Dziś mój partner mógł na moich oczach się wykrwawić, fakt że jestem panikarą ale naprawdę się wystra

Witam,
Sytuacja opisana przez Panią nie wątpliwie jest sytuacją stresującą. My wszystcy różnie reagujemy na stres, ktoś może się zmierzyć z sytuacją, że tak powiem „na chłodno”, inni zaś są przerażeni i mają potrzebę zdystansowania się od stresora. Obie te reakcje są normalne i naturalne.
Niemniej jednak biorąc pod uwagę Pani historię traumy w przeszłości, można zastanawiać się, czy w takim momencie nie uruchamiają się u Pani flashbacki, które mogłyby świadczyć na przykład o obecności Zespołu Stresu Pourazowego bądź innych zaburzeniach występujących w wyniku traumy.
W przypadku uporczywych i nawracających objawów lekowych, flashbacków, koszmarów nocnych, uogólnionych stanów lękowych zaburzających codzienne funkcjonowanie warto zgłosić się do specjalisty (psychoterapeuty lub lekarza psychiatry), aby uzyskać rzetelną diagnozę oraz profesjonalną pomoc.
Chciałabym również zaznaczyć, iż biorąc pod uwagę fakt, że jest Pani na chwilę obecną w ciąży, w pierwszej kolejności wskazana by była terapia wspierająca, a dopiero później psychoterapia wglądowa. Wynika to z faktu, iż psychoterapia wglądowa sama w sobie jest obciążającym, nieco regresującym procesem, który nie jest wskazany dla kobiet w ciąży.
Psychoterapia wspierająca pomogłaby Pani wzmocnić się oraz radzić sobie z objawami pod czas ciąży, tak aby Pani oraz Pani dziecko mogli jak najbezpieczniej pod względem psychoemocjonalnym przejść przez etap ciąży. Natomiast po rozwiązaniu oraz okresie rekonwalescencji mogłaby Pani uczestniczyć w psychoterapii wglądowej, co pozwoliłoby Pani na przepracowanie wcześniejszych traumatycznych doświadczeń oraz na osiągnięcie długotrwałej zmiany samopoczucia i funkcjonowania.

Pozdrawiam serdecznie,
Nataliia Lahodiuk

Bardzo pani polecam sięgnięcie po wsparcie w postaci konsultacji psychoterapeutycznych podczas których dobierze się dla Pani najlepsze sposoby regulacji stresu i wypracuje właściwe dla Pani sposoby dbania o siebie podczas ciąży. Można się skupić na takiej pracy, żeby pani pomóc i jednocześnie nie zaszkodzić dziecku. Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo spokoju, Joanna Szypuła

Bardzo Pani współczuję z powodu tego, co Pani przeżyła – zarówno w dzieciństwie, jak i teraz. Trauma, jakiej doświadczyła Pani w przeszłości, może aktualnie nasilać Pani reakcje emocjonalne, szczególnie w sytuacjach zagrożenia. Ważne jest, aby nie zostawała Pani sama z tymi emocjami, zwłaszcza że jest Pani w ciąży, a stres może wpływać na Panią i Pani dziecko.

Co może Pani zrobić:
1) Warto byłoby aby rozważyła Pani konsultację z psychotraumatologiem, szczególnie jeśli trauma z dzieciństwa nie była przepracowana. Terapia może pomóc Pani lepiej radzić sobie z lękiem i atakami paniki. 2) Inną propozycją jest zadbanie o swój oddech – techniki oddechowe mogą pomóc złagodzić napięcie i uspokoić umysł. 3) Kolejną możliwością jest rozmowa z bliskimi o swoich obawach, zwłaszcza z partnerem, gdy jego stan się ustabilizuje. Dzielenie się emocjami może przynieść ulgę.

Ważne jest, aby zadbała Pani o siebie i swoje zdrowie psychiczne – gdyż to, co Pani czuje, jest ważne i zasługuje na troskę.
Pozdrawiam serdecznie