Jak leczyć zaburzenie osobowości?

Dzień dobry,
Analizując Pana dotychczasowe wieloletnie doświadczenia związane z licznymi negatywnymi objawami uważam, że powinien Pan zwrócić się o pomoc do specjalisty. Na pewno pomoże to Panu w uporządkowaniu, zrozumieniu powyższych diagnoz dotyczących zaburzeń osobowości, depresji, zaburzeń lękowych. Równoległa terapia farmakologiczna oraz psychoterapeutyczna pomoże w pierwszej kolejności zmierzyć się z brakiem koncentracji uwagi, problemami emocjonalnymi, funkcjonowaniem w społeczeństwie, zaburzeniami lękowymi.
Zaburzenia schizotypowe są przewlekłym schorzeniem, które zwykle wymaga długotrwałego leczenia. U osób występuje możliwość rozwoju depresji i innych zaburzeń.
Terapia poznawczo- behawioralna uczy jak zachowywać się w sytuacjach socjalnych i jak odpowiadać na sygnały z otoczenia. Może też pomóc uczyć się rozpoznawać nietypowe lub szkodliwe myśli i je zmieniać. Indywidualna prognoza zależy od tego jak poważne są objawy. Jeżeli możliwe jest szybkie skorzystanie z leczenia, będzie ono bardziej skuteczne.

Dzień dobry,
podstawą leczenia zaburzeń osobowości, o których Pan wspomina powinna być odpowiednio dobrana psychoterapia oraz farmakoterapia (jeśli zadecyduje o niej lekarz psychiatra). Psychoterapia mogłaby Panu pomóc uporać się z cierpieniem emocjonalnym oraz trudnościami związanymi z obszarem interpersonalnym. Niestety, jak sam Pan zauważa, czas oczekiwania na psychoterapię refundowaną przez NFZ jest bardzo długi dlatego może warto byłoby rozważyć podjęcie terapii w gabinecie prywatnym. Specjaliści ustalają różne ceny, często oferują także tańszą terapię prowadzoną on-line, a efekty odpowiednio przeprowadzonej terapii mogą okazać się bezcenne i znacznie polepszyć Pańskie codzienne funkcjonowanie. Pozdrawiam.

Witam, z tego co widzę zdiagnozowano Panu już niemal wszystko co potwierdzałoby diagnozę zaburzeń osobowości. Farmakologia sama w sobie Pani nie pomoże, należy ja łaczyć z psychoterapia. Istnieje wiele nurtów psychoterapii co może już Pan wie. Jeżeli nie stać Pana na leczenie prywatne proponuję zapisać się jednak w poradni na nfz, trochę Pan poczeka, ale wydaje mi się, że lepsze to niż nic. Bo jak rozumiem przez te 8 lat nic więcej poza lekami się nie wydarzyło co by Panu pomogło?
Pozdrawiam Iga Jankowska

Dzień dobry. W przypadku zaburzeń osobowości psychoterapia daje szansę na znaczącą poprawę. Farmakoterapia może łagodzić objawy, ale nie przyniesie długotrwałej poprawy. Rzeczywiście, terminy oczekiwań na psychoterapię refundowana przez NFZ bywają długie, jeśli jednak nie ma Pan możliwości uczestniczyć w psychoterapii odpłatnie, warto mimo wszystko podjąć taką próbę. W trakcie oczekiwania proponuję natomiast pozostawanie w kontakcie z lekarze psychiatrą.

Z tego co czytam widzę, że przede wszystkim podstawą jest farmakoterapia dotycząca choroby podstawowej. Regularne dawkowanie zalecanych leków od lekarza psychiatry może skutkować długim okresem remisji. Schorzenia towarzyszące chorobie podstawowej mogłyby być poddane psychoterapii podtrzymującej przy dobrej motywacji i gotowości do podjęcia terapii.

Witam, przykro czytać o takim dużym emocjonalnym cierpieniu, diagnozy próbujące porządkować i określać Pana trudności nie zawsze są w stanie w pełni jej opisać. Myślę, że obok kontynuacji leczenia farmakologicznego, warto, by uzyskać szansę na poprawę funkcjonowania skorzystać z psychoterapii indywidualnej bądź prowadzonej grupowo - często czas oczekiwania na taki rodzaj terapii bywa krótszy. Pozdrawiam i życzę cierpliwości w drodze do budowania swojego zdrowia.

