Dzień dobry. Opiszę po krótce swoją sytuację. 6 lat temu po powrocie z Wielkiej Brytanii, wrócił
3
odpowiedzi
Dzień dobry.
Opiszę po krótce swoją sytuację.
6 lat temu po powrocie z Wielkiej Brytanii, wróciłam do Polski i zamieszkałam wraz z "nowym" partnerem w jego rodzinnym domu, wraz z jego matką.
Chciałam abyśmy razem wyjechali za granicę, aby zarobić pieniądze i wspólnie wybudować dom.
Partner się nie zgodził, ponieważ stwierdził że zrobi to bez żadnego wyjazdu.
Obiecał, że to rozwiązanie potrwa chwilę.
Zgodziłam się.
Po 8 miesiącach zaszłam w ciążę.
Nie byłam w stanie w Polsce zarobić takich pieniędzy, by móc budować dom.
Rok temu urodziło się nasze drugie dziecko.
Partner rozpoczął budowę domu w tym roku, ale idzie to bardzo mozolnie.
Mieszkamy w domu typu "kostka".
My na górze, a na dole mama partnera.
Mamy wspólną łazienkę.
Sytuacja, która trwa wykańcza mnie psychicznie.
Matką partnera często wtrąca swoje grosze, a nawet jak tego nie robi, to sama jej obecność pod jednym dachem poprostu mnie od środka zabija.
Partner nie widzi problemu i twierdzi, że trzeba się przemęczyć.
Problem polega na tym, że męczę się ją, a on nie bo to jego matka.
Zaproponowałam wynajem mieszkania, ale on się nie zgadza.
Powiedziałam, że jeśli nie to wyprowadzę się z dziećmi o 400 km stąd do mojej mamy.
On uważa to za szantaż emocjonalny.
Dodam, że działka na której buduje dom, należy do niego i jego siostry.
My nie jesteśmy nawet małżeństwem.
Ja już nie wiem co robić.
Czy naprawdę moje podejście w tej sprawie jest niestosowne ?
Wszyscy wkoło mówią mi abym to zakończyła.
Partner nie chce iść ani do psychologa, ani na żadną terapię.
Dodam, że w tej chwili jestem bezrobotna, ale gdy tylko dziecko pójdzie do żłobka, ja wrócę do pracy.
Wiem, że nikt nie powie mi co zrobić, bo decyzja należy do mnie, proszę jednak o jakieś wskazówki...
Pozdrawiam serdecznie.
Opiszę po krótce swoją sytuację.
6 lat temu po powrocie z Wielkiej Brytanii, wróciłam do Polski i zamieszkałam wraz z "nowym" partnerem w jego rodzinnym domu, wraz z jego matką.
Chciałam abyśmy razem wyjechali za granicę, aby zarobić pieniądze i wspólnie wybudować dom.
Partner się nie zgodził, ponieważ stwierdził że zrobi to bez żadnego wyjazdu.
Obiecał, że to rozwiązanie potrwa chwilę.
Zgodziłam się.
Po 8 miesiącach zaszłam w ciążę.
Nie byłam w stanie w Polsce zarobić takich pieniędzy, by móc budować dom.
Rok temu urodziło się nasze drugie dziecko.
Partner rozpoczął budowę domu w tym roku, ale idzie to bardzo mozolnie.
Mieszkamy w domu typu "kostka".
My na górze, a na dole mama partnera.
Mamy wspólną łazienkę.
Sytuacja, która trwa wykańcza mnie psychicznie.
Matką partnera często wtrąca swoje grosze, a nawet jak tego nie robi, to sama jej obecność pod jednym dachem poprostu mnie od środka zabija.
Partner nie widzi problemu i twierdzi, że trzeba się przemęczyć.
Problem polega na tym, że męczę się ją, a on nie bo to jego matka.
Zaproponowałam wynajem mieszkania, ale on się nie zgadza.
