Dzień dobry. Pewnego dnia w mojej głowie pojawiły się pytania. Jak zawsze spędzałam czas z moim chło

4 odpowiedzi
Dzień dobry. Pewnego dnia w mojej głowie pojawiły się pytania. Jak zawsze spędzałam czas z moim chłopakiem i jak zawsze nic się nie działo. Jednak w dzień jego wyjazdu (musiał jechać do swojego domu rodzinnego) w mojej głowie pojawiło się pytanie ,,kogo kochasz” nie powiem zdziwiłam się jednak odpowiedziałam imię mojego chłopaka bo jest to w 100% pewne. Jednak odpowiadając na pytanie usłyszałam echo innych imion np. moich bliższych znajomych (pojawia się szczególnie jedno) wiem, że nic do nich nie czuje i kocham tylko mojego chłopaka. Pytanie cały czas krążyło w mojej głowie, a ja cały czas odpowiadałam, jednak nie byłam zadowolona że pojawiają się inne głosy. Czułam się zdezorientowana i wprowadzalo mnie to w zakłopotanie. Przez kolejny tydzień było tak samo nie byłam w stanie sama zasnąć, ani przebywać bez nikogo nawet 5 minut. Czułam się z tym źle. Teraz mija półtora miesiąca, jest trochę lepiej może po prostu się przyzwyczaiłam jednak odczuwam duży lęk z tym związany. Nadal nie jestem w stanie całego dnia spędzić sama. Codziennie po przebudzeniu pierwsze co ,,słyszę” w głowie to właśnie to pytanie. Pojawiły się też dodatkowe np ,,kto jest twoją prawdziwą miłością” albo ,,wyobraź sobie swoją miłość” itp. Odczuwam coraz większą niechęć do samej siebie. Chodzę na studia i tylko tam lub gdy bardzo się postaram pytanie to znika jednak zawsze tylko na chwilę. Boję się, że to pytanie w jakiś sposób wpłynie na moje uczucia do mojego chłopaka i tą myśl zawsze budzi we mnie jeszcze większy lęk. Nie ma dnia bez którego nic by się nie pojawiło w mojej głowie. Bywają także dni w których lęk jest na tyle silny a pytanie zapętla się i nie potrafię przestać. Niestety próbowałam wielu metod także dziennika odczuć oraz notatnika, liczenie oraz skupianie się na czymś innym także nie działa. Odkąd pojawiło się to pytanie nie utrzymuje kontaktu ze znajomymi, staram się robić rzeczy tak jak zawsze jednak nie jestem w stanie. Czy po takim opisie można zasugerować lub przypuszczać czy jest to jakaś choroba? Dziękuję za wszystkie odpowiedzi.
Z Pani opisu wynika, że doświadcza Pani uporczywych, natrętnych myśli, które wywołują lęk i wpływają na codzienne funkcjonowanie. Takie objawy mogą mieć różne przyczyny natury psychicznej. Warto rozważyć konsultację z psychologiem lub psychoterapeutą, którzy pomogą zrozumieć, co się dzieje, i zaproponują odpowiednie wsparcie.

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
W mojej ocenie, to, co Pani przeżywa, może być związane z doświadczeniem tzw. natrętnych myśli, które są typowe dla niektórych osób, zwłaszcza w sytuacjach stresowych lub emocjonalnych. Czasami nasz umysł staje się wrażliwy na pewne tematy, co może prowadzić do nieustannego analizowania i wątpliwości.

To, że nie może Pani się skupić ani spędzać czasu sama, może również wskazywać na to, że potrzebuje Pani wsparcia w radzeniu sobie z tymi uczuciami. Należy zauważyć, że nie jest Pani sama w swoich zmaganiach – wiele osób boryka się z podobnymi sytuacjami.

Zalecam, aby rozważyła Pani skonsultowanie się z psychologiem lub terapeutą, który będzie w stanie pomóc Pani zrozumieć, co się dzieje, i opracować strategie radzenia sobie z tymi myślami i lękami. Terapia poznawczo-behawioralna może być szczególnie skuteczna w pracy z natrętnymi myślami.

