Dzień dobry, piszę tą wiadomość, z nadzieją na uspokojenie mojej osoby i moich myśli. Zaczynając od
3
odpowiedzi
Dzień dobry, piszę tą wiadomość, z nadzieją na uspokojenie mojej osoby i moich myśli. Zaczynając od początku, ponad 2 tygodnie temu dostałam diagnozę, depresja oraz zaburzenia odżywiania. Rozpoczęłam leczenie oraz terapię. Wiem, że na działanie leków muszę trochę poczekać, tylko problem jest taki, że czuje się coraz gorzej. Mam zawroty głowy oraz uczucie ściskania w głowie. Czuje się nieobecna, mam ogromny lęk w sobie. W ciągu niespełna 1,5 tygodnia byłam 3 razy w szpitalu, z powodu zaburzeń pracy serca, w mojej głowie oczywiście tylko jedna diagnoza; pewnie mam zawał i zaraz umrę. Okazało się, że to tachykardia spowodowana dość sporym niedoborem potasu. Jak się domyślam, do niedoboru przyczyniła się bulimia. Teraz żyje w lekkiej paranoi, jeśli mogę to tak nazwać. Mam w sobie przeświadczenie, że zaraz coś mi się stanie albo, że zaraz umrę. Każdego wieczora, kiedy kładę się spać, od razu myślę co mnie tym razem będzie bolało i czy przeżyje. Kompletnie nie wiem jak sobie radzić, do spotkania z psychologiem jeszcze 10 dni a ja powoli szaleje. Nie mam pojęcia, jak się uspokoić? Jak przestać myśleć o śmierci/chorobie?
Dzień dobry. Proszę uzbroić się w cierpliwość, zarówno leki jak i oddziaływania terapeutyczne wymagają czasu. Gdyby Pani samopoczucie się pogarszało warto skorzystać z bezpłatnej pomocy psychologicznej, oferowanej przez Centrum Wsparcia dla Osób w Kryzysie Psychicznym całodobowo.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam, widzę, że sprawa jest trudna. Myślę, że bardzo dobrym krokiem będzie skonsultowanie tej sytuacji Centrum Kryzysowym, jesli samopoczucie bedzie sie poarszało..
Dzień dobry. Jeśli niepokoi Panią działanie leków, proszę niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym oraz podzielić się z nim swoimi obserwacjami. Pierwszymi krokiem, pomocnym w identyfikowaniu źródła trudności jest zapisywanie swoich myśli, emocji oraz zachowań, które podejmowało się w określonych sytuacjach. Pomaga to w identyfikowaniu wzorców i schematów naszych działań w trakcie wspólnej pracy ze specjalistą. Z pozdrowieniami, Karolina Maciejewicz
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.