Dzień dobry, rodzice w grudni wzieli psa ze schroniska-6 letni kundelek bardzo źle wychowanego, szcz

Olu, bardzo mi przykro, że zmagasz się z tak trudną sytuacją – zarówno w relacjach z rodziną, jak i w odniesieniu do swojego zdrowia psychicznego. Wiem, jak ważne jest to, aby czuć się rozumianym i wspieranym, zwłaszcza w obliczu wyzwań związanych z autyzmem i CHAD. Z tego, co opisujesz, czujesz się bardzo samotna w swoich emocjach i przeżyciach, co może potęgować poczucie bezradności.

Twoja wrażliwość na dźwięki, związana z autyzmem, i codzienne problemy z psem, który jest głośny, a także brak wsparcia ze strony rodziców, to ogromne obciążenie. Chciałbym podsunąć kilka sugestii, które mogą pomóc w tej sytuacji, zarówno w odniesieniu do Twojego relacyjnego problemu z rodziną, jak i radzenia sobie z nadwrażliwością na dźwięki.

1. Rozmowa z rodziną w spokojnym momencie
To, co opisujesz – brak zrozumienia i wsparcia ze strony mamy – jest bardzo bolesne, zwłaszcza gdy masz poczucie, że nie chce ona zrozumieć Twojej sytuacji. Może spróbować podjąć rozmowę z nią w spokojnym momencie, kiedy emocje nie będą napięte. Możesz spróbować wyjaśnić, jak bardzo dźwięki, w tym szczekanie psa, wpływają na Twój stan psychiczny i fizyczny, i że to nie jest kwestia „przyzwyczajenia się”, lecz neurologicznego problemu wynikającego z autyzmu. Czasami ludzie nie potrafią zrozumieć czegoś, czego nie doświadczają na własnej skórze, ale można próbować to wyjaśniać poprzez analogie.

Jeśli masz możliwość, możesz zasugerować np. przeczytanie krótkiego artykułu na temat autyzmu i nadwrażliwości sensorycznej – coś, co mogłoby pomóc Twojej mamie lepiej zrozumieć, przez co przechodzisz.

2. Zarządzanie dźwiękami
Stopery do uszu i słuchawki wyciszające: Skoro piszesz, że używasz stoperów, ale nie zawsze to pomaga, może warto rozważyć słuchawki z aktywnym tłumieniem hałasu? Takie słuchawki mogą znacznie zredukować dźwięki szczekania, a jednocześnie być mniej męczące do noszenia w ciągu dnia niż same stopery.
Wytłumienie pomieszczeń: Jeśli często przebywasz w domu rodziców, warto sprawdzić możliwość wytłumienia pokoju, w którym się znajdujesz, np. poprzez zasłony dźwiękochłonne czy dodatkowe elementy, które mogą pomóc w redukcji hałasu.
Czas spędzany poza domem: Jeśli pobyt w domu rodziców jest dla Ciebie tak trudny, może warto zastanowić się nad skróceniem czasu, który tam spędzasz, lub szukaniem alternatywnych miejsc, gdzie mogłabyś się zrelaksować, kiedy wizyty stają się zbyt męczące.
3. Wsparcie behawioralne dla psa
Jeśli pies jest niewłaściwie wychowywany, brakuje mu spacerów, zabawy i kontaktu z ludźmi, to szczekanie i inne problemy mogą wynikać z frustracji i braku odpowiedniej stymulacji. Pies potrzebuje regularnej aktywności fizycznej i mentalnej, aby zaspokoić swoje potrzeby. Czy Twoi rodzice rozważali współpracę z behawiorystą zwierzęcym? Mogłoby to pomóc w zredukowaniu hałasu, agresji wobec gości i nieodpowiedniego zachowania psa. Profesjonalista mógłby zaproponować konkretne rozwiązania, które poprawią życie zarówno psa, jak i całej rodziny.

4. Wsparcie terapeutyczne dla Ciebie
Skoro masz diagnozę autyzmu i zmagasz się również z CHAD, być może pomocne byłoby dodatkowe wsparcie terapeutyczne. Współpraca z psychoterapeutą, szczególnie takim, który ma doświadczenie w pracy z osobami neuroatypowymi, mogłaby pomóc Ci w radzeniu sobie z trudnościami związanymi z nadwrażliwością sensoryczną oraz relacjami z rodziną. Czy masz możliwość skorzystania z terapii poznawczo-behawioralnej (CBT)? Często ta forma terapii jest bardzo pomocna w radzeniu sobie z trudnościami wynikającymi z autyzmu.

