Jak poradzić sobie z kompleksem spowodowanym chorobą oczu?
3
odpowiedzi
Witam Panią.Piszę ponieważ mam problem i nie wiem gdzie szukać pomocy... Ostatnimi czasy czuję się jakaś zrezygnowana, ciągle nerwowa, nic mi się nie chce, wszystko mnie wkurza...dodam, że mam problem z oczami, a dokładniej mam zdiagnozowane męty ciała szklistego. Są to takie plamki, cętki, kropeczki czy inne cuda, które cały czas widzę. To odbiera mi całą przyjemność z patrzenia na świat . Niestety okulistka powiedziała, że tego nie da się wyleczyć. Jak ja mam z tym żyć jeżeli mi to tak bardzo przeszkadza? Czuję, że wykańcza mnie to nerwowo...a były dni kiedy już było dobrze i nie przeszkadzały mi te męty. Dlatego zaczęłam się zastanawiać czy cały problem nie leży w podłozu psychicznym?
Bardzo proszę o poradę.
Bardzo proszę o poradę.
Witam. Objawy somatyczne mogą występować zarówno w niektórych postaciach zaburzeń afektywnych (depresyjnych) i lękowych (nerwicowych). Może być też tak, że Pani nastrój jest związany z faktem, że nie potrafi zaakceptować swoich objawów i ciągle o nich myśli, zamartwia się, co może prowadzić do różnych zaburzeń lękowych lub depresyjnych. Należy w takiej sytuacji postawić rzetelną diagnozę i jest to zadanie dla lekarza psychiatry.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam serdecznie,
z tego, co zdążyłam zauważyć(i z tego co sama Pani zauważyła) były dni, kiedy choroba nie przeszkadzała Pani w życiu/lub przeszkadzała w dużo mniejszym stopniu. W moim odczuciu zadziało się "coś", co sprawia, że w chwili obecnej czuje Pani zmianę na gorsze-jest rezygnacja, nerwowość,irytacja.Choroba wysunęła się na pierwszy plan Pani życia, lecz czy to przez nią czuje się Pani zrezygnowana?Czy jest inny powód? Często zdarza się tak, że podświadomie obwiniamy chorobę za swoje kiepskie samopoczucie, a przyczyna leży zupełnie gdzie indziej-należałoby to sprawdzić.Kolejna sprawa, to Pani podejście do choroby:ona jest, owszem, utrudnia Pani życie-to prawda, lecz czy warto przez to rezygnować z "przyjemności patrzenia na świat"?. Życzę dużo zdrowia oraz dobrych decyzji:proszę pamiętać, że spora część Pani własnego świata zależy wyłącznie od Pani. Pozdrawiam ciepło.
z tego, co zdążyłam zauważyć(i z tego co sama Pani zauważyła) były dni, kiedy choroba nie przeszkadzała Pani w życiu/lub przeszkadzała w dużo mniejszym stopniu. W moim odczuciu zadziało się "coś", co sprawia, że w chwili obecnej czuje Pani zmianę na gorsze-jest rezygnacja, nerwowość,irytacja.Choroba wysunęła się na pierwszy plan Pani życia, lecz czy to przez nią czuje się Pani zrezygnowana?Czy jest inny powód? Często zdarza się tak, że podświadomie obwiniamy chorobę za swoje kiepskie samopoczucie, a przyczyna leży zupełnie gdzie indziej-należałoby to sprawdzić.Kolejna sprawa, to Pani podejście do choroby:ona jest, owszem, utrudnia Pani życie-to prawda, lecz czy warto przez to rezygnować z "przyjemności patrzenia na świat"?. Życzę dużo zdrowia oraz dobrych decyzji:proszę pamiętać, że spora część Pani własnego świata zależy wyłącznie od Pani. Pozdrawiam ciepło.
Szanowna Pani,
Współczuję problemu jaki Panią dotkną. Rozumiem że taka choroba wzroku może zubożyć przyjemność patrzenia na świat, to z kolei może powodować problemy emocjonalne jakie Pani opisała. Wiele chorób somatycznych móże mieć podłoże psychiczne, trudno mi ocenić czy tak jest w Pani przypadku. Bez względu na to czy sam problem okulistyczny ma podłoże psychiczne proponuję rozważenie zwrócenie się o pomoc do psychologa lub psychoterapeuty, który może pomóc w rozwiązniu opisywanych przez Panią problemów emoconalnych. Fakt że były dni kiedy było dobrze i nie przeszkadzały Pani te męty pozwala sądzić że praca nad cieszeniem się życiem z tymi mętami przyniesie oczekiwane efekty, w kolejnych krokach proponowałbym pracę skoncentrowaną na poszukiwaniu zasobów jakie Pani posiada, aby korzystać z radością z patrzenia na świat jaki Pani widzi.