Dzień dobry,
Rzeczywiscie na nfz dlugo się czeka na wizytę u psychologa ale proponuję zapisac się i czekać, ponieważ psychoterapia połączona z lekami daje dużo lepsze efekty, bo dziala na rozne obszary mózgu. Proszę sprobowac w kilku miejscach, czasami ktoś "wypada"zterapii i robi sie wczesniej miejsce.
Pozdrawiam

Witam pana.
Zaburzenia osobowości wymagają wielu lat pracy nad sobą, ale możliwe jest normalne funkcjonowanie w społeczeństwie, spełnianie swoich potrzeb, realizowanie celów i odzyskanie radości życia.
W związku z tym zapraszam na konsultację, jeśli nie będę panu potrafił pomóc skieruję pana do odpowiedniej osoby:]
Pozdrawiam

Robert Turek

Może to już czas jednak do tego psychologa się wybrać? Poza poradniami na NFZ można skorzystać również z pomocy w gabinetach prywatnych.

Witam
Choroba psychiczna to poważna sprawa, ciągnąca się latami. Moim zdaniem niezbędna jest psychoterapia. Proszę zapisać się na NFZ, jeśli nie dysponuje Pan finansami na prywatny gabinet. Jeżeli nie chodzi Pan do pracy - to polecam zapisanie się do Środowiskowego Domu Samopomocy np. sds24.pl/srodowiskowy-dom-samopomocy-ostoja/ Tam oprócz terapii zajęciowej w większości ŚDS i WTZ jest dostępny psycholog dla uczestników domu. Sam pracuję w ŚDS w Lidzbarku Warmińskim. Mam własny prywatny gabinet psychologiczny, ale w ŚDS uczestnicy mają ze mną terapię nieodpłatnie, korzysta z niej wielu uczestników chorych psychicznie.
Piotr Chaciński
psycholog

Witam, konieczna jest przy Pana zaburzeniach psychoterapia. Koniecznie proszę zapisać się do kilku Poradnii- proszę być dobrej myśli nieraz nieoczekiwanie zwalnia się miejsce. Bez rozmów i rozumienia tego co się z Panem dzieje- będzie Panu bardzo ciężko. Pozdrawiam

Dzień Dobry Panu,

Dziękuję Panu za zaufanie i za to, że chce Pan żyć szczęśliwie, i przede wszystkim wyraża Pan gotowość o to żeby o siebie zawalczyć.
Faktycznie, stan w którym Pan jest budzi niepokój i bardzo dobrze, ze szuka Pan pomocy - bo jest ona Panu potrzebna.
Szkoda, że na początku zdiagnozowania Pana i leczenia farmakologicznego, nie został Pan skierowany na terapię psychologiczną.

Co Pan może już teraz?
Proszę Pana, proszę przede wszystkim nie przeżywać trudności samemu, jak najwięcej otaczać się ludźmi..., nawet wtedy, gdy poczuje Pan pewną nieporadność - pozwalać sobie na nią.
Zachęcałabym Pana, do zaproszenia do swojego życia systematycznej aktywności fizycznej ( np. szybki marsz, bieganie).

Jest takie powiedzenie, że: Ruch zastąpi każdy lek, ale żaden lek nie zastąpi ruchu...

Proponuję, żeby zaczął się Pan uśmiechać właśnie do siebie i do ludzi wokół, właśnie tak..., a ułoży się...
Proszę nie zwlekać, i podjąć terapię psychodynamiczną, która byłaby dla Pana skuteczną.
O skierowanie do Poradni zdrowia psychicznego, proszę poprosić psychiatrę lub lekarza pierwszego kontaktu (w ramach NFZ-tu - niestety trzeba poczekać - warto :)).

Zasługuje Pan na radosne i spełnione życie.
Jestem przekonana, że poradzi sobie Pan.
Proszę już zgłosić się pomoc do Poradni.

Życzę Panu skutecznego zadbania o siebie,
Irena Mielnik-Madej

Sugeruję wizytę u psychologa prywatnie i podjecie terapii. Samo leczenie farmakologiczne może być nie wystarczające. Zazwyczaj jest prowadzone równolegle z terapią , aby proces leczenia powodował pożądane rezultaty.

