Dzień dobry, ogólnie to już mam przez 2 lata problem z myśleniem swoim. 2 Lata temu prowadziłem nie
4
odpowiedzi
Dzień dobry, ogólnie to już mam przez 2 lata problem z myśleniem swoim. 2 Lata temu prowadziłem nie zdrowy tryb życia mało jadłem paliłem od czego źle się czułem traciłem przytomność i td. Teraz tak nie robię i jest lepiej ale nadal mam taki problem ze nie mogę wyjść z domu bez myśli o tym że stracę przytomność czy coś ale nie straciłem ani nic przez 2 lata. W szkole mam najgorzej siedzę się nakręcam ze chce mi się rzygac, do toalety, jeść, pić i td. Wracam do domu wszystko jest od razu dobrze. Robię tak że biorę ze sobą jakieś jedzenie kanapkę, bułkę, batonika czy coś żeby gdy wrazie czego zjeść chociaż nie mam problemów z jedzeniem bardzo dużo jem i to często nie głoduje ani nic. Ale wracając do tematu ze szkola jest najgorzej siedzę nie potrafię zawsze do końca na czym kolwiek się skupić siedzę się nakręcam nie wiem po co mierze se puls i ruszam jakoś swoje włosy i td. Nie wiem co mam z tym zrobić przede mną jescze 3 lata szkoły a ten problem nadal nie zniknął już nie mam do końca tego problemu w sklepach i pociągach i td ale w szkole nadal mam i tak przez cały czas. Śpię też dużo pilnuje sen.I naprzyklad jak siedzę w szkole i myślę że jadłem 3 godziny temu to się zaczynam nakręcać że zemdleje czy coś. Ale w pracę tak nie mam mogę po 4-5 godzin nie jeśćz. Ale wszystkie te objawy znikają jak wchodzę do domu swojego. Chciałbym to usunąć z swojego życia bo wiem że może być gorzej.
Rozumiem, że od dwóch lat zmaga się Pan z trudnościami związanymi z lękiem, który pojawił się po okresie prowadzenia niezdrowego trybu życia, kiedy to doświadczał Pan omdleń i dyskomfortu fizycznego. Pomimo tego, że obecnie dba Pan o swoje zdrowie, regularnie je, pilnuje snu i nie doświadczył Pan omdleń przez ostatnie dwa lata, lęk wciąż towarzyszy Panu w codziennym życiu, szczególnie w szkole. Z tego, co Pan opisuje, sytuacje takie jak lekcje w szkole, wywołują w Panu silny stres i obawy o to, że może Pan zemdleć, poczuć się źle, lub potrzebować nagle jeść czy pić, mimo że w domu czuje się Pan dobrze, a objawy znikają. Ważne jest, aby zrozumieć, że tego typu lęki mogą się utrwalić w wyniku wcześniejszych doświadczeń związanych z nieprzyjemnymi objawami, co powoduje, że Pana mózg zaczyna kojarzyć niektóre miejsca, jak szkoła, z potencjalnym zagrożeniem, mimo że rzeczywistego niebezpieczeństwa nie ma. W takich sytuacjach warto stosować techniki relaksacyjne, które pomogą Panu uspokoić ciało i umysł. Przykładowo, głębokie oddychanie lub wizualizacje mogą pomóc w redukcji stresu, gdy pojawiają się pierwsze objawy niepokoju. Ważnym krokiem w radzeniu sobie z lękiem jest także praca nad swoimi myślami. Gdy w szkole pojawiają się obawy o to, że może Pan zemdleć, warto przypomnieć sobie, że przez ostatnie dwa lata nic takiego się nie wydarzyło, nawet jeśli czuł Pan dyskomfort. Myśli te mogą pomóc zmniejszyć nasilenie lęku. Warto również kontynuować stopniowe wystawianie się na sytuacje, które wywołują niepokój. Skoro zauważył Pan poprawę w innych miejscach, takich jak sklepy czy pociągi, może to być dobry znak, że również w szkole lęk z czasem się zmniejszy, jeśli będzie Pan starał się spokojnie podejść do kolejnych dni i lekcji. Wreszcie, jeżeli objawy lęku są dla Pana trudne do kontrolowania, warto rozważyć konsultację z psychologiem, który mógłby pomóc w pracy nad Pana myślami i lękami, np. poprzez terapię poznawczo-behawioralną, która jest skuteczna w radzeniu sobie z tego typu problemami.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Z tego, co opisujesz, możesz doświadczać objawów lęku, które nasilają się w sytuacjach takich jak szkoła. To, że nie czujesz się źle w domu, ale objawy wracają w innych miejscach, takich jak szkoła, sklepy czy pociągi, może sugerować, że masz do czynienia z lękiem związanym z określonymi sytuacjami, co bywa charakterystyczne dla lęku uogólnionego lub lęku przed sytuacjami społecznymi. Martwisz się o swoje zdrowie, mimo że przez ostatnie dwa lata nie straciłeś przytomności ani nie doświadczyłeś poważnych problemów zdrowotnych, co może wskazywać na lęk o zdrowie lub nawet hipochondrię.