Powiedziałam, że jeśli nie to wyprowadzę się z dziećmi o 400 km stąd do mojej mamy.
On uważa to za szantaż emocjonalny.
Dodam, że działka na której buduje dom, należy do niego i jego siostry.
My nie jesteśmy nawet małżeństwem.
Ja już nie wiem co robić.
Czy naprawdę moje podejście w tej sprawie jest niestosowne ?
Wszyscy wkoło mówią mi abym to zakończyła.
Partner nie chce iść ani do psychologa, ani na żadną terapię.
Dodam, że w tej chwili jestem bezrobotna, ale gdy tylko dziecko pójdzie do żłobka, ja wrócę do pracy.
Wiem, że nikt nie powie mi co zrobić, bo decyzja należy do mnie, proszę jednak o jakieś wskazówki...
Pozdrawiam serdecznie.
Dzień dobry. Sytuacja, w jakiej Pani się znalazła rzeczywiście jest trudna i wyczerpująca emocjonalnie. Domyślam się, że może mieć Pani poczucie osamotnienia i braku wsparcia wśród najbliższych osób. Rozumiem również, że podjęcie jakichkolwiek decyzji będzie się wiązało dla Pani z konsekwencjami - proszę pamiętać, że tkwienie w obecnym układzie również. Warto wziąć pod uwagę, że cokolwiek Pani postanowi, będzie się to wiązać również ze zmianami dla dziecka. Obecna sytuacja, pełna napięć i konfliktów, pomiędzy Panią a partnerem i jego matką, również wpływa bezpośrednio na stan emocjonalny i funkcjonowanie dziecka. Proszę zastanowić się, co na dany moment będzie najlepszym rozwiązaniem. Rozwiązań obecnej sytuacji jest wiele i Pani jest ich świadoma. Wierzę, że uda się znaleźć dobre wyjście. Pani podejście do tej sprawy absolutnie nie jest niestosowne - nie pozostaje Pani w poczuciu bezradności, tylko otwarcie stawia granice i walczy o swój dobrostan. Życzę wszystkiego dobrego.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
Dziękuję za podzielenie się swoją sytuacją. Rozumiem, że jest Pani w bardzo trudnej i stresującej sytuacji, która wpływa na Pani samopoczucie i zdrowie psychiczne.
Najważniejsze jest, aby Pani priorytetem było Pani zdrowie oraz dobro dzieci. Oto kilka sugestii, które mogą pomóc w podjęciu decyzji:
Komunikacja: Proszę spróbować ponownie porozmawiać z partnerem na spokojnie, wyrażając swoje uczucia i obawy. Ważne jest, aby partner zrozumiał, jak bardzo ta sytuacja Panią obciąża.
Wsparcie z zewnątrz: Skoro partner nie chce iść do psychologa, może warto, aby Pani sama skorzystała z takiej pomocy. Psycholog może pomóc Pani znaleźć strategie radzenia sobie z obecną sytuacją i podjąć najlepszą decyzję dla siebie i dzieci.
Plan działania: Jeśli partner nadal nie będzie chciał zmienić sytuacji, proszę rozważyć przygotowanie konkretnego planu na przyszłość, np. powrót do pracy po tym, jak dziecko pójdzie do żłobka, oraz ewentualna przeprowadzka do Pani mamy, jeśli sytuacja nie ulegnie poprawie.
Wsparcie społeczne: Proszę porozmawiać z bliskimi, rodziną i przyjaciółmi, którzy mogą Panią wspierać emocjonalnie i praktycznie.
Ochrona prawna: Skoro dom i działka należą do partnera i jego siostry, a Pani nie jest małżonką, warto skonsultować się z prawnikiem, aby zrozumieć swoje prawa i zabezpieczyć przyszłość swoją i dzieci.
