Jak namówić rodziców na psychologa? Podejrzewam u siebie zaburzenia lękowe, prawdopodobnie ocd, a j

Jak namówić rodziców na psychologa?
Podejrzewam u siebie zaburzenia lękowe, prawdopodobnie ocd, a jestem niepełnoletnia. Kiedyś prosiłam o wizytę, ale Moja Mama stwierdziła, że owa jest mi niepotrzebna. Myślę, że nie chce przyjąć do wiadomości, że naprawdę coś jest nie tak. Od zawsze dużo płaci za moich lekarzy, bo choruję, i ja zdaję sobie sprawę, że to byłby kolejny wydatek, ale to naprawdę robi się coraz trudniejsze. W dodatku w tym roku przechodziłam traumatyczną sytuację przez parę miesięcy, i nabawiłam się dreszczy za każdym razem gdy jest mi smutno. Naprawdę potrzebuję porozmawiać, ale czuję się bardzo niekomfortowo rozmawiając z rodzicami, i na samą myśl o tym się wściekam i irytuje. To samo z zapytaniem o psychologa. Próbowałam już dwa razy, na początku, spytałam i Mama chciała mnie umówić, ale gdy spytała (o czym ja nie wiedziałam, że chcę mnie omówić) odpowiedziałam, że nie potrzebuję bo strasznie się wstydziłam. Za drugim razem powiedziała, że Ona sądzi że ja nie potrzebuję, i temat zanikł. Teraz ponownie chce poprosić, ale boję się że rodzice będą chcieli ze mną rozmawiać, albo że znów powiedzą ze nie potrzebuje i na siłę wymyślam sobie choroby. Ale te myśli tłoczą się w mojej głowie, boję się, że jeśli np czegoś nie zrobię, to komuś kogo kocham, coś się stanie. Samo napisanie tego zdanie mnie kosztowało trochę wysiłku. Albo mam natrętne myśli. Mam też duże problemy ze złością. Boję się też, że ktoś się włamie do domu, wymyślam scenki w głowie, jak najszybciej uciec, słyszę dźwięk i od razu tracę oddech. Wczoraj przyszedł tata do domu wcześniej o czym ja zapomniałam, przestraszyłam się ze ktoś się włamuje, czułam się tak blisko śmierci. Byłam cała zapłakana, ledwo stałam na nogach, w uszach mi świszczało. Bałam się że moje scenariusze się sprawdzają. Naprawdę potrzebuje według mnie pomocy, ale to jets strasznie trudne aby spytać.