Jak mam zacząć wreszcie odczuwać radość?

2 odpowiedzi
Mam 21 lat. Od paru lat mam poczucie, że coś jest nie tak. Jestem smutna, rzadko zdarza się, że odczuwam szczęście. Czuje się przytłoczona i zmęczona. Nie potrafię rozmawiać z ludźmi, nie potrafię powiedzieć komuś bliskiemu jak się czuję, więc często ludzie odchodzą. Dużo pracuje i studiuje. Czuję się samotna. Zdaje sobie sprawę z tego, że pójście do psychologa mogłoby mi pomóc uporać się z przeszłością, lecz nie mam odwagi tego zrobić, gdyż musiałabym wypowiedzieć na głos wszystko, co we mnie siedzi, a to mnie przeraża. Moja przeszłość nie jest łatwa – mama zmarła gdy miałam 6 lat, wychowywali mnie dziadkowie, dziadek był alkoholikiem i nie potrafił panować nad gniewem, a z ojcem nie miałam kontaktu 10 lat, teraz zresztą też nie jest dobry, ale ludzie mają gorszą przeszłość i sobie radzą. Zawsze musiałam radzić sobie sama. Czy coś jest ze mną nie tak, czy po prostu jestem typem melancholika, który nie potrafi być optymistą i odczuwać wszech ogarniającą radość?
Witam serdecznie
Pani obecny stan jest skutkiem traumatycznej przeszłości dlatego dobrze by było rozważyć wizytę u psychoterapeuty. Pozdrawiam Alicja Giezek

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam Panią, domyślam się że Pani nastrój nie wynika z melancholii, bardziej prawdopodobne jest, że Cierpi Pani na depresję. Oczywiście z tego co Pani napisała, ma Pani bardzo dużo powodów do obniżonego nastroju z realnych powodów. Jednak samotność łączyłabym z utratą ważnych obiektów w Pani życiu (tu mowa o rodzicach), zapewne brak wsparcie, skazanie na bycie osobą bardzo zaradną, niemożność liczenia na czyjąkolwiek pomoc. Domyślam się że nie jest łatwo spotkać się z psychologiem, jednak trudno kiedykolwiek będzie Pani nawiązać prawidłowe relacje z ludźmi jeżeli nie popracuje Pani nad najprawdopodobniej nad lękiem przed zależnością. Dlaczego piszę, że jest to najprawdopodobniej lęk przez zależnością, gdyż nie mogę po tak krótkiej informacji z Pani strony być tego pewna. Jednak Pani przeszłość, brak umiejętności bycia w bliskich, otwartych relacjach na taki lęk wskazuje. Jeżeli nauczy się Pani rozmawiać z psychologiem, zaakceptuje Pani fakt, że wcale nie trzeba, a nawet nie można nakazywać sobie być samowystarczalną to ułatwi to Pani utrzymywanie relacji z ludźmi, pozwoli też bardziej się na nich otworzyć.
Pozdrawiam A. Pacia
Sugeruję wizytę:
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.

Eksperci

Mirosław Adrianek

Mirosław Adrianek

Psychiatra

Siedlce

Piotr Szyłejko

Piotr Szyłejko

Psycholog

Warszawa

Izabela Słowakiewicz

Izabela Słowakiewicz

Psycholog, Psychoonkolog

Olsztyn

Anna Wiak

Anna Wiak

Psycholog

Warszawa

Roksana Murczek

Roksana Murczek

Psycholog

Tarnów

Anna Żak-Amborska

Anna Żak-Amborska

Psycholog

Kościan

Podobne pytania

Masz pytania?

Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 173 pytań dotyczących usługi: zaburzenia psychiczne
  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.