Witam,
rozumiem że to, co Pan przeżywa dostarcza cierpienia i nie pozwala realizować się w ważnych obszarach życia, takich jak związek. Pisze Pan, że problemy trwają od 16 roku życia, czyli od 8 lat boryka się Pan z objawami. Leki z pewnością łagodzą ich nasilenie ale nie rozwiążą problemu. Bez terapii nie poradzi Pan sobie. Rozumiem, że na wizyty w NFZ trzeba długo czekać ale w Pana sytuacji niezbędna jest psychoterapia. Należy zwrócić uwagę aby specjalista, którego Pan wybierze miał wykształcenie psychoterapeutyczne. Myślę, że ze względu na czas trwania problemów i cierpienie jakie Pan przeżywa warto podjąć decyzję o terapii i zapisać się do psychoterapeuty. Jest Pan młodym człowiekiem i jeszcze wiele dobrego może Pan doświadczyć w życiu. Trzeba jednak pomóc sobie aby tak się stało. To, że Pan napisał świadczy o tym, że Pan się stara, poszukuje Pan pomocy. Mam nadzieję, że podejmie Pan decyzję i rozpocznie terapię. Trzymam kciuki za Pana i pozdrawiam serdecznie, Emilia Szymanowicz

Pomysł by skorzystać z pomocy psychologa, podjąć psychoterapię wydaje się bardzo dobry. Mam świadomość, że współpraca ze specjalistą przyjmującym w poradni wiąże się niejednokrotnie z dłuższym niż w gabinecie prywatnym terminem oczekiwania na wizytę. Zastanawiam się, czy poszukiwał Pan pomocy w różnego rodzaju Stowarzyszeniach, Organizacjach Pozarządowych. Nie dysponuję dokładnymi danymi takich miejsc w Pana miejscu zamieszkania, jednak myślę, że warto poszukać i być może podjąć terapię indywidualną lub grupową, jeśli taka (a z tego co się orientuję częściej) w ramach organizacji byłaby organizowana.

Leki są mało skuteczne w tego typu rozpoznaniach, ponieważ problem wydaje się mieć szerszy zakres, niż "tylko" złe samopoczucie lub zaburzenia koncertracji uwagi.
Pomaga psychoterapia, ale kiedy pacjent nie uda się po pomoc do przychodni w ramach NFZ lub do gabinetu prywatnego; to nie doczeka się zmiany tej sytuacji. Nie ma "czarodziejskiej" recepty, która od razu zadziałałaby; ale pomoc jest jak najbadziej możliwa tylko trzeba się po nią wybrać i tyle.
Życzę podjęcia mądrych decyzji w swojej sprawie, J. Czech

Przy leczeniu zaburzeń osobowości dobrze sprawdza się psychoterapia. Może Pan skorzystać z psychoterapii indywidualnej, ale również z grupowej. Możliwe jest także skorzystanie ze specjalistycznej terapii w szpitalu np. w Krakowie w Szpitalu Specjalistycznym im. Babińskiego na Oddziale Leczenia Zaburzeń Osobowości i Nerwic (OLZON).

Witam Pana. Myślę, że to dobry kierunek, że pyta Pan o to co zrobić z problemem właśnie psychologa terapeutę. Zaburzenia osobowości leczy się bowiem przy pomocy psychoterapii. Sądzę, że tym bardziej warto aby udał się Pan do takiego specjalisty, bo pisze Pan, że leczenie farmakologiczne nie przynosi pożądanych rezultatów.
Terapia na NFZ to faktycznie trudno dostępna usługa, warto jednak zapisać się na listę osób oczekujących. Może Pan też skorzystać z usług prywatnych specjalistów lub z publicznych placówek (np. Centrum Interwencji Kryzysowej).
Życzę powodzenia

Szanowny Panie. Psychoterapia jest skuteczną metodą leczenia zaburzeń osobowości. Dobrze prowadzona ma trwałe efekty, które utrzymują się po zakończeniu terapii. Oczywiście nie oznacza to, że nie będzie Pan miał żadnych trudności po terapii. Raczej oznacza to, że terapia pozwala między innymi nauczyć się nowych sposobów radzenia sobie z trudnościami. W przypadku opisywanych przez Pana trudności i diagnoz najskuteczniejsza wyda się być terapia psychodynamiczna. Diagnoza psychoterapeutyczna może się różnić od psychiatrycznej, dlatego niezbędne będą konsultacje. Według mojej wiedzy w pana okolicy są terapeuci psychodynamiczni i poszukiwanie takowych polecam. Niestety polskie realia są takie, że długoterminowa psychoterapia zaburzeń osobowości w ramach NFZ jest bardzo trudna do realizowania. Polecam zatem terapię prywatnie. Można to potraktować nie tylko jako wydatek, ale jako inwestycję w swoje zdrowie, samopoczucie, jakość życia.