Warto pamiętać, że to, co Pani czuje, to tylko myśli i nie definiują one Pani rzeczywistej miłości ani relacji. To naturalne, że w obliczu zmian w życiu, jak wyjazdy bliskich czy nowe wyzwania, mogą pojawiać się wątpliwości. Kluczowe jest, aby szukać wsparcia od osób, którym Pani ufa, i pozwolić sobie na rozmowę o tym, co Pani czuje. Trzymam kciuki za Panią i pamiętam, że zawsze warto szukać pomocy, jeśli czuje Pani, że sytuacja Panią przerasta. Pozdrawiam
Dzień dobry,

Z Pani opisu widzę, że opisana sytuacja wzbudziła u Pani wiele emocji. Jeśli dalej nurtuje Panią ta sytuacja i emocje z nią związane myślę, że warto rozważyć konsultację z psychologiem/psychoterapeutą celem bliższego przyjrzenia się sytuacji.
Niestety na podstawie opisu nie da się odpowiedzieć na Pani pytanie o podejrzenia o których Pani wspomina.

Pozdrawiam serdecznie
Emilia Trzcińska
Dziękuję, że zdecydowała się Pani podzielić swoimi doświadczeniami. To, co opisuje Pani jako uporczywe pytania, które krążą w głowie, mogą być niezwykle wyczerpujące i budzić lęk. Widzę, że to zjawisko bardzo wpływa na Pani codzienne życie i relacje, co dodatkowo utrudnia radzenie sobie z tym.

To, co Pani odczuwa – powracające myśli, które wydają się wymykać spod kontroli i wzbudzają lęk – może być związane z nasilonym napięciem emocjonalnym lub trudnościami w regulacji myśli. Warto zauważyć, że to, co Pani opisuje, nie jest niczym niezwykłym, choć bywa bardzo obciążające. Powracające pytania czy myśli mogą być związane z tendencją umysłu do „zapętlania się” na tematach, które są dla nas ważne i wywołują emocje, zwłaszcza jeśli towarzyszy temu silny lęk.

Pani reakcje, takie jak próby zignorowania tych myśli czy walka z nimi, mogą paradoksalnie je nasilać. Kiedy próbujemy coś „wypchnąć” z umysłu, nasz mózg często koncentruje się na tym jeszcze bardziej. To może być mechanizm, który tutaj działa.

Widzę, że podjęła już Pani próby radzenia sobie z tym, np. prowadzenie dziennika, liczenie, skupianie się na innych rzeczach. To bardzo wartościowe, że poszukuje Pani metod, choć rozumiem, że może być frustrujące, kiedy one nie przynoszą ulgi. W takiej sytuacji ważne może być przyjrzenie się temu z pomocą specjalisty, który pomoże zrozumieć, co leży u podstaw tych doświadczeń.

Na tym etapie trudno jednoznacznie określić, czy jest to związane z jakąś konkretną diagnozą, ale objawy mogą być związane z pewnym spektrum trudności, takich jak nasilony lęk, obsesyjne myśli lub trudności z zarządzaniem emocjami. Specjalista, np. psychoterapeuta czy psycholog, może pomóc w zidentyfikowaniu źródła tych objawów i wspólnie z Panią wypracować strategie radzenia sobie z nimi.

Proszę pamiętać, że poszukiwanie pomocy nie oznacza, że jest z Panią coś „nie tak”. To wyraz troski o siebie i chęci lepszego zrozumienia własnych przeżyć. Jeśli chciałaby Pani o tym porozmawiać w bardziej bezpiecznej przestrzeni, serdecznie zapraszam na darmową konsultację. To może być okazja, by wspólnie przyjrzeć się tym doświadczeniom i poszukać skutecznych sposobów na odzyskanie większego spokoju w codziennym życiu.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.