5. Strategie radzenia sobie z emocjami
Techniki relaksacyjne: W obliczu stresu związanego z hałasem i relacjami rodzinno-emocjonalnymi, pomocne mogą być techniki relaksacyjne, takie jak medytacja mindfulness czy ćwiczenia oddechowe. Mogą pomóc w zredukowaniu przebodźcowania i emocjonalnego napięcia. Może warto spróbować wprowadzić kilka minut takich ćwiczeń dziennie, by nauczyć się stopniowo redukować stres.
Journaling: Prowadzenie dziennika, gdzie zapisujesz swoje myśli i emocje, może być pomocne w radzeniu sobie z nagromadzeniem frustracji. Czasami wypisanie problemów pozwala spojrzeć na nie z innej perspektywy lub uwolnić część emocji.
6. Wsparcie społeczne i zrozumienie
Wiem, że czujesz się niezrozumiana przez swoją rodzinę, co jest bardzo trudne, zwłaszcza gdy Twoja mama wydaje się nie brać pod uwagę Twoich emocji. Może pomocne byłoby znalezienie grupy wsparcia dla osób z autyzmem lub CHAD, gdzie mogłabyś porozmawiać z innymi, którzy mają podobne doświadczenia. Takie grupy działają zarówno w formie online, jak i na żywo. Możliwość wymiany doświadczeń z osobami, które naprawdę rozumieją Twoje trudności, może przynieść ulgę i wsparcie emocjonalne.


Warto spróbować porozmawiać z rodziną o Twoich potrzebach w kontekście autyzmu i nadwrażliwości dźwiękowej.
Jeśli pies jest głównym źródłem problemu, sugeruję podjęcie działań, które pomogą w jego lepszym wychowaniu – behawiorysta zwierzęcy mógłby być tu kluczowy.
Rozważenie technik radzenia sobie z emocjami, takich jak relaksacja, może być pomocne w codziennym funkcjonowaniu.
Jeśli relacje z rodziną są zbyt napięte, warto szukać wsparcia w społeczności osób neuroatypowych.
Zasługujesz na zrozumienie i wsparcie, a Twoje emocje i trudności są realne. Jeśli mogę jeszcze w czymś pomóc, jestem tutaj dla Ciebie.

Olu, dziękuję, że podzieliłaś się swoją historią. Bardzo mi przykro, że przeżywasz tak trudne chwile i czujesz się niezrozumiana przez swoich najbliższych. Twoje potrzeby i odczucia są absolutnie ważne, a Twoje zdrowie psychiczne powinno być priorytetem.
Kilka kroków, które mogą pomóc:
Rozmowa z rodzicami:
Spróbuj porozmawiać z rodzicami w spokojnym momencie, kiedy wszyscy będą mieli czas i przestrzeń, aby wysłuchać się nawzajem. Wytłumacz im, jak dźwięki wpływają na Twoje samopoczucie i jak ważne jest dla Ciebie, aby znaleźli rozwiązanie. Możesz wspomnieć, że Twój autyzm i nadwrażliwość na dźwięki to rzeczywiste i poważne kwestie, które wymagają ich zrozumienia i wsparcia.
Behawiorysta zwierzęcy:
Pies wydaje się być zestresowany i potrzebować więcej uwagi oraz odpowiedniego szkolenia. Może warto, aby rodzice skonsultowali się z behawiorystą zwierzęcym, który pomoże w wyciszeniu psa i nauczeniu go odpowiednich zachowań. To może znacząco poprawić sytuację.
Wsparcie dla Ciebie:
Pomyśl o wsparciu terapeutycznym, które pomoże Ci radzić sobie z nadwrażliwością na dźwięki i stresującymi sytuacjami. Terapeuta może pracować z Tobą nad strategiami radzenia sobie z przebodźcowaniem i frustracją.
Ochrona słuchu:
Skoro już używasz stoperów, może warto zainwestować w jeszcze bardziej efektywne środki ochrony słuchu. Specjalne słuchawki wygłuszające mogą być bardzo pomocne w redukcji hałasu.
Edukacja rodziców:
Może warto spróbować znaleźć artykuły lub materiały, które możesz przekazać rodzicom, aby lepiej zrozumieli Twoje potrzeby. Jeśli nie są skłonni sami szukać informacji, może łatwiej będzie im przyswoić wiedzę, którą ty im dostarczysz.
Konsultacja z psychiatrą:
Skonsultuj się ze swoim psychiatrą, aby upewnić się, że Twoje leczenie jest odpowiednio dostosowane do Twoich obecnych potrzeb, zwłaszcza w kontekście CHAD i problemów ze snem.
Rozumiem, że to trudna sytuacja, ale mam nadzieję, że te kroki mogą pomóc w poprawie Twojego samopoczucia i relacji z rodziną.

Dzień dobry, rozumiem, że sytuacja, w której się znajdujesz, jest bardzo trudna i frustrująca. Wygląda na to, że doświadczasz wielu emocji, które są wynikiem nie tylko hałasu generowanego przez psa, ale także braku zrozumienia ze strony rodziców, a szczególnie matki. Zgłaszane przez Ciebie nadwrażliwości sensoryczne oraz trudności związane z autyzmem są jak najbardziej istotne. Dobrze, że szukasz pomocy i starasz się znaleźć rozwiązanie. Jeśli masz więcej pytań lub potrzebujesz dalszego wsparcia, zapraszam.