Witaj, Twoja historia nie jest łatwa. Jak na osobę z tak ogromnym bagażem masz niesamowitą świadomość Siebie i swojego stanu. To wspaniale, że szukasz pomocy! Nie poddawaj się! Szkoda, że oprócz farmakologii nikt nie objął Cię pomocą terapeutyczną. Szczerze wierzę, że psychoterapia jest w stanie wspomóc Ciebie w pracy nad radzeniem sobie z Twoją chorobą. Pamiętaj efekt pracy z terapeutą będzie zawsze w dużym stopniu zależny od Ciebie, Twojego nastawienia, oczekiwań. Jeśli dasz radę umówić się na wizytę do specjalisty, może być to początek nowej drogi. Życzę Ci sukcesów!
P.S. Jeśli w Twojej miejscowości długo czeka się na terapię z NFZ - umów się już dziś. Jeśli możesz sobie na to pozwolić zgłoś się do specjalisty prywatnie.

Dzień dobry,

opisując swój przypadek, wymienia Pan przede wszystkim diagnozę związaną z zaburzeniami osobowości (także lękiem i depresją), a w takim przypadku właściwą drogą postępowania jest psychoterapia (niestety na darmowe konsultacje w ramach NFZ trzeba czekać, ale jeśli pozwalają na to Pana fundusze, myślę, że warto skorzystać z odpłatnych wizyt, na które może się Pan umówić praktycznie od ręki). Jeśli objawy dezorganizują Panu życie, a na to wygląda, warto udać się na konsultację do lekarza psychiatry, który może włączyć leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe i przeciwpsychotyczne (nie wiem, czy Pan nadal stosuje wspomnianą w liście farmakoterapię i jakie przynosiła ona efekty?).
Wg mnie najlepsze rezultaty dałoby połączenie psychoterapii i farmakoterapii, aby mógł Pan skupić się na spotkaniach z terapeutą i odnieść z tego wymierne korzyści. Dobry byłby także trening umiejętności społecznych i interpersonalnych, aby mógł się Pan do kogoś „zbliżyć” i spróbować żyć z innymi oraz rozwijać swoje kompetencje społeczne.

Życzę powodzenia i dużo siły,
Anna Jerzak/Psychonomia.pl

Psychoterapia przy takim rozpoznaniu byłaby wskazana. Leki mogą złagodzić dodatkowe objawy, natomiast osobowość podlega zmianie na drodze psychoterapii. Jeżeli dysponuje Pan środkami finansowymi warto podjąć leczenie w gabinecie prywatnym lub w zależności od czasu oczekiwania na NFZ wpisać się w kolejkę do psychoterapeuty w ramach funduszu. Proszę zorientować się w swojej okolicy jak wygląda sytuacja z gabinetami prywatnymi lub poradniami zdrowia psychicznego i nie zwlekać na umówienie się na konsultację. Powodzenia

Witam. Psychoterapia byłaby wskazana, proszę rozejrzeć się w swojej okolicy - może znajdzie Pan jednak miejsce, gdzie nie czeka się zbyt długo, warto również omówić z lekarzem psychiatrą kwestie leczenia stacjonarnego, gdzie oprócz farmakoterapii stosuje się terapię zarówno indywidualną, jak i grupową. Powodzenia.

