Jak powiedzieć rodzicom że podejrzewaną u siebie depresję? (ostatnio byłam u Pani pedagog i Pani roz

Dzień dobry, myślę, że to w dużej mierze zależy od relacji, jakie masz z rodzicami i do tego, jak oni podchodzą do trudności emocjonalnych. Z doświadczenia wiem i obserwuję u moich młodszych klientów, że raczej są zaangażowani i pomagają znaleźć pomoc. Depresja w wieku młodzieńczym ma wiele obliczy, niekoniecznie jest to smutek i leżenie w łóżku. To może być drażliwość, utrata zainteresowań, apetytu, brak chęci spotykania się z kimkolwiek. Może zaproponuj chociaż jedną wizytę i niech wypowie się specjalista w gabinecie. Wtedy wspólnie podejmiecie decyzję. Pozdrawiam.

Witaj, rozmowy z rodzicami bywają trudne, jednak bardzo dobrze, że dbasz o swoje zdrowie psychiczne, zauważasz oznaki, które mogą być objawem depresji. To, w jaki sposób poprowadzisz rozmowę z rodzicami w dużej mierze zależy od waszej relacji. Uniwersalnym sposobem na powiadomienie ich o swoich podejrzeniach co do swojego stanu zdrowia w mojej opinii wydaje się być stworzenie przestrzeni do takiej rozmowy. Prośba o wygospodarowanie dla Ciebie czasu i zaznaczenie, że jest to dla Ciebie naprawdę ważne by Cię wysłuchali. Możesz również zastosować komunikat ''ja'', który pozwoli Ci odwołać się do swoich emocji i przemyśleń. Pozwoli to na lepsze zrozumienie Ciebie przez rodziców. Dodatkowym, pomocnym elementem może okazać się również zaproponowanie spotkań z zakresu zdrowia psychicznego bądź filmików/podcastów/innych mediów, które dostarczą wiedzy z zakresu depresji i jej konsekwencji w przypadku braku leczenia. Jeśli obawiasz się, że masz depresję, dobrym rozwiązaniem będzie również prośba o konsultację psychiatryczną, bowiem to psychiatra ocenia stan zdrowia i stawia diagnozę, a następnie udanie się do psychoterapeuty, który pomoże Ci w powrocie do zdrowia.

Droga Autorko. Czas dorastania nie jest łatwy. Wiele się zmienia w Twoim życiu, Twój organizm dojrzewa, a przede wszystkim Ty sama masz okazję do coraz pełniejszego odkrywania siebie. Przykro mi, że zmagasz się z problemem depresji. To niełatwa droga, pełna zakrętów a niekiedy niezrozumienia. Cieszę się jednak, że w tak młodym wieku chcesz zadbać o swoje zdrowie psychiczne i starasz się porozmawiać z rodzicami. To również świadczy o Twojej świadomości siebie co w tym wypadku jest niezwykle kluczowe. Ważny krok został już poczyniony - powiedziałaś o tym komuś i rodzice już wiedzą o Twoim problemie. Warto porozmawiać z nimi o konsultacji psychologicznej oraz wizycie u psychiatry. Tych dwóch specjalistów pozwoli na pełniejsze określenie z jakimi problemami się zmagasz, a także będzie to szansa na przepracowanie ich w profesjonalnym ujęciu. Dzięki temu także rodzice będą mogli skorzystać z rozmowy z lekarzem oraz psychologiem i lepiej zrozumieją Twoje położenie. Tak przygotowania psychoedukacja pozwoli na lepsze zrozumienie tematu i trudności z którymi się zmagasz. Mam nadzieje, że dzięki tym działaniom uzyskasz potrzebną Ci pomoc i wsparcie nie tylko z obszaru specjalistycznego ale również rodzinnego. Trzymam za Ciebie mocno kciuki i szczerze kibicuje dalszemu dbaniu o swoją psychikę! Jesteś niesamowicie dzielna.