Oto kilka kroków, które mogą pomóc ci uporać się z tym problemem:
1. Zrozumienie mechanizmów lęku:
Lęk może powodować, że nasze myśli zaczynają krążyć wokół negatywnych scenariuszy, które niekoniecznie są realistyczne. W twoim przypadku, choć nie doświadczyłeś omdlenia przez ostatnie dwa lata, obawy o to są nadal obecne. Lęk może wpływać na sposób, w jaki postrzegasz swoje ciało i zdrowie, wywołując objawy fizyczne (np. uczucie nudności, przyspieszone bicie serca), mimo że nie ma rzeczywistego zagrożenia.
2. Nawyki lękowe w szkole:
W szkole nasila się twój niepokój – zaczynasz myśleć, że coś się stanie (np. zemdlejesz), mimo że w rzeczywistości twoje ciało jest w pełni zdrowe i zdolne do radzenia sobie w tej sytuacji. Mierzenie pulsu, ruszanie włosami czy noszenie jedzenia to mechanizmy, które stosujesz, by się uspokoić, ale mogą one wzmacniać twój lęk, ponieważ ciągle przypominają ci o możliwości omdlenia.
3. Techniki zarządzania lękiem:
Oddychanie: Kiedy czujesz, że lęk się nasila, skup się na spokojnym, głębokim oddychaniu. Skoncentruj się na powolnym wdechu przez nos i wydechu przez usta. Taka praktyka może pomóc uspokoić ciało i zredukować lęk.
Zajmowanie umysłu: Próbuj odwracać swoją uwagę, np. słuchając muzyki, rozmawiając z kimś lub koncentrując się na konkretnym zadaniu.
Przekierowanie myśli: Kiedy czujesz, że zaczynasz się nakręcać, powtarzaj sobie, że te obawy to tylko lęk, a nie realne zagrożenie. Możesz powiedzieć sobie: "Już przez to przechodziłem i nic się nie stało. To tylko lęk, a nie rzeczywiste zagrożenie."
4. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT):
Z tego, co piszesz, twoje obawy mogą wynikać z lękowych wzorców myślenia. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) mogłaby być skuteczną formą leczenia w twoim przypadku. Terapia CBT polega na identyfikacji negatywnych myśli (np. "na pewno zemdleję, bo jadłem trzy godziny temu") i pracy nad ich zmianą, tak aby przekształcać je w bardziej realistyczne i wspierające myśli.
5. Wsparcie specjalisty:
Jeśli czujesz, że problem utrudnia ci codzienne życie, warto rozważyć konsultację z psychologiem lub terapeutą. Pomogą ci oni zidentyfikować przyczyny twojego lęku i opracować strategie, które pomogą ci lepiej radzić sobie z trudnymi sytuacjami. Możliwe, że już samo omówienie swoich obaw z kimś wykwalifikowanym przyniesie ulgę.
6. Eksperymentowanie z rzeczywistością:
Zauważ, że w domu czujesz się dobrze – to oznacza, że w rzeczywistości twoje ciało jest w stanie poradzić sobie w różnych sytuacjach. Postaraj się przypomnieć sobie ten stan spokoju, kiedy jesteś w szkole lub poza domem. Przypominaj sobie, że lęk o omdlenie to tylko myśl, a nie coś, co na pewno się stanie.
Pamiętaj, że nie jesteś sam z tym problemem. To, że zauważyłeś i opisałeś swoje objawy, to ważny krok. Lęk może być trudny do opanowania, ale z odpowiednim wsparciem i technikami, można nad nim pracować i stopniowo go zmniejszać.
Oto kilka kroków, które mogą pomóc ci uporać się z tym problemem:
1. Zrozumienie mechanizmów lęku:
Lęk może powodować, że nasze myśli zaczynają krążyć wokół negatywnych scenariuszy, które niekoniecznie są realistyczne. W twoim przypadku, choć nie doświadczyłeś omdlenia przez ostatnie dwa lata, obawy o to są nadal obecne. Lęk może wpływać na sposób, w jaki postrzegasz swoje ciało i zdrowie, wywołując objawy fizyczne (np. uczucie nudności, przyspieszone bicie serca), mimo że nie ma rzeczywistego zagrożenia.
2. Nawyki lękowe w szkole:
W szkole nasila się twój niepokój – zaczynasz myśleć, że coś się stanie (np. zemdlejesz), mimo że w rzeczywistości twoje ciało jest w pełni zdrowe i zdolne do radzenia sobie w tej sytuacji. Mierzenie pulsu, ruszanie włosami czy noszenie jedzenia to mechanizmy, które stosujesz, by się uspokoić, ale mogą one wzmacniać twój lęk, ponieważ ciągle przypominają ci o możliwości omdlenia.
