hej, czy jestem złą córką? odkąd pamiętam nie dogadujemy się z mamą, wiele razy mówiłam jej że jej n

To trudna sytuacja, a Twoje wątpliwości co do samej siebie pokazują, że próbujesz spojrzeć na sprawę z dystansu. Wygląda na to, że relacja z mamą jest dla Ciebie źródłem dużego stresu i napięcia. Relacje rodzic-dziecko bywają bardzo złożone i, gdy przez lata tworzy się w nich trudna dynamika, łatwo wpaść w schematy, które wywołują bolesne emocje, takie jak gniew, żal czy poczucie winy.
Z tego, co opisujesz, wynika, że wielokrotnie próbowaliście nawiązać dialog, ale z jakiegoś powodu nie potraficie dojść do porozumienia. Możliwe, że istnieją nierozwiązane konflikty, które nie były wypowiedziane w zdrowy sposób, przez co tworzą negatywne emocje z obu stron. W relacji, gdzie szantaże emocjonalne i manipulacje stają się codziennością, trudno zbudować prawdziwą bliskość i wzajemne zrozumienie.
Twój problem nie polega na byciu „złą osobą” – bardziej na tym, że jesteś w sytuacji pełnej frustracji, w której zaczynają Ci puszczać nerwy. Bardzo prawdopodobne, że Twoje reakcje na chłopaka to sposób radzenia sobie ze stresem i poczuciem bezsilności w relacji z mamą, który niestety odbija się też na innych obszarach Twojego życia.
Rozważenie wizyty u psychologa to dobry pomysł. Praca nad emocjami i mechanizmami reakcji pomoże Ci odzyskać poczucie kontroli i spokoju.

Sytuacja, którą Pani opisuje, jest bardzo trudna i może być źródłem dużego stresu oraz negatywnych emocji. Relacje rodzinne bywają skomplikowane, a konflikt z mamą wpływa na Pani samopoczucie oraz na relacje z innymi osobami, na przykład z chłopakiem. Warto rozważyć skorzystanie z pomocy psychologa lub psychoterapeuty, który pomoże Pani zrozumieć przyczyny tych problemów i wypracować strategie radzenia sobie z emocjami. Profesjonalne wsparcie może pomóc w poprawie komunikacji z mamą oraz w pracy nad własnymi reakcjami i uczuciami.

To zrozumiałe, że taka relacja z mamą jest dla Ciebie bardzo trudna i pełna emocji, i masz prawo czuć się zraniona, sfrustrowana i zdezorientowana. Często przy takich intensywnych konfliktach trudno jest zachować spokój i łatwo wpaść w reakcje, których później można żałować, ale to nie oznacza, że jesteś złą córką. Wygląda na to, że w Waszej relacji pojawiło się wiele wzajemnych ran i nieporozumień, które mają na Ciebie duży wpływ emocjonalny. To naturalne, że taka sytuacja sprawia, że wyładowujesz się też na innych, jak na przykład na chłopaku. Myślę, że rozmowa z specjalistą mogłaby być pomocna, żeby lepiej zrozumieć swoje emocje i znaleźć sposób, by sobie z nimi radzić w relacji z mamą oraz aby zachować swoje granice i spokój. Takie wsparcie może pomóc Ci spojrzeć na sytuację z większego dystansu, znaleźć inne sposoby na wyrażenie siebie i być może wypracować narzędzia do lepszego porozumienia się z mamą lub do radzenia sobie z jej zachowaniami. Pozdrawiam

Z tego, co czytam, kontakty z mamą kosztują panią sporo stresu i napięcia, co ma wpływ na waszą relację, ale i na inne aspekty pani życia np. na relację z chłopakiem. Z tego względu warto, by skorzystała pani z konsultacji z psychologiem, które pomogą lepiej zrozumieć co dzieje się w relacji z mamą i na co ma pani w niej wpływ, a na co nie. Być może takie spotkanie/spotkania spowodują również zrozumienie przez panią swoich uczuć i emocji oraz przyjrzenie się formie komunikacji z bliskimi lub jej braku, co pozwoli pani w inny sposób radzić sobie z trudnościami w relacji z mamą.
Pozdrawiam serdecznie,
Marta Piotrowska