradzić się specjalisty ds. przemocy domowej. Ważne jest, abyście oboje podejrzewaliście, że wasza relacja wymaga poprawy i byli otwarci na pracę nad nią.

Dzień dobry,

Przykro mi czytać, że Pani przechodzi przez tak trudny okres. To, co Pani opisała, może być postrzegane jako forma przemocy psychicznej, zwłaszcza jeśli tego typu zachowania są powtarzające się i sprawiają, że czuje się Pani zraniona, zaniepokojona lub zaniedbana. Przemoc psychiczna nie zawsze jest łatwa do zauważenia, ponieważ nie zostawia fizycznych śladów, ale może mieć poważny wpływ na samopoczucie i zdrowie psychiczne. Używanie obelżywych słów, obwinianie i groźby, nawet jeśli są później przeprosiny, mogą być formą manipulacji i kontroli.

Pani reakcja, polegająca na stwierdzeniu, że nie będzie Pani z nim rozmawiać, dopóki nie uda się na terapię, jest zrozumiała i może być ważnym krokiem w kierunku ustanowienia granic w związku. Jednak sama terapia dla Pani męża może nie być wystarczająca, jeśli nie będzie towarzyszyć jej głębsza praca nad relacją i wzajemnym zrozumieniem. Ważne jest, aby Pani również miała wsparcie, które pomoże zadbać o własne dobrostan i bezpieczeństwo emocjonalne.

Warto więc zadbać o własne wsparcie, korzystając z pomocy psychologa lub psychoterapeuty. To przestrzeń, gdzie może Pani bezpiecznie wyrazić swoje uczucia i obawy. Warto również zaproponować terapię par, jeśli Pani mąż wyrazi na to zgodę, może być pomocne w lepszym zrozumieniu wzajemnych potrzeb, komunikacji i rozwiązywaniu konfliktów. Konieczne jest ustalenie zdrowych granic. Pani decyzja o konieczności terapii dla męża to dobry krok. Ważne jest, aby te granice były jasne i konsekwentnie przestrzegane. Upewnienie się, że ma Pani bezpieczne środowisko, do którego może się Pani udać lub osobę, z którą może Pani porozmawiać, jeśli sytuacja w domu stanie się zbyt trudna. Zdobycie wiedzy na temat przemocy psychicznej pomoże Pani lepiej zrozumieć swoją sytuację i podejmować świadome decyzje. Warto też szukać wsparcia u zaufanych osób – rodziny, przyjaciół, czy nawet specjalistycznych organizacji oferujących pomoc. Zasługuje Pani na szacunek i bezpieczeństwo w swoim związku. Decyzja o tym, co dalej, należy do Pani, ale ważne jest, aby nie czuła się Pani w tym sama i miała odpowiednie wsparcie.