Dzień dobry, od jakiegoś czasu zorientowałem się, że nie lubię najbliższej rodziny (rodzice, siostra

Dzień dobry,
z tego, co Pan pisze, wynika, że coraz częściej czuje się Pan zmęczony i znużony powtarzającymi się rozmowami z rodziną. Takie odczucia mogą się pojawiać, gdy w życiu mało jest relacji z ludźmi o podobnych zainteresowaniach czy doświadczeniach. W efekcie rodzina staje się jedynym źródłem kontaktu, co wywołuje poczucie braku “własnej” przestrzeni.

To zupełnie normalne, że z wiekiem człowiek szuka w relacjach innych rzeczy niż tylko uprzejme rozmowy. Chciałby Pan zapewne swobodnie porozmawiać o swoich pasjach, planach i pomysłach, a przy okazji dobrze się bawić – co łatwiej osiągnąć w gronie przyjaciół lub w relacji partnerskiej. Kiedy te potrzeby nie są zaspokojone, rodzina (mimo iż jest dla Pana ważna i pomocna) może nie wystarczać, co sprawia, że czuje się Pan zniechęcony.

Warto więc zastanowić się, jak rozbudować swoje grono znajomych – na przykład poprzez nowe hobby, uczestnictwo w kursach czy spotkania w grupach o podobnych zainteresowaniach. Dzięki temu łatwiej będzie Panu poznać ludzi, którzy lepiej zrozumieją Pana punkt widzenia, a rozmowy staną się ciekawsze i bardziej angażujące.

Możliwe, że brak przyjaciół i partnerki jest główną przyczyną Pana odczuć. Budowanie nowych znajomości nie zawsze jest proste, zwłaszcza gdy długo nie było okazji, aby rozwijać umiejętności społeczne. Jednak nawet małe kroki w kierunku poznawania nowych osób mogą wiele zmienić. Proszę zastanowić się, co sprawiłoby Panu przyjemność i pomogło wyjść do ludzi – to będzie dobry pierwszy krok.

Pozdrawiam serdecznie,
Psycholog Aleksandra Michalik – FundamentSpokoju.pl

Dzień dobry Panu.

Jak sądzę, jest Pan młodym człowiekiem i potrzebuje pan kontaktu ze swoimi rówieśnikami. Jest to zupełnie naturalne, żeby nie powiedzieć konieczne do prawidłowego funkcjonowania. Podejrzewam, ze ta sytuacja może Pana frustrować i w nieświadomy sposób odreagowuje ją pan na najbliższych.
Myślę, ze Pana postawa i jakiegoś rodzaju cierpienie wymaga terapii i pomocy specjalisty. Zachęcam zatem do znalezienia kogoś i popracowania nad problemem. Jedynie od Pana zależy to czy zmieni się pana sytuacja. Terapia jest narzędziem które pozwoli jej dokonać.
Życzę powodzenia i wzięcia sprawy we własne ręce:-)

Dzień dobry

To, co opisujesz może wpływać na twoje odczucia wobec rodziny. Rodzina jest ważna, ale nie zawsze spełnia wszystkie potrzeby społeczne i emocjonalne, zwłaszcza gdy brakuje wspólnych zainteresowań, tematów do rozmowy czy podobnego spojrzenia na życie. Jeśli przez długi czas twoje relacje społeczne ograniczały się głównie do rodziny, mogło to prowadzić do "przesytu". Spędzanie zbyt dużej ilości czasu z tymi samymi osobami, zwłaszcza w okresie, gdy relacje rówieśnicze są kluczowe dla rozwoju społecznego, może wpłynąć na brak satysfakcji wobec tych relacji w dorosłym życiu. To, że twoja rodzina ma inne zainteresowania, inne tematy do rozmów też może nie wpływać pozytywnie na wasze więzi, ponieważ bliskie relacje zazwyczaj budujemy właśnie w oparciu o podobieństwa, kiedy możemy dzielić się swoimi pasjami i spędzać wspólnie czas. Ważne jest znalezienie równowagi w relacjach rodzinnych i rówieśniczych. Jako osoba dorosła ważne, abyś zbudował swoją grupę społeczną, czyli znajomych, przyjaciół. Dzięki temu relacje zostaną zrównoważone i nie będziesz czuł tak dużego przeciążenia relacjami rodzinnymi. Jeśli chcesz bliżej przyjrzeć się temu, w jaki sposób budujesz relacje, to zachęcam do wizyty u psychologa, abyś mógł szerzej o tym porozmawiać i poszukać rozwiązania.
Trzymam kciuki i życzę powodzenia.

Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Szlasa-Więczaszek

Dziękuję, że podzieliłeś się swoimi przemyśleniami. Twoje odczucia wobec rodziny są bardziej powszechne, niż mogłoby się wydawać, i to dobrze, że analizujesz, skąd mogą wynikać. Postaram się pomóc Ci zrozumieć tę sytuację z perspektywy terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) oraz wskazać możliwe kroki, które możesz podjąć.

1. Twoje odczucia wobec rodziny
To, co opisujesz – brak wspólnych tematów, nuda, a nawet zmęczenie w relacjach z rodziną – niekoniecznie oznacza, że ich „nie lubisz”. Może to raczej wynikać z tego, że Twoje potrzeby społeczne są niezaspokojone w innych obszarach życia, a rodzina – jako jedyne regularne kontakty – po prostu nie wystarcza, byś czuł się emocjonalnie spełniony.

Kilka ważnych punktów:
Rola rodziny: Relacje rodzinne są często bardziej formalne i skoncentrowane na obowiązkach czy ogólnych rozmowach niż na spontanicznej zabawie czy głębokich dyskusjach. Może to być normalne, ale jeśli rodzina jest Twoim jedynym „kręgiem społecznym”, zaczynasz dostrzegać brak różnorodności w relacjach.
Szacunek i wsparcie: Z Twojego opisu wynika, że szanujesz swoją rodzinę i dostrzegasz, że jesteście dla siebie pomocni. To bardzo ważne, bo oznacza, że fundament relacji jest pozytywny, nawet jeśli emocjonalnie czujesz niedosyt.
2. Potrzeba różnorodnych relacji
Twoje przypuszczenie, że brak znajomych, partnerki czy innego kręgu społecznego wpływa na Twoje odczucia wobec rodziny, jest bardzo prawdopodobne. Każdy z nas potrzebuje różnorodnych relacji w życiu, które zaspokajają różne potrzeby:

Bliskość emocjonalna: Możliwość podzielenia się swoimi myślami i uczuciami z osobami, które Cię rozumieją.
Rozrywka i relaks: Relacje, w których możesz pożartować, porozmawiać o „niczym” i po prostu spędzić miło czas.
Wsparcie w rozwoju: Znajomi czy partnerzy, którzy inspirują Cię i motywują do rozwoju.
Jeśli brakuje tych elementów, relacje rodzinne mogą wydawać się monotonne lub niewystarczające, nawet jeśli są pełne szacunku i wsparcia.

3. Wpływ przeszłości
Twoja obserwacja, że brak relacji z rówieśnikami w młodości wpłynął na Twoje obecne odczucia, może być trafna. Okres nastoletni i wczesnej dorosłości to czas, gdy budujemy społeczne kompetencje, nawiązujemy przyjaźnie i uczymy się równoważyć relacje rodzinne z pozarodzinowymi. Jeśli w tamtym czasie brakowało Ci rówieśniczych kontaktów, mogłeś „przeinwestować” w relacje rodzinne, co teraz prowadzi do poczucia wypalenia w tych interakcjach.

4. Co możesz zrobić?
A. Zrównoważ relacje społeczne
Spróbuj stopniowo wprowadzać różnorodność do swojego życia społecznego. Oto kilka kroków:

Rozwijaj nowe znajomości: Spróbuj znaleźć grupy czy wydarzenia w swoim mieście związane z Twoimi zainteresowaniami (np. kluby książki, warsztaty, sport). Nawet jedna nowa znajomość może wprowadzić świeżość do Twojego życia.
Korzystaj z technologii: Jeśli trudno znaleźć znajomych w realnym świecie, spróbuj poszukać społeczności online, np. na forach czy w mediach społecznościowych.
Rozważ wsparcie terapeutyczne: Terapia może pomóc Ci w rozwijaniu kompetencji społecznych i budowaniu nowych relacji.
B. Nadaj nową dynamikę relacjom rodzinnym
Choć Twoje relacje z rodziną mogą wydawać się nudne, można spróbować wprowadzić w nie więcej głębi:

