Jak pozbyć się toksycznej osoby w moim życiu i samodzielnie podejmować decyzje?

Szanowna Pani,
Tak, można być uzależnionym od drugiego człowieka. Będąc dziećmi jesteśmy „uwikłani” w więzi z naszymi rodzicami – z wiadomych powodów, braku możliwości radzenia sobie samemu jesteśmy od nich zależni. Potem przechodzimy okres buntu, dzięki któremu możemy podążać swoją ścieżką samodzielnie. Czasem jednak ten okres buntu nie przechodzi w nas odpowiednio silnie i wtedy płynnie wchodzimy w więź z kimś od kogo jesteśmy przynajmniej częściowo zależnym – tak jak od rodziców. Czasem, kiedy ten bunt przejdzie w należyty sposób, a „ czegoś” nie dostaliśmy od rodziców, nawet jak są oni idealnymi rodzicami, to szukamy w partnerze kogoś, kto da nam coś co mamy nie zrealizowane w tym wcześniejszym okresie. Wtedy też możemy wejść w relacje zależnościowe z partnerem. To oczywiście tylko kilka z teorii na temat przyczyn wchodzenia w takie relacje. Podążmy jednak dalej: będąc przez jakiś czas z partnerem, który miał wpływ na Pani życie – realizowała Pani sobie „coś” co było Pani potrzebne. Nawet jak miłość uleciała – to przyzwyczailiście się do pewnych standardów funkcjonowania, które są dla Was wygodne. Czy miłe- może nie, ale jednak wygodne. Więc obydwoje to kontynuujecie. Jakie jest niebezpieczeństwo takiego układu – to, że może Pani sobie zastąpić ex partnera, nowym z którym Pani wejdzie w podobny układ. Dlaczego tak jest – bo na tą chwilę taka relacje jest Pani potrzebna ( nawet jeśli jest niewygodna, to jest potrzebna). Czy psychoterapia- myślę, że to dobry pomysł. W pierwszej kolejności należy odkryć co jest przyczyną takich mechanizmów u Pani. Potem w gabinecie odkrywa się – czy takie mechanizmy Pani są w ogóle potrzebne, potem odkrywa Pani jak można inaczej funkcjonować i czy to jest dobre dla Pani i dlaczego – to tak w skrócie. Najