Dzień dobry, W ramach wstępu: mój 9-cio letni syn ma stwierdzony zespół aspergera, ADHD, dysplazję
2
odpowiedzi
Dzień dobry,
W ramach wstępu: mój 9-cio letni syn ma stwierdzony zespół aspergera, ADHD, dysplazję korową lub guza typu DNET (zmiana w mózgu, jest na tyle mała, że do tej pory obserwujemy ją jedynie poprzez badanie rezonansu magnetycznego).
W październiku urodziłam drugiego syna. Starszy bardzo cieszył się na przyjście rodzeństwa. Od dłuższego czasu męczył, że "nie chce być sam". Jednak po porodzie zauważyłam duże pogorszenie zachowania. Zaczęło się od większej płaczliwosci, wrażliwości, a także pogorszenia koncentracji. Po nowym roku sytuacja wyglądała jakby się normowała. Jednak teraz mam wrażenie, że powróciła ze zdwojoną mocą. Wiktor zaczął izolować się od dzieci w szkole (zawsze miał problemy z nawiązywaniem relacji, ale starał się to robić). Teraz na przerwach chowa się przed dziećmi, udaje, że do nich strzela i mówi sam do siebie. Dodam, że bardzo pilnujemy w co gra i co ogląda, więc pomysły ze strzelaniem nie biorą się z obejrzanych treści w domu. Staram się z nim rozmawiać, tłumaczyć złe zachowania, pytać skąd niektóre biorą się u niego, jednak zawsze mnie zbywa odpowiedziami. Staram dostać się z nim na terapię społeczną jednak czas oczekiwania jest bardzo długi (zglosilismy się do ośrodka feniks w katowicach, w grudniu zeszłego roku i do tej pory czekamy). W jaki sposób mogę pomóc synowi?
W ramach wstępu: mój 9-cio letni syn ma stwierdzony zespół aspergera, ADHD, dysplazję korową lub guza typu DNET (zmiana w mózgu, jest na tyle mała, że do tej pory obserwujemy ją jedynie poprzez badanie rezonansu magnetycznego).
W październiku urodziłam drugiego syna. Starszy bardzo cieszył się na przyjście rodzeństwa. Od dłuższego czasu męczył, że "nie chce być sam". Jednak po porodzie zauważyłam duże pogorszenie zachowania. Zaczęło się od większej płaczliwosci, wrażliwości, a także pogorszenia koncentracji. Po nowym roku sytuacja wyglądała jakby się normowała. Jednak teraz mam wrażenie, że powróciła ze zdwojoną mocą. Wiktor zaczął izolować się od dzieci w szkole (zawsze miał problemy z nawiązywaniem relacji, ale starał się to robić). Teraz na przerwach chowa się przed dziećmi, udaje, że do nich strzela i mówi sam do siebie. Dodam, że bardzo pilnujemy w co gra i co ogląda, więc pomysły ze strzelaniem nie biorą się z obejrzanych treści w domu. Staram się z nim rozmawiać, tłumaczyć złe zachowania, pytać skąd niektóre biorą się u niego, jednak zawsze mnie zbywa odpowiedziami. Staram dostać się z nim na terapię społeczną jednak czas oczekiwania jest bardzo długi (zglosilismy się do ośrodka feniks w katowicach, w grudniu zeszłego roku i do tej pory czekamy). W jaki sposób mogę pomóc synowi?
Dzień dobry. Widzę, że zmianę w zachowaniu syna wiąże Pani przede wszystkim z pojawieniem się rodzeństwa, jednak przyczyn zmian zachowania może być wiele. Zespół Aspergera wiąże się z deficytami w zakresie umiejętności społecznych, jak wiadomo, przerwy są tym elementem nauki w szkole kiedy umiejętności społeczne są najbardziej potrzebne, a więc i deficyty w tym zakresie będą najbardziej ujawniać się podczas przerw. Dobrym sposobem na naukę nowych umiejętności społecznych jest Trening Umiejętności Społecznych (często organizowany w poradniach), polecam także terapię behawioralną, która wzmocni pozytywne zachowania Pani syna i nauczy nowych zachowań akceptowanych społecznie. Wykwalifikowany terapeuta rozpozna funkcję zachowań, które przejawia Pani syn i będzie wiedział jak z nim pracować. Pozdrawiam, Marta Knapik
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry. Sytuacja, którą Pani opisała może wskazywać na trudności adaptacyjne. Osoby z zespołem Aspergera często mają trudnościami w relacjach społecznych oraz trudniej im zaakceptować zmiany. Pojawienie się nowego członka rodziny niewątpliwie zakłóca dotychczasowy schemat funkcjonowania całej rodziny w codziennym życiu, aczkolwiek przyczyny takiego zachowania mogą mieć inne jeszcze podłoże.
Pomocnym w takiej sytuacji może być bezpośredni kontakt chłopca z psychologiem w celu poznania przyczyn jego zachowania, a także Trening Umiejętności Społecznych.
Pozdrawiam Aleksandra Todorczuk
Pomocnym w takiej sytuacji może być bezpośredni kontakt chłopca z psychologiem w celu poznania przyczyn jego zachowania, a także Trening Umiejętności Społecznych.
Pozdrawiam Aleksandra Todorczuk
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.