Szanowny Panie, wskazuje Pan na wielorakość diagnoz, co pokazuje, iż Pana dolegliwości objawiają się w różnorodny, szeroki sposób. Nie precyzuje tutaj Pan w jaki. Obecni tu specjaliści mogą zapewne jedynie próbować domyślać się co może Pan czuć. Rzeczywiście psychoterapia połączona z farmakoterapią daje zazwyczaj najlepsze efekty. Skoro w Pana mieście tak długo czeka się na możliwość uczestniczenia w terapii na nfz, to może warto:
- zastanowić się nad odłożeniem pieniędzy na terapię prywatną
- porozmawiać z lekarzem psychiatrą o możliwości hospitalizacji na oddziale leczenia zaburzeń osobowości
- poszukanie i dołączenie do terapii w ramach oddziału dziennego
- poszukania poradni zdrowia psychicznego (nfz) w innym, pobliskim mieście
Pozdrawiam

Witam, przy zaburzeniach depresyjnych i lękowych dobre efekty daje farmakoterapia i psychoterapia. Jeżeli jest Pan w sytuacji kryzysowej może Pan skorzystać z telefonu zaufania np. 116 123, porozmawiać lub zgłosić się do ośrodka który oferuje bezpłatną pomoc psychologiczną w takich przypadków bez oczekiwania np. MOPS, interwencja kryzysowa, jeżeli nie bezpośrednio w Pana okolicy, poszukać trochę dalej. Proszę zapisać się do psychologa NFZ, czas oczekiwania jest długi, ale w tym czasie może Pan korzystać również z pomocy innych ośrodków pomagających osobom w kryzysie. Pozdrawiam

Witam Cię,
Zrobiłeś ważny krok pisząc tą wiadomość. W treści twojej wiadomości zawarłeś informację że do tej pory leczyłeś się wyłącznie farmakologicznie. Niestety w większości problemów natury psychicznej lecznie wyłącznie farmakologiczne nie daje najlepszych rezultatów. Połączenie leków i terapii daje najlepsze efekty. Jednostki chorobowe które podałeś właśnie do takich należą. Rozumiem że orientowałeś się w jakieś placówce jaki jest czas oczekiwania na terapię. Czy pytałeś twojego lekarza psychiatrę do którego się zgłaszasz jakie są placówki w okolicy w których pracują terapeuci na NFZ ? Jeżeli nie to to zrób. Psychiatrzy mają wiedzę na ten temat.
Życzę powodzenia i wielu korzyści z psychoterapii!!

Pozdrawiam
Mikołaj Terczakowski

Witam Pana, uważam, że poza kontynuacją leczenia farmakologicznego powinien Pan skorzystać z pomocy psychologa czy psychoterapeuty, korzystając z oferty Poradni Zdrowia Psychicznego, Ośrodka Pomocy Społecznej, Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, Środowiskowego Domu Samopomocy. Możliwości jest bardzo wiele. Życzę powodzenia i pozdrawiam!

Dzień dobry, Zachęcam do odbycia psychoterapii. Jeśli z różnych powodów nie może Pan obecnie z niej skorzystać to polecam Pana uwadze telefon zaufania.
pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry,

rozumiem, że przeżywa Pan trudności emocjonalne oraz kłopoty w relacjach, które utrudniają Panu codzienne funkcjonowanie i sprawiają, że "nie daje sobie Pan rady". Pisze Pan o "koszmarze, piekle w mojej głowie", co sugeruje, że przeżywa Pan bardzo duże cierpienie. W dodatku - tak jak wnioskuję z Pana listu - nie jest to sprawa ostatnich paru miesięcy, lecz co najmniej 8 lat.
Odpowiadając bezpośrednio na Pana pytanie - zdecydowanie TAK, jest szansa na lepsze funkcjonowanie z ludźmi i ze sobą, nawet jeśli trudności trwają tak długo i powodują tak duży ból psychiczny. Drogą do wyzdrowienia jest przede wszystkim dobra współpraca z lekarzem prowadzącym oraz psychoterapeutą, a także wytrwałość i motywacja osoby cierpiącej na zaburzenia osobowości do tego, by stosować się do zaleceń specjalistów, przychodzić na terapię i nie przerywać jej. To może być trudne, bo cierpienie jest silne i może powodować chęć podejmowania nagłych kroków i zdecydowanych decyzji. Jednak tutaj dużą pomocą w drodze do wyzdrowienia może być próba odnalezienia w sobie cierpliwości i możliwości zaufania lekarzowi i terapeucie.