Eksperymentuj z tematami: Zapytaj rodziców czy siostrę o ich wspomnienia, marzenia lub przemyślenia na tematy, których wcześniej nie poruszaliście.
Wprowadź wspólne aktywności: Może wspólne gotowanie, oglądanie filmu czy wyjście na spacer pomogłoby w odświeżeniu tych relacji.
C. Pracuj nad akceptacją
To, że nie odczuwasz głębokiej radości z przebywania z rodziną, nie oznacza, że coś jest z Tobą „nie tak”. Możesz zaakceptować, że relacje rodzinne mają swoje ograniczenia i równocześnie szukać innych sposobów na zaspokojenie swoich potrzeb społecznych.

D. Daj sobie czas
Rozwijanie nowych relacji i zmiana sposobu patrzenia na rodzinę to proces. Nie musisz robić wszystkiego od razu – małe kroki w stronę różnorodności społecznej już mogą przynieść ulgę.

5. Podsumowanie
Twoje odczucia wobec rodziny nie wynikają z braku miłości czy szacunku, ale raczej z niedosytu w innych obszarach życia społecznego. Twoje potrzeby są normalne i ważne, a wprowadzenie różnorodności do życia może pomóc Ci znaleźć większą równowagę. Rodzina może być częścią Twojego życia, ale nie musi być jego centrum – i to jest w porządku.

Jeśli potrzebujesz więcej wsparcia w rozwijaniu swoich relacji lub pracy nad przeszłością, terapia indywidualna może być dobrym krokiem. Trzymaj się i pamiętaj, że zasługujesz na pełniejsze i bardziej satysfakcjonujące relacje.

Dzień dobry,

Pana opis sytuacji wskazuje na to, że może Pan doświadczać pewnego rodzaju zmęczenia emocjonalnego wynikającego z braku zróżnicowanych relacji społecznych. To całkowicie naturalne, że mając ograniczone grono kontaktów, nawet z najbliższą rodziną, zaczyna Pan odczuwać monotonię, brak emocjonalnego zaangażowania lub niedosyt związany z głębszym porozumieniem na poziomie zainteresowań czy wartości.

Pańska obserwacja dotycząca okresu dorastania i ograniczonej liczby kontaktów rówieśniczych może być ważnym czynnikiem wpływającym na obecną sytuację. W tamtym czasie więź z rodziną mogła zastępować relacje koleżeńskie, co z kolei sprawiło, że obecnie relacje rodzinne stały się dla Pana „wyczerpane” emocjonalnie – nie dostarczają nowych bodźców ani poczucia bliskości na innych poziomach niż tylko obowiązki i ogólniki.

Brak balansu społecznego, o którym Pan wspomina, rzeczywiście może być kluczowym czynnikiem. Potrzeba kontaktu z osobami o podobnych zainteresowaniach, wartościowych rozmów i więzi opartych na wspólnych przeżyciach to istotny element zdrowego funkcjonowania społecznego. Może Pan odczuwać niedosyt wynikający z tego, że relacje z rodziną – choć oparte na wzajemnym szacunku – nie wypełniają tych potrzeb emocjonalnych i intelektualnych.

Być może dobrym krokiem byłoby stopniowe budowanie nowych znajomości, np. poprzez rozwijanie pasji, dołączanie do grup tematycznych, klubów czy kursów. To może pomóc Panu zyskać nowe kontakty, które urozmaicą życie towarzyskie i pozwolą lepiej odnaleźć równowagę emocjonalną.

Warto również pamiętać, że takie odczucia nie oznaczają braku szacunku czy miłości wobec rodziny – to raczej sygnał, że Pana potrzeby społeczne wykraczają poza dotychczasowe relacje i wymagają urozmaicenia.

To naturalne że skoro nie ma Pan o czym rozmawiać z rodzicami to na takich imprezach rodzinnych się Pan nudzi. Na pewno znalezienie jakichś znajomych by pomogło.
Nie wiem czy potrzeba całej "paczki" bo na początek wystarczyłaby pewnie jedna dwie osoby z którymi mógłby Pan gdzieś wyjść i pogadać.
Proszę pomyśleć gdzie można znaleźć takie osoby w Pana okolicach a potem zastanowić się co trzeba zrobić żeby je poznać.