Proszę pamiętać, że ma Pani prawo do szczęścia i bezpieczeństwa, a życie w toksycznym środowisku może negatywnie wpływać na Pani zdrowie i rozwój dzieci. Decyzja na pewno nie jest łatwa, ale ważne jest, aby podjąć kroki, które poprawią Pani jakość życia.
Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję za podzielenie się swoją sytuacją. Rozumiem, że jest Pani w bardzo trudnej i stresującej sytuacji, która wpływa na Pani samopoczucie i zdrowie psychiczne.
Najważniejsze jest, aby Pani priorytetem było Pani zdrowie oraz dobro dzieci. Oto kilka sugestii, które mogą pomóc w podjęciu decyzji:
Komunikacja: Proszę spróbować ponownie porozmawiać z partnerem na spokojnie, wyrażając swoje uczucia i obawy. Ważne jest, aby partner zrozumiał, jak bardzo ta sytuacja Panią obciąża.
Wsparcie z zewnątrz: Skoro partner nie chce iść do psychologa, może warto, aby Pani sama skorzystała z takiej pomocy. Psycholog może pomóc Pani znaleźć strategie radzenia sobie z obecną sytuacją i podjąć najlepszą decyzję dla siebie i dzieci.
Plan działania: Jeśli partner nadal nie będzie chciał zmienić sytuacji, proszę rozważyć przygotowanie konkretnego planu na przyszłość, np. powrót do pracy po tym, jak dziecko pójdzie do żłobka, oraz ewentualna przeprowadzka do Pani mamy, jeśli sytuacja nie ulegnie poprawie.
Wsparcie społeczne: Proszę porozmawiać z bliskimi, rodziną i przyjaciółmi, którzy mogą Panią wspierać emocjonalnie i praktycznie.
Ochrona prawna: Skoro dom i działka należą do partnera i jego siostry, a Pani nie jest małżonką, warto skonsultować się z prawnikiem, aby zrozumieć swoje prawa i zabezpieczyć przyszłość swoją i dzieci.
Proszę pamiętać, że ma Pani prawo do szczęścia i bezpieczeństwa, a życie w toksycznym środowisku może negatywnie wpływać na Pani zdrowie i rozwój dzieci. Decyzja na pewno nie jest łatwa, ale ważne jest, aby podjąć kroki, które poprawią Pani jakość życia.
Pozdrawiam serdecznie.
Sugeruję wizytę: Konsultacja psychologiczna - 160 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Pani sytuacja jest rzeczywiście trudna i skomplikowana. Przede wszystkim, ważne jest, aby Pani wiedziała, że Twoje uczucia i potrzeby są ważne. Twoje zdrowie psychiczne ma kluczowe znaczenie dla Twojego dobrego samopoczucia oraz dla dobrostanu Twoich dzieci.
Spróbuj jeszcze raz spokojnie porozmawiać z partnerem. Wyjaśnij mu, jak bardzo obecna sytuacja wpływa na Twoje zdrowie psychiczne. Podkreśl, że chodzi o Twoje dobro i dobro Waszych dzieci. Używaj "ja" komunikatów, np. "Czuję się...", "Potrzebuję...".
Ustal granice: Jeśli Pani obecna sytuacja jest nie do wytrzymania, musi być Pani gotowa na postawienie granic. Proszę powiedzieć partnerowi, że Pani zdrowie psychiczne jest na skraju wytrzymałości i trzeba coś zmienić, aby móc normalnie funkcjonować.
Proszę poszukać wsparcia u rodziny, przyjaciół lub grup wsparcia. Rozmowa z kimś z zewnątrz może pomóc spojrzeć na sytuację z innej perspektywy.
Skoro planuje Pani wrócić do pracy, proszę przygotować sobie plan działania. Poszukaj opcji opieki nad dziećmi, abyś mogła szybciej wrócić do pracy i uzyskać większą niezależność finansową.
Zastanowić się nad możliwością samodzielnego wynajmu mieszkania. Nawet tymczasowy wynajem może przynieść ulgę i dać przestrzeń na przemyślenie sytuacji.