3. Techniki zarządzania lękiem:
Oddychanie: Kiedy czujesz, że lęk się nasila, skup się na spokojnym, głębokim oddychaniu. Skoncentruj się na powolnym wdechu przez nos i wydechu przez usta. Taka praktyka może pomóc uspokoić ciało i zredukować lęk.
Zajmowanie umysłu: Próbuj odwracać swoją uwagę, np. słuchając muzyki, rozmawiając z kimś lub koncentrując się na konkretnym zadaniu.
Przekierowanie myśli: Kiedy czujesz, że zaczynasz się nakręcać, powtarzaj sobie, że te obawy to tylko lęk, a nie realne zagrożenie. Możesz powiedzieć sobie: "Już przez to przechodziłem i nic się nie stało. To tylko lęk, a nie rzeczywiste zagrożenie."
4. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT):
Z tego, co piszesz, twoje obawy mogą wynikać z lękowych wzorców myślenia. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) mogłaby być skuteczną formą leczenia w twoim przypadku. Terapia CBT polega na identyfikacji negatywnych myśli (np. "na pewno zemdleję, bo jadłem trzy godziny temu") i pracy nad ich zmianą, tak aby przekształcać je w bardziej realistyczne i wspierające myśli.
5. Wsparcie specjalisty:
Jeśli czujesz, że problem utrudnia ci codzienne życie, warto rozważyć konsultację z psychologiem lub terapeutą. Pomogą ci oni zidentyfikować przyczyny twojego lęku i opracować strategie, które pomogą ci lepiej radzić sobie z trudnymi sytuacjami. Możliwe, że już samo omówienie swoich obaw z kimś wykwalifikowanym przyniesie ulgę.
6. Eksperymentowanie z rzeczywistością:
Zauważ, że w domu czujesz się dobrze – to oznacza, że w rzeczywistości twoje ciało jest w stanie poradzić sobie w różnych sytuacjach. Postaraj się przypomnieć sobie ten stan spokoju, kiedy jesteś w szkole lub poza domem. Przypominaj sobie, że lęk o omdlenie to tylko myśl, a nie coś, co na pewno się stanie.
Pamiętaj, że nie jesteś sam z tym problemem. To, że zauważyłeś i opisałeś swoje objawy, to ważny krok. Lęk może być trudny do opanowania, ale z odpowiednim wsparciem i technikami, można nad nim pracować i stopniowo go zmniejszać.
Lęk i myśli o omdleniu mogą być naprawdę przytłaczające, zwłaszcza w sytuacjach, które są dla Ciebie stresujące, jak szkoła. Dobrze, że zauważyłeś, że sytuacja się poprawiła, gdy zacząłeś dbać o swoje zdrowie.
To normalne, że Twoje myśli krążą wokół obaw związanych z samopoczuciem. Może warto spróbować zidentyfikować konkretne sytuacje lub myśli wywołujące lęk i zapisać je. Praca nad zrozumieniem tych myśli może pomóc w ich oswajaniu.
Warto spróbować technik relaksacyjnych przed zajęciami w szkole lub w chwilach stresu. Może to być głębokie oddychanie lub krótka medytacja
To normalne, że Twoje myśli krążą wokół obaw związanych z samopoczuciem. Może warto spróbować zidentyfikować konkretne sytuacje lub myśli wywołujące lęk i zapisać je. Praca nad zrozumieniem tych myśli może pomóc w ich oswajaniu.
Warto spróbować technik relaksacyjnych przed zajęciami w szkole lub w chwilach stresu. Może to być głębokie oddychanie lub krótka medytacja
Witaj, to, co opisujesz, wygląda na objawy lęku, który nasila się w określonych sytuacjach, jak szkoła. Skoro objawy znikają w domu, sugeruje to, że stres lub lęk związany z określonymi miejscami wpływa na twoje samopoczucie.
To co mogę Ci zaproponować na podstawie tego co opisałeś:
To techniki relaksacyjne: Ćwiczenia oddechowe mogą pomóc zredukować lęk w szkole.
Praca nad myślami: Zidentyfikowanie i przekształcenie lękowych myśli w bardziej racjonalne.
Stopniowe eksponowanie się na lęk: Małymi krokami oswajaj stresujące sytuacje, np. szkołę.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT): Skuteczna w pracy nad lękiem i objawami somatycznymi.
Warto rozważyć spotkanie z psychoterapeutą, który pomoże ci pracować nad tymi lękami.
To co mogę Ci zaproponować na podstawie tego co opisałeś:
To techniki relaksacyjne: Ćwiczenia oddechowe mogą pomóc zredukować lęk w szkole.
Praca nad myślami: Zidentyfikowanie i przekształcenie lękowych myśli w bardziej racjonalne.
Stopniowe eksponowanie się na lęk: Małymi krokami oswajaj stresujące sytuacje, np. szkołę.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT): Skuteczna w pracy nad lękiem i objawami somatycznymi.
Warto rozważyć spotkanie z psychoterapeutą, który pomoże ci pracować nad tymi lękami.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.