Dzień dobry. Uczestnicze od ponad 2 lat w psychoterapii, początkowo z powodu borderline. Ciężko prac

3 odpowiedzi
Dzień dobry. Uczestnicze od ponad 2 lat w psychoterapii, początkowo z powodu borderline. Ciężko pracuje i mój terapeuta sądzi, że nie spełniam już kryterium tego zaburzenia. Pracuję nadal nad sobą. Bardzo się zmieniłam i wreszcie po 30 latach czuję się dobrze ze sobą. Niestety oceniam, że mój 18 letni związek, 12 lat małżeństwa opierał się na tym jak funkcjonowałam. Teraz jestem wreszcie osobą dorosłą. Funkcjonuje inaczej. Mój mąż nie akceptuje mojej zmiany. Jedynym wsparciem jest przyzwolenie na "wydawanie pieniędzy na terapię" choć to ja dobrze zarabiam. Zawsze on dysponował wszystkimi wydatkami. Zarzuca mi, że jak sie pozbierałam, a jemu zmarnowałam lata, kiedy mógł być bardziej niezależny. Mamy dwójkę dzieci. Jest dobrym ojcem. Ale w moje życie emocjonalne nic dobrego nie wnosi. Nie chce ze mną pójść na terapię par, ani na swoją indywidualną. Jego zdaniem to ja zmieniłam to co było i on nie będzie nic robił. Ja znowu czuję, że wykonałam ogromny trud i daleko zaszłam. Nie chcę się cofać. Czy jest jakaś możliwość pracy nad takim związkiem, argumenty przekonujące taką osobę. Pracuję nad sobą w związku, ale to od roku nie przynosi efektu. Czy mam jakieś inne możliwości by ratować związek? Gie jest granica, poza którą na terapii indywidualnej nie da sie nic już w tym temacie zrobić lib jaki inny typ terapii podjąć. Mąż deklaruje, że jeśli chcę rozstania, to tylko z mojej winy.
Dzień dobry. Z tego, co Pani napisała, rozumiem, że Pani mężowi trudno jest zaakceptować zmiany, jakie zaszły w Pani i Państwa relacji. Zmiany w związku są normą - dzieją się, ponieważ my się zmieniamy, jest to naturalna dynamika relacji. Czasami jednak trudno je zaakceptować i być może tego właśnie doświadcza Pani mąż. Napisała Pani, że mąż nie chce uczestniczyć w psychoterapii. Myślę, że warto, by się jej Państwo podjęli. Z Pani wiadomości wynika, że występują u Państwa bardzo trudne emocje. Proszę się zastanowić, jak często w ciągu dnia pojawia się problem Państwa relacji. Jeśli bardzo często, warto udać się po pomoc. Relacja to dialog między dwiema osobami, czasami potrzebna jest osoba trzecia, by spojrzała z boku na to, co się dzieje i obiektywnie to parze odzwierciedliła. To też mogłoby stanowić odpowiedź na Pani pytanie odnośnie kontynuacji terapii indywidualnej. Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia.

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry.

To trudna sytuacja, kiedy zmiana spotyka się z chęcią jej zahamowania. Tym bardziej, że czuje Pani, że ta zmiana korzystnie wpłynęła na Pani postrzeganie siebie.Czasami zdarza się tak, że druga osoba nie potrafi odnaleźć się w takiej sytuacji. Nie jest to niczyja wina. Potrzeba pracy i pochylenia się nad tym. Długotrwałe funkcjonowanie na stałym poziomie (bez zmian) wywołuje przyzwyczajenie, a co za tym idzie poczucie bezpieczeństwa w związku. Być może to poczucie bezpieczeństwa i stałości zostało zaburzone w przypadku Pani męża. Proponowałabym terapię par. Oczywiście na siłę nie zmusimy nikogo do podjęcia wspólnego wysiłku pracy nad relacją. W takim wypadku niestety nic nie poradzimy. Sugerowałabym natomiast przedstawić mężowi wspólną terapię jako czas, w którym możecie Państwo powiedzieć sobie o rzeczach, o których z jakiś powodów nie mówicie. Z doświadczenia wiem, że pomaga również przedstawienie terapii jako "rozmowy", a nie "leczenia". Często partnerzy godzą się na wspólną terapię, kiedy usłyszą, że to do niczego ich nie zobowiązuje, i że bardzo zależy nam po prostu, na spróbowaniu. W razie gotowości zapraszam Panią wraz z mężem. Pozdrawiam
W opisywanej sytuacji czytelnym elementem wydaje się dystans męża przed aktywnym włączeniem się rozwiązanie kryzysu w Państwa małżeństwie. Efekty korzystania przez Panią z psychoterapii to istotna zmiana, którą mężowi - jak się okazuje - trudno jest przyjąć. Można tu postawić taką hipotezę do weryfikacji - jak by to było, gdyby podzieliła się Pani z mężem wdzięcznością za jego wieloletnią obecność, zanim przed dwoma laty podjęła Pani psychoterapię i - jak czytam - i jednocześnie współodpowiedzialnością za byciem nadal razem w przezwyciężaniu aktualnego kryzysu - z profesjonalnym wsparciem psychoterapeutycznym.

Eksperci

Piotr Szyłejko

Piotr Szyłejko

Psycholog

Warszawa

Marcin Witkowski

Marcin Witkowski

Psycholog

Rzgów

Agnieszka Carnevale

Agnieszka Carnevale

Psychoterapeuta

Łódź

Anna Matyja

Anna Matyja

Psychoterapeuta

Oświęcim

Małgorzata Ziółkowska

Małgorzata Ziółkowska

Psychoterapeuta, Psycholog

Poznań

Maciej Jan Dokrzewski

Maciej Jan Dokrzewski

Androlog, Seksuolog

Katowice

Podobne pytania

Masz pytania?

Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 100 pytań dotyczących usługi: kryzys w związku
  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.