Jak mam się sam ze sobą pogodzić?
7
odpowiedzi
Witam, mam 25 lat. Jestem gejem. Kiedyś liczyłem, że to minie, że będzie można się z tego wyleczyć. Nienawidzę siebie. Bardzo się siebie brzydzę. Mam żal, że nie urodziłem się normalny. Chciałbym być heteroseksualny, mieć normalną rodzinę. Boję się odrzucenia i wykluczenia przez bliskich. Staram się przed nimi udawać, że wszystko jest w porządku, aby uniknąć zbędnych pytań. Nie chcę się nikomu tłumaczyć ze swojej seksualności. Ciągle sobie zadaję pytanie: "Dlaczego akurat ja?" Ostatnimi czasu towarzyszy mi brak jakichkolwiek ambicji i celów. Wszystko co mnie kiedyś cieszyło i interesowało, z czasem stawało się nużące i męczące.. Zawaliłem studia. Przestałem po prostu chodzić na zajęcia. Nie mam ochoty wychodzić z domu, ani z nikim się spotykać. Czuję coraz częstsze i większe wypalenie. Czasami chciałbym przestać myśleć.Tak po prostu, zasnąć i się nie obudzić. Co robić?
Najlepiej umówić się na wizytę do poradni zdrowia psychicznego, nie potrzeba tam skierowania, dolegliwości, które Pan ma mogą wymagać leczenia farmakologicznego . Druga sprawa to podjęcie terapii z psychologiem, orientacja homoseksualna jest tak samo normą jak heteroseksualna, z pewnością potrzebuje Pan wsparcia psychologicznego aby zaakceptować siebie.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam, proszę zgłosić się do lekarza psychiatry. Pozdrawiam
Witam, konieczny jest tu osobisty kontakt ze specjalistą psychiatrii.
Widać, iż u Pana błędne postrzeganie samego siebie zaszło za daleko co wiąże się z brakiem samoakceptacji. Homoseksualizm który co prawda wciąż nie jest powodem do dumy w oczach młodych osób które właśnie to sobie uświadomiły i boją się odrzucenia, to od wielu już lat nie jest postrzegany przez lekarzy jako choroba. Trapi to bardzo takie osoby jak Pan a jakże i to bardzo dotkliwie. Należy sobie zadać pytanie czy aby tak marnie ma wyglądać dalsze życie a mianowicie w poczuciu beznadziejności wynikającej ze ślepego losu który przypisał mnie do około 1 procenta osób homoseksualnych w społeczeństwie. To nie wyrok to tylko odmienność!!! Proszę się z tym pogodzić a szczęście znowu się do Pana uśmiechnie. Powodzenia a w walce z depresją pomoże psychiatra.
W takiej sytuacji warto skorzystać z pomocy psychologa seksuologa. Praca z takim specjalistą pomoże Panu zrozumieć i zaakceptować samego siebie czego efektem będzie poprawa funkcjonowania i samopoczucia. Taki proces zajmie trochę czasu ale efekty będą długotrwałe.
Polecam pilną konsultację u psychiatry. Pozdrawiam.
Witam,
Pana problem jest jak najbardziej rozwiązywalny. Należy się z nim zgłosić na psychoterapię, której celem powinno być wypracowanie akceptacji dla własnej orientacji seksualnej, a nie próby jej zmiany. Zwłaszcza, że wiemy iż zmiana taka nie jest możliwa. Bycie gejem nie jest chorobą psychiczną, za to brak akceptacji tego stanu może prowadzić do cierpienia, funkcjonowania poniżej normy i niemożności zrealizowania się w związku.
Życzę powodzenia, Poznań to prawdziwe zagłębie psychoterapeutów-seksuologów.
Pana problem jest jak najbardziej rozwiązywalny. Należy się z nim zgłosić na psychoterapię, której celem powinno być wypracowanie akceptacji dla własnej orientacji seksualnej, a nie próby jej zmiany. Zwłaszcza, że wiemy iż zmiana taka nie jest możliwa. Bycie gejem nie jest chorobą psychiczną, za to brak akceptacji tego stanu może prowadzić do cierpienia, funkcjonowania poniżej normy i niemożności zrealizowania się w związku.
Życzę powodzenia, Poznań to prawdziwe zagłębie psychoterapeutów-seksuologów.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.