Pisze Pan o tym, że leczył się Pan farmakologicznie, tzn. jest Pan (lub był Pan) pod opieką lekarza psychiatry. Proszę porozmawiać ze swoim lekarzem prowadzącym o tym, jaki rodzaj psychoterapii by Panu zalecił. Czasami w przypadku zaburzeń osobowości na początek pomocna może okazać się intensywna psychoterapia grupowa na oddziale szpitalnym (zazwyczaj trwa ona przez 12 tygodni), później kontynuowana w trybie ambulatoryjnym, czyli w poradni, np. raz lub dwa razy w tygodniu. Czasem lekarz może uznać, że znacznie korzystniejsza będzie wyłącznie psychoterapia indywidualna. To prawda, że w polskich realiach rzeczywiście dość długo czeka się na psychoterapię w ramach ubezpieczenia i to może bardzo zniechęcać. Jednak taka terapia to nie jest kwestia szybkiej zmiany i krótkiego czasu, może ona potrwać znacznie dłużej niż czas oczekiwania, zatem - jeśli nie ma Pan możliwości zapłacenia za terapię w prywatnym gabinecie - myślę, że naprawdę warto sprawdzić wszelkie możliwości (np. w innych poradniach lub okolicznych miejscowościach?), a jeśli ich nie będzie - spróbować cierpliwie (mimo wszystko) poczekać na psychoterapię.
Leki jedynie łagodzą objawy związane z silnymi emocjami i gorszym nastrojem, natomiast główne leczenie w przypadku zaburzeń osobowości to psychoterapia. Proszę tez zwrócić uwagę na to, by to nie był to tylko psycholog, lecz osoba z wykształceniem podyplomowym, czyli psychoterapeuta. To dwa różne zawody.

Podczas psychoterapii będzie mógł Pan nauczyć się, jak lepiej radzić sobie z emocjami, a także zrozumieć przyczyny trudności, z którymi się Pan zmaga. Pozna Pan też mechanizmy podtrzymujące zaburzone funkcjonowanie i będzie Pan mógł - dzięki wytrwałej pracy z terapeutą - wypróbować nowe sposoby reagowania i wchodzenia w relacje z ludźmi. A to da Panu dużo satysfakcji i samozadowolenia. Przede wszystkim zaś będzie miał Pan osobę, która wspiera Pana w trudnych momentach i która towarzyszy Panu w drodze ku pełni zdrowia emocjonalnego. Taka więź z terapeutą to ważny aspekt psychoterapii - bardzo pomocny i zdecydowanie wspierający leczenie. Leki nie wystarczą i nie zastąpią psychoterapii.

Gdyby chciał Pan o coś dopytać - zapraszam. Trzymam mocno kciuki i życzę powodzenia!

Anna Mach - psycholog, psychoterapeutka, dr n. hum.

Witam Pana Widzę, że to co Pan przeżywa jest bardzo trudne i wpływa na Pana funkcjonowanie emocjonalne i satysfakcję z życia. Powiem tyle, że samo leczenie farmakologiczne to mało. Najlepsze efekty daje połączenie farmakoterapii i psychoterapii. Nie ma leków stricte na zaburzenia osobowości. Można leczyć pewne objawy towarzyszące takie jak np. depresja. Myślę, ze warto rozważyć psychoterapię w nurcie behawioralno-poznawczym a szczególnie warto rozważy terapię schematów. Decyzja należny oczywiście do Pana. Warto rozważyć albo terapię prywatną albo mimo wszystko poczekać na nfz.
Trzymam kciuki i życzę wszystkiego dobrego

Witam Pana.
Mogę sobie jedynie wyobrazić przez co Pan przechodzi. Cierpienie i trudność w funkcjonowaniu w relacji ze sobą oraz innymi, zamyka nas przed światem ale i nie pozwala żyć w odosobnieniu. Z tego krótkiego opisu najlepszym rozwiązaniem wydaje się być podjęcie psychoterapii oraz farmakoterapii. W takiej sytuacji jest mi trudno dostrzec inne możliwości.
Proszę się nie poddawać i rozpocząć psychoterapię. Życzę Panu wytrwałości i szybkiego powrotu do zdrowia.
Pozdrawiam serdecznie,
Michał Pyter