Serdecznie pozdrawiam,
Szymon
Współczuję problemu jaki Panią dotkną. Rozumiem że taka choroba wzroku może zubożyć przyjemność patrzenia na świat, to z kolei może powodować problemy emocjonalne jakie Pani opisała. Wiele chorób somatycznych móże mieć podłoże psychiczne, trudno mi ocenić czy tak jest w Pani przypadku. Bez względu na to czy sam problem okulistyczny ma podłoże psychiczne proponuję rozważenie zwrócenie się o pomoc do psychologa lub psychoterapeuty, który może pomóc w rozwiązniu opisywanych przez Panią problemów emoconalnych. Fakt że były dni kiedy było dobrze i nie przeszkadzały Pani te męty pozwala sądzić że praca nad cieszeniem się życiem z tymi mętami przyniesie oczekiwane efekty, w kolejnych krokach proponowałbym pracę skoncentrowaną na poszukiwaniu zasobów jakie Pani posiada, aby korzystać z radością z patrzenia na świat jaki Pani widzi.
Serdecznie pozdrawiam,
Szymon
Eksperci
Podobne pytania
- Witam, rok temu dopadł mnie stan nie chcenia z niczego, nie bylo konkretnego powodu aby moj organizm jak i glowa tak zareagowały. Czulam sie bezradnie, nieszczęśliwa i pozbawiona wszystkich checi życia, pojawialy sie mysli samobojcze. Ten stan trwal jakiś czas. Potem gdy sie minimalnie polepszyło zauwazylam…
- Dzień dobry ostatnio bardzo szybko denerwuje się . Mam napady agresji i smutku . Często mam myśli samobójcze . Pare razy nawet miałam ochotę wziąć byle jakie tabletki tylko po to by odciąć się od świata . Pare razy nawet odważyłam się wsiąść nóż i lekko przycinać części ciała najczęściej uda albo ramie…
- Mąż ma urojenia ,uważa że go zdradziłam Wymyślał nie prawdzie sytuacje. Córka była z nim u lekarza(1 wizyta) nie przyjmuje leków zleconych .Mąż jest na emeryturze,ja też ,ale pracuję. Trwa to już 2 rok, nie wiem jak długo to wytrzymam . Co robić jak żyć z tym ciężarem
- Dzień dobry, córka od dwóch miesięcy przyjmuje Asertin na tą chwilę 100mg raz dziennie do tego lamotrix 25mg dwa razy dziennie i wieczorem kwetaplex 25mg. Ma problemy ze snem do tego przestała odczuwać emocje ogólnie nie czuję poprawy no może pozatym, że lęki trochę ustąpiły czy to są wystarczające podstawy…
- Od 20 lat leczę epizody depresyjne i lęki. Aktualnie mam depresję poporodową i dostałam sertralinę która nie pomaga. Leki które mi pomagały wcześniej to trittico cr, xr, wellbutrin i mirtor. Jak sprawa wygląda podczas karmienia piersią? Po mirtorze i tittico spalam bardzo mocno więc nie wchodzą w grę…
- Witam. Bardzo prosze o pomoc i poradę . Matka mojego partnera zostawała wysłana przez sad na przymusowe leczenie do szpitala. Ma zdiagnozowane zaburzenia paranoidalne z urojeniami prześladowczymi . Po 4 miesiącach pobytu zostaliśmy wezwani na spotkanie gdzie poinformowano nas,że będzie wypisana bo…
- Dzień dobry, mam nietypowe pytanie, czy osoba z adhd może zostać psychiatrą?
- Dzień dobry Od 2 tyg przyjmuje Paroxinor , na początku pół tabletki 10mg i pierwszy tydzień to był koszmar jeżeli chodzi o skutki uboczne , natomiast po zażyciu pełnej tabletki 20mg ( z zaleceniem lekarza ) pojawiło się totalne otępienie emocjonalne. Szybko informując o tym lekarza wróciłem do połówki…
- Dzień dobry Mąż spotyka się po kryjomu z koleżanka a mnie wyzywa od psychopatki kłamie. Definitywnie widać że nasze małżeństwo się rozpada a on twierdzi że nic złego nie robi. Czy bym mogła prosić o jakąś pomoc?
- Witam, od pewnego czasu się bardzo zmieniłam nie potrafię kontrolować swojej huśtawki nastrojów oraz emocji i często wybucham złością na drobne problemy lub sprawy czym ranie siebie i swojego partnera, po czym mam wyrzuty sumienia że powiedziałam parę słów za dużo. Nie wiem co mam zrobić, mam dużo różnych…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 173 pytań dotyczących usługi: zaburzenia psychiczne
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.