Jak leczyc nerwice? Nie wybiore sie do psychologa bo rodzina mnie wysmieje. Jak sobie z nia radzic?

Zaburzenia nerwicowe to złożony problem i niestety trudno się tutaj odnieść do Pani/Pana pytania bez wiedzy na temat objawów. Potrzebna jest też szersza wiedza o Pani/Pana życiu, doświadczeniach, środowisku, żeby poszukać przyczyn i postawić właściwą diagnozę. Z tej krótkiej wzmianki mogę wywnioskować, że najbliższe otoczenie jest mało sprzyjające i może stanowić jakieś źródło problemu. Mimo obawy przez reakcją rodziny warto powalczyć o siebie i umówić się na konsultację z psychologiem. Pozdrawiam serdecznie.

Kiedy boli nas kolano idziemy do ortopedy, kiedy boli nas gardlo to do laryngologa, a kiedy mamy problemy emocjonalne/psychiczne, idziemy do psychologa- to żaden wstyd. Z Pani opisu wynika że źle się Pani czuje (nerwica daje charakterystyczne objawy o których juz pewnie Pani czytała), być może normalne funkcjonowanie sprawia juz Pani trudność co może nieść dalsze konsekwencje- np społeczne, zdrowotne, zawodowe. Obawiam się, że trudno będzie samej poradzić sobie z nerwicą- z metod "domowych" polecam relaksacje, sport i ziołowe suplementy diety działające uspokojająco, jednak nic nie zastąpi wizyty u specjalisty, na co Panią gorąco namawiam. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Dzień dobry. Bardzo często pokutuje wśród ludzi opinia, że jak człowiek idzie do psychologa/psychiatry/ psychoterapeuty, to na pewno trzeba go zamknąć w ośrodku, lub wyśmiewać. Warto dbać o siebie i nie patrzeć na innych, bo życie jest za krótkie, aby z niego nie korzystać pełną piersią. Proszę zadbać o siebie i udać się do specjalisty. Pozdrawiam

Dzień dobry. Rozumiem powód tych wątpliwości - wsparcie bliskich jest bardzo ważne, a wybranie się do specjalisty od zdrowia psychicznego to często trudna decyzja dla wielu osób i nie wszyscy w otoczeniu ją akceptują. Zachęcam jednak, by spróbować - to zawsze indywidualny wybór, czasem niestety pomiędzy własnym dobrem i zdrowiem a znoszeniem przykrych reakcji otoczenia. Myślę, że spotkania z psychoterapeutą mogą pomóc w ustaleniu priorytetów na ten moment, na takich spotkaniach można także wspólnie z terapeutą zastanowić się, czy psychoterapia jest konieczna i odpowiednia dla danej osoby. Niestety, rezygnując z poszukiwania pomocy często skazujemy się na złe samopoczucie i dyskomfort - to też jest jakaś decyzja. Zachęcam, by na spokojnie zastanowić się nad własnymi potrzebami i spróbować umówić się na pierwszą konsultację. Trzymam kciuki.

Dzień dobry,

pisze Pan/Pani, że cierpi, a jednocześnie, że - z obawy przed oceną najbliższych - nie chce Pan/Pani skorzystać z profesjonalnego wsparcia.

Zanim przejdę do samej nerwicy, chcę Pana/Panią zapewnić, że każdy specjalista pracujący w obszarze zdrowia psychicznego jest zobowiązany do przestrzegania tajemnicy zawodowej. Bez Pana/Pani zgody nie ma więc mowy, by powiadomił kogokolwiek (nawet rodzinę) o tym, że korzysta Pani/Pan z jego wsparcia. Jeśli więc jedynym czynnikiem, który Panią/Pana blokuje przed wizytą u psychoterapeuty jest obawa przed wyśmianiem przez najbliższych, to proszę pamiętać, że może Pani/Pan liczyć na dyskrecję osoby, do której się Pan/Pani zwróci. To po pierwsze.

Druga sprawa to cierpienie, którego Pan/Pani doświadcza. Jeśli rzeczywiście jego podłożem są lęki o charakterze nerwicowym (co ostatecznie będzie mógł stwierdzić fachowiec), to chcę Pana/Panią pocieszyć, że te dość dobrze "poddają się" psychoterapii. W tej sytuacji gorąco zachęcam Pana/Panią do poszukania w swojej okolicy psychoterapeuty (nie psychologa, ale psychoterapeuty - to są dwa różne zawody) i rozpoczęcie terapii, dzięki której będzie szansa na uśmierzenie, a być może nawet na całkowite pozbycie się dokuczliwych objawów.

Jeszcze raz podkreślam - psychoterapeuta jest zobowiązany do dochowania tajemnicy zawodowej. Może więc Pan/Pani liczyć na jego dyskrecję.

Powodzenia, pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Hulewska