Jeśli partner nie chce iść na terapię, proszę rozważyć rozmowę z mediatorem rodzinnym. Mediator może pomóc Wam obu wyrazić swoje potrzeby i znaleźć kompromis.
Proszę rozważyć skonsultowanie się z psychologiem samodzielnie. Może to pomóc w zrozumieniu swoich emocji, potrzeb i w podjęciu najlepszej decyzji dla Pani i dzieci.
Jeśli sytuacja się nie zmienia to wyprowadzka do mamy może przynieść ulgę i poprawić Pani samopoczucie, może to być opcja warta rozważenia.
Proszę skonsultować się z prawnikiem, aby dowiedzieć się, jakie ma Pani prawa i możliwości w kontekście opieki nad dziećmi i zabezpieczenia swojego finansowego bezpieczeństwa.
Pani uczucia i potrzeby są w pełni uzasadnione. Ma Pani prawo do życia w środowisku, które nie wywołuje stresu i niepokoju. Proszę pamiętać, że dbanie o siebie jest kluczowe, aby mogła być Pani dobrą mamą dla swoich dzieci. Decyzje nie są łatwe, ale z odpowiednim wsparciem i planowaniem można znaleźć rozwiązanie, które będzie dla Pani i rodziny najlepsze.
Pozdrawiam
Spróbuj jeszcze raz spokojnie porozmawiać z partnerem. Wyjaśnij mu, jak bardzo obecna sytuacja wpływa na Twoje zdrowie psychiczne. Podkreśl, że chodzi o Twoje dobro i dobro Waszych dzieci. Używaj "ja" komunikatów, np. "Czuję się...", "Potrzebuję...".
Ustal granice: Jeśli Pani obecna sytuacja jest nie do wytrzymania, musi być Pani gotowa na postawienie granic. Proszę powiedzieć partnerowi, że Pani zdrowie psychiczne jest na skraju wytrzymałości i trzeba coś zmienić, aby móc normalnie funkcjonować.
Proszę poszukać wsparcia u rodziny, przyjaciół lub grup wsparcia. Rozmowa z kimś z zewnątrz może pomóc spojrzeć na sytuację z innej perspektywy.
Skoro planuje Pani wrócić do pracy, proszę przygotować sobie plan działania. Poszukaj opcji opieki nad dziećmi, abyś mogła szybciej wrócić do pracy i uzyskać większą niezależność finansową.
Zastanowić się nad możliwością samodzielnego wynajmu mieszkania. Nawet tymczasowy wynajem może przynieść ulgę i dać przestrzeń na przemyślenie sytuacji.
Jeśli partner nie chce iść na terapię, proszę rozważyć rozmowę z mediatorem rodzinnym. Mediator może pomóc Wam obu wyrazić swoje potrzeby i znaleźć kompromis.
Proszę rozważyć skonsultowanie się z psychologiem samodzielnie. Może to pomóc w zrozumieniu swoich emocji, potrzeb i w podjęciu najlepszej decyzji dla Pani i dzieci.
Jeśli sytuacja się nie zmienia to wyprowadzka do mamy może przynieść ulgę i poprawić Pani samopoczucie, może to być opcja warta rozważenia.
Proszę skonsultować się z prawnikiem, aby dowiedzieć się, jakie ma Pani prawa i możliwości w kontekście opieki nad dziećmi i zabezpieczenia swojego finansowego bezpieczeństwa.
Pani uczucia i potrzeby są w pełni uzasadnione. Ma Pani prawo do życia w środowisku, które nie wywołuje stresu i niepokoju. Proszę pamiętać, że dbanie o siebie jest kluczowe, aby mogła być Pani dobrą mamą dla swoich dzieci. Decyzje nie są łatwe, ale z odpowiednim wsparciem i planowaniem można znaleźć rozwiązanie, które będzie dla Pani i rodziny najlepsze.
Pozdrawiam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.