Dzień dobry, Pokaż kolejny piszę z tym problemem - czuje się jako człowiek (facet): - bezwartośc

Dzień dobry. Napisał Pan czego już próbował w kontekście terapii, kursów etc. Natomiast nie wiem czego Pan "próbował", a w zasadzie nie próbował tylko robił w realnym życiu, aby zmienić tę sytuację. I to jest obszar, którym warto się zająć. Warto znaleźć osobę/terapeutę/coacha, który pomoże Panu znaleźć rozwiązanie, czyli konkretne działania, które Pan podejmie, aby zmienić stan opisywany przez Pana . Zapraszam do kontaktu i pozdrawiam Jarek Gorczyca, psycholog.

Dzień dobry, zgadzam się z przedmówcą, że kluczowe mogą być działania. Jednocześnie nie dziwi mnie, że czuje się Pan zrezygnowany, gdy nic dotąd nie przynosiło poprawy. Może Pan również nie wiedzieć jakie i to dopiero się odkrywa w terapii. Podobnie jak odkrywa się rzeczy, które oddalają nas od dobrego samopoczucia. Każdy z obszarów przez Pana wymienionych to po prostu obszar, który może przekładać się na cel terapii. Mówi Pan, że jest Pan beznadziejny - to jest pewna ocena, którą Pan formułuje. Nie chodzi o to, aby zmienić ją na "jestem super" tylko poszukać konkretów nad którymi chce Pan u siebie popracować - dlaczego właściwie Pan tak twierdzi, co chciałby Pan poprawić. Skupienie się na ocenie nie pozwala pójść dalej, nie daje możliwości zmiany. Kolejna sprawa "nie umiem tworzyć nowych relacji" - ok, tego też można się nauczyć. To nie przychodzi w 5 minut, ale jest do zrobienia. "nie czuje/posiadam/rozpoznaje większości emocji" - tego też można się nauczyć, to wymaga pracy, ale jest możliwe. Wiele osób, które przychodzą na terapię nie potrafi rozpoznawać i nazywać swoich emocji lub emocji u innych. "praktycznie mało co się mi udaje" - to znowu jakaś ocena. Co dokładniej chciałby Pan robić lepiej? Warto zastanowić się, jakie są przyczyny niepowodzeń lub porozmawiać o nich z terapeutą. Kolejna sprawa: psychoterapia, przynosi efekty, ale nie od razu. Warto o tym pamiętać i nie zniechęcać się od razu. Po drugie - gdy pojawia się frustracja w terapii i poczucie, że nic się nie zmienia - koniecznie trzeba to zgłaszać terapeucie. Piszę o tym, ponieważ wiele osób o tym nie wie i gdy pojawia się rozczarowanie po prostu zmieniają terapię lub terapeutę. A to właśnie ejst bardzo ważny moment w relacji terapeutycznej, który daje terapeucie dostęp do tego co się w Panu dzieje. Dzięki temu terapeuta może lepiej Panu pomóc. Co do leków - tutaj też trzeba pamiętać, że nie każdemu pomagają każde leki i czasem trzeba trochę czasu, by dopasować odpowiednie. I o tym z kolei trzeba rozmawiać z psychiatrą. W kontekście tego, co Pan pisze bardziej stawiałabym na solidną długoterminową terapię niż na kursy, ponieważ kursy nie dotkną sedna problemu. Jeśli chodzi o terapię - myślę że pomocne mogą być takie podejścia jak terapia schematu, ACT, podejście skoncentrowane na uważności, Gestalt, EFT. Podejście psychodynamiczne również może być pomocne, ale tutaj wiele zależy od osoby terapeuty. Proszę też pamiętać, że terapia u 2 terapeutów pracujących w tym samym podejściu może znacząco się różnić. Co do rady terapeuty, by zmienić nastawienie - to może być istotne, ale warto pamiętać, że terapeuta nie jest od dawania rad. Terapeuta pewne rzeczy może pokazywać, ale potem dalej się nad nimi pracuje. To, że Pan nie potrafi zmienić nastawienia samemu jest normalne. Właśnie o tym, jak to robić warto rozmawiać na terapii. Ważne by mieć dla siebie wyrozumiałość - zmiany nie zadzieją się z dnia na dzień. Warto jednak skupiać się na maleńkich sukcesach i na nich budować kolejne.

Dzień dobry,

Przede wszystkim chciałbym podkreślić, że to, co Pan czuje, jest ważne i zasługuje na uwagę. Przykro mi, że doświadcza Pan tak trudnych emocji i że dotychczasowe próby znalezienia pomocy nie przyniosły oczekiwanych efektów. Czasami droga do poprawy samopoczucia i samooceny może być długa i wymagać wielu prób różnych podejść.

Biorąc pod uwagę Pana doświadczenia z różnymi formami terapii i leczeniem, możliwe, że potrzebne mogłoby być jeszcze bardziej zintegrowane podejście, które uwzględnia zarówno aspekty psychiczne, jak i somatyczne, czyli ciało i umysł razem. Oto kilka dodatkowych sugestii, które mogą być pomocne:

1. Terapia schematów– To forma terapii, która może być szczególnie pomocna w przypadkach głęboko zakorzenionych przekonań o sobie, które są trudne do zmiany. Skupia się na identyfikacji i zmianie negatywnych schematów myślenia, które mogły się wytworzyć w dzieciństwie i utrzymują się do dorosłości.

2. Coaching lub mentoring – Czasami praca z coachem lub mentorem może pomóc w odkrywaniu nowych ścieżek rozwoju osobistego i zawodowego, co może pozytywnie wpłynąć na samoocenę i poczucie własnej wartości.

3. Mindfulness i medytacja – Choć Pan wspomniał, że próbował różnych terapii, nie jest jasne, czy praktyki mindfulness były częścią tej drogi. Regularna praktyka uważności może pomóc w lepszym rozpoznawaniu i zarządzaniu emocjami oraz redukcji poziomu stresu.

4. Grupy wsparcia – Udział w grupach wsparcia, gdzie można spotkać osoby borykające się z podobnymi problemami, może pomóc poczuć się mniej osamotnionym w swoich trudnościach i wymienić doświadczenia na temat tego, co innym pomaga.

5. Regularne ćwiczenia fizyczne – Aktywność fizyczna nie tylko poprawia ogólną kondycję zdrowotną, ale również wpływa pozytywnie na nastrój dzięki uwalnianiu endorfin, co może poprawić ogólne samopoczucie. Co więcej, jest obszarem, w którym można odzyskać pocucie sprawstwa i pewności siebie, co może wpłynąć na relacje z innymi.

6. Kontynuacja psychoterapii – Czasami potrzeba więcej czasu i cierpliwości, aby terapia przyniosła oczekiwane efekty. Ważne jest, aby znaleźć terapeutę, z którym czuje się Pan dobrze i który oferuje podejście, które wydaje się Panu odpowiadać.

Proszę pamiętać, że każda droga do lepszego samopoczucia jest indywidualna i może wymagać próbowania różnych metod, zanim znajdzie się tę, która będzie dla Pana najbardziej skuteczna. Nie jest Pan sam, a trudności, z którymi się Pan zmaga, są ważne i zasługują na uwagę i odpowiednią pomoc.