Dziewczyna zachowywała się normalnie, miła czuła kochana, starała się i nagle z dnia na dzien stwier

Drogi Autorze, rozumiem że sytuacja w której się znalazłeś jest niezwykle skomplikowana emocjonalnie. To bez wątpienia jedna z najtrudniej akceptowalnych form rozstania jakie istnieją. Wiele jest tu bardzo trudnych do zrozumienia wątków, które nie łatwo zaakceptować czy logicznie wyjaśnić. Podejrzewam, że cała Twoja uwaga skupia się właśnie na tym temacie, a dodatkowy ból może być nie do zniesienia. Mogę tylko wyobrażać sobie jak niezwykle wymagające jest to dla Ciebie wyzwanie. Warto pomyśleć nad tym, aby zadbać o swój komfort psychiczny. Przede wszystkim zadręczanie się rozmyślaniem o ewentualnych powodach podjęcia takiej decyzji przez partnerkę oraz samotność mogą nasilać wszelkie objawy psychologiczne jak i somatyczne. To wszystko buduje coraz wyższy mur psychologiczny, który w pewnym momencie może być trudny do przeskoczenia. W takiej sytuacji konsultacja psychologiczna byłaby niezwykle cennym źródłem pomocy. Dzięki takiej formie wsparcia będziesz miał szansę zrozumienia swoich emocji, podzielenia się przemyśleniami w bezpiecznej przestrzeni. Dodatkowo wspierająca rozmowa da Ci szansę na podjęcie działań skierowanych na pomoc sobie. Psycholog zna odpowiednie narzędzia do pracy w takich sytuacjach. Pomoże Ci to odnaleźć najwłaściwszą strategie radzenia sobie w kryzysie. To wszystko powinno pozwolić na przejście rozstania w łagodniejszej formie oraz w lepszym zrozumieniu siebie.

Życzę z całego serca wszystkiego co dobre i odpowiedniego dla Ciebie rozwiązania w tej sytuacji!

Dzień dobry!
Hmm... przykra sprawa. Oczywiście nasuwają się różne hipotezy, dlaczego Pana partnerka tak postąpiła i choć zawsze dobrze jest rozmawiać, czasem nie do końca osoba jest świadoma, co nią kieruje. Ja natomiast skłaniałabym się do zastanowienia, co Pan czuje, jak Panu z tym jest i skupieniu się na sobie i swoim dobru. Jeśli takie zachowania u partnera się powtarzają, może to świadczyć o osobistych trudnościach tej osoby i jest to jej odpowiedzialność, by się sobą zająć, np na terapii.
Pozdrawiam!
Joanna Mikołajko

Rozumiem, że czuję się Pan zdezorientowany chwiejnym zachowaniem partnerki. Trudno zrozumieć Panu decyzję partnerki bo rozumiem, że nic nie wskazywało na zerwanie. Z tego, co rozumiem to też partnerka nie wskazała konkretnego powodu zerwania. Tym bardziej jest to trudne do przyjęcia oraz do zaakceptowania. Myślę sobie głośno, że hipotez może być wiele dlaczego partnerka zachowała się tak, a nie inaczej. Prawdopodobnie tylko ona zna prawdziwy powód dlaczego postępuje w ten sposób, mimo uczuć do Pana. W tej sytuacji może Pan tak naprawdę szczerze porozmawiać z partnerką o jej zachowaniu i o powodach ale równocześnie warto, aby Pan zaopiekował się sobą, swoimi emocjami. Może Pan również na terapii lub sam przyjrzeć się tej relacji i odpowiedzieć sobie na pytania (Czy jest Pan szczęśliwy w tej relacji?, Jak Pan się czuje w tej relacji?, Co jest charakterystyczne dla tej relacji?, Czy ta relacja spełnia Pana potrzeby?, Czy takie gwałtowne decyzyje były już przez partnerkę podejmowane? - jeśli tak to kiedy?, z jaką częstotliwością?, jak Pan na to reaguje?, Jak Pan sobie z tym radzi?). Jak wyglądały Pana poprzednie relacje?, czy są jakieś schematy, elementy, które powtarzają się?

Mam nadzieję, że chociaż trochę pomogłam :)

Życzę wszystkiego dobrego,
Mgr Angelika Żyłka