Jak można poprawić samoocenę?

Z pani wypowiedzi wynika, iż ma pani poczucie braku pewności siebie, wysoki samokrytycyzm, poczucie bezwartościowości i uzależnia pani własną samoocenę od porównywania się z innymi osobami.
Osobom z niską samooceną wpojono w dzieciństwie negatywne komunikaty, które mają destrukcyjną moc, dlatego taka sytuacja wymaga przyjrzenia się i zrozumienia mechanizmu wypaczonego widzenia siebie i przerwania pielęgnowania negatywnego obrazu siebie.
Brak właściwego zrozumienia siebie uniemożliwia dostrzeżenie własnej wartości.
To zrozumienie siebie polega na uświadomieniu sobie swoich prawdziwych uczuć poprzez m. innymi pracę z wewnętrznym krytykiem. Same myśli nie odzwierciedlają całej prawdy o nas, trzeba przyjrzeć się wewnętrznemu krytycznemu monologowi, który automatycznie narzuca nam przekonania na nasz temat.
Człowiek, który nie wierzy że może być sobą zaczyna skupiać się na porównywaniu się z otoczeniem, ale tam siebie nie znajdzie.
Brak wiary w siebie może oznaczać że utraciła pani zaufanie do własnych doświadczeń a nabrała poczucia, że nie spełnia jakichś warunków aby poczuć się wartościową osobą.
Taki brak akceptacji siebie może mieć źródło w przekonaniu, że „jestem gorsza i nigdy nie dorównam otoczeniu” . To oznacza, że coś osłabiło w przeszłości Pani autonomię, która pozwala zaufać sobie oraz inicjatywę, która buduje poczucie sprawczości i pewności siebie. Wrażenie „że nie jestem zbyt mądra” może być subiektywnym stanem doświadczania stresu, zablokowanej energii, braku ufności w siebie.
Niska samoocena może też być przyczyną nieuświadomionych konfliktów, reakcją na niezaspokojone potrzeby, nietrafione wybory .
Być może nie doświadczyła Pani relacji, w której mogłaby Pani mówić o swoich prawdziwych uczuciach i potrzebach, nie otrzymała pani potwierdzenia pozytywnych cech, w wyniku czego zrodziło się poczucie mniejszej ważności i w rezultacie zwątpienie w siebie . Potem w sytuacji kiedy coś się nie udaje oznacza to automatycznie porażkę, poczucie bycia nieudacznikiem .