Dzień dobry, wiem że dla Pana wewnętrzne przeżycia są źródłem dużego dyskomfortu. Oczywiście, że jest szansa na lepsze funkcjonowanie w społeczeństwie i na nawiązywanie pozytywnych relacji z innymi ludźmi.
Pomoc osobom z paranoicznym zaburzeniem osobowości to przede wszystkim psychoterapia. Opisywano skuteczność różnych podejść psychoterapii, w tym psychodynamicznej i poznawczo-behawioralnej.
Psychoterapia w Pana sytuacji byłaby bardzo przydatna, warto zapisać się na NFZ, a w między czasie udać się na konsultację do prywatnego gabinetu.
Pozdrawiam serdecznie, Natalia Kabała- Michna

Szanowny Panie.
Jak rozumiem, od 8 lat jest Pan leczony farmakologicznie, jednak nie zmienia to jakości życia. Są Panu stawiane różne diagnozy, a o swoim życiu pisze Pan koszmar, piekło w głowie.
Jedyną metodą, która może być skuteczna jest psychoterapia. Rozumiem, że długo się czeka na konsultację u psychoterapeuty w ramach NFZ, ale chyba warto poczekać 2-3 miesiące, aby rozpocząć trwałą, pozytywną zmianę w swoim życiu? Może też Pan skorzystać z pomocy psychoterapeuty w prywatnym gabinecie, co oczywiście wiąże się z kosztami.

Pozdrawiam i gorąco namawiam do wizyty u psychoterapeuty.

Agnieszka Dymska
Psycholog, psychoterapeuta.

Witam, podany przez Pana opis wskazuje na zaburzenia schizotypowe, którym towarzyszą objawy depresyjne i lękowe. To, czego Pan doświadcza niewątpliwie przysparza dużo psychicznego bólu. W zaburzeniach schizotypowych zwraca się uwagę na działanie czynników genetycznych, co oznacza, że w rodzinie inni krewni także mogli cierpieć na tę chorobę. Trudności w funkcjonowaniu społecznym są typowe dla tej jednostki chorobowej. Występuje unikanie osób, osamotnienie, emocje negatywne, wybuchy złości w obecności innych, a także nietypowy ubiór, mimika czy gestykulacja. Również charakterystyczne są zaburzenia w funkcjonowaniu umysłowym w postaci myślenia magicznego, myśli ksobnych, niecodziennego słownictwa, porównań, uogólnień lub nadmiernej konkretyzacji. W leczeniu stosuje się psychoterapię i farmakoterapię. Jeżeli na obecnym etapie trudno jest Panu korzystać z psychoterapii w kontakcie bezpośrednim, może skorzystałby Pan z terapii np. przez Skype. Wielu terapeutów oferuje tego typu pomoc. W momencie, kiedy okazałoby się, że czuje się Pan lepiej, należałoby rozpocząć terapię w kontakcie bezpośrednim. Proszę się nie poddawać i spróbować jeszcze takiej możliwości. Pozdrawiam.

Przy leczeniu zaburzeń osobowości udowodnioną skuteczność mają terapie należące do tzw. trzeciej fali terapii behawioralnej. Cechuje je transdiagnostyczny model pracy, czyli ich techniki działają na problemy u podstaw wielu zaburzeń. Nadają się przez to dla osób z wieloma diagnozami. Ich mocną stroną jest nacisk na trening umiejętności - klient uczy się nie tylko wiedzy o sobie, ale też praktycznych zdolności do wykorzystania podczas kryzysu. Czas pracy trwa zwykle ok. roku-dwóch i pierwsze efekty widać po ok. 3 miesiącach pracy. Polecam znaleźć terapeutę pracującego tymi metodami: DBT, terapia schematu i/lub ACT.

Dzień dobry,
Zaburzenie osobowości leczy się psychoterapią. Jest to bardzo skuteczna metoda poprawy samopoczucia, komfortu życia i funkcjonowania społecznego. Dlatego zachęcam aby zgłosił się Pan do ośrodka psychoterapii, tam uzyska Pan najlepszą pomoc. Na Śląsku jest bardzo wiele dobrych ośrodków psychoterapeutycznych, np. w Katowicach, Zabrzu, Gliwicach i w Sosnowcu. Prawdą jest, że czasami okres oczekiwania na terapię indywidualną jest stosunkowo długi ale proszę się nie zrażać, warto czekać. Ponad to można zgłosić się do tych ośrodków, do terapii grupowej, którą ja osobiście bardzo polecam. Czas oczekiwania na terapię grupową bywa krótszy.
Pozdrawiam i trzyma m kciuki.

Dzień dobry. Pisze Pan o jakości swojego życia i swoim szczęściu. O tym, że nie chce, żeby było tak, jak jest teraz. Ma Pan za sobą leczenie farmakologiczne, które, z tego co rozumiem, nie przynosi oczekiwanych efektów. Skoro to za mało, to, według mnie, koniecznym jest podjęcie się innej formy leczenia - psychoterapii. Niech Pana nie odstraszają kolejki, kwoty. Jeśli Pan sam nie zadba o siebie, to nikt inny tego nie zrobi. Praca może być długa i trudna, ale czy nie jest warte tego kolejnych kilkadziesiąt lat Pana życia? Pozdrawiam

Dzień dobry.
Poruszyła mnie Pana historia. Równocześnie cieszę się, że szuka Pan pomocy i nie traci nadziei na lepsze funkcjonowanie. To zapytanie, to akt olbrzymiej odwagi i kolejny krok, by sobie pomóc.
W przypadku zaburzeń osobowości leczenie farmakologiczne pozwala stłumić różne zachowania, wyrównać i poprawić nastrój. Głównym sposobem leczenia jest jednak psychoterapia. Dzięki procesowi terapeutycznemu będzie Pan miał okazję uświadomić sobie źródła problemu, zredukować objawy, ale również zmienić wzorzec przeżywania i zachowania. Psychoterapia zaburzeń osobowości zwykle jest długą, wspólną pracą zaangażowanego pacjenta i terapeuty. Wyćwiczenie nowych sposobów reagowania może zająć kilka lat, niewątpliwie terapia pozwala jednak spojrzeć z innej perspektywy, daje satysfakcję i nową jakość funkcjonowania, czego Panu życzę.
Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Podgórska.

Zapraszam do Gabinetu na rozmowę. ul. Ściegiennego 4/2
w Szczecinie

Witaj, oznaczenia, które podałeś są diagnozami psychiatrycznymi, postanowionymi na podstawie obowiązującej aktualnie klasyfikacji chorób i problemów zdrowotnych ICD-10. Z punktu widzenia psychoterapii oznaczenia te mogą być oczywiście pomocne, jednak są jednocześnie zbyt ogólne i nie mówią nic o Tobie jako o człowieku. Same w sobie nie wystarczają za odpowiednią diagnozę potrzebną do zaplanowania terapii. Ponadto, do tej pory otrzymałeś już sporo diagnoz, być może warto byłoby się zastanowić czy postawione rozpoznania rzeczywiście adekwatnie "zbierają" i w jakikolwiek sposób tłumaczą Twoje dotychczasowe doświadczenia? Dobry terapeuta nie będzie mechanicznie opierał się na przypisanych Tobie oznaczeniach w klasyfikacji, ale postara się dobrze poznać Ciebie i Twoją historię oraz zbadać wraz z Tobą naturę i przyczyny problemów, które Cię dręczą. Mogę się jedynie domyślać, ile do tej pory w swoim życiu przeszedłeś i wycierpiałeś, walcząc ze spotykającymi Cię trudnościami. Farmakoterapia oczywiście bywa bardzo pomocna, jednak badania wskazują, że najskuteczniejsze jest połączenie jej z psychoterapią. Ze swojej strony mogę podpowiedzieć, że badania naukowe wskazują, że psychoterapia poznawczo-behawioralna jest jedną z najbardziej skutecznych form terapii, w szczególności dla osób zmagających się z lękiem czy depresją. Zaburzenia osobowości z zasady wymagają dłuższej terapii, jednak przy dobrych oddziaływaniach zmiana jest zawsze możliwa. Gorąco polecam poszukanie w okolicy psychoterapeuty, szczególnie pracującego w szeroko pojętym nurcie poznawczo-behawioralnym i udanie się na spotkanie. Jeśli ktoś taki pracuje w ramach nfz, tym lepiej i być może warto poczekać na wolny termin, jeśli nie, to może udałoby się wybrać na chociaż kilka wizyt na początek? Mocno trzymam kciuki i życzę determinacji w walce o siebie i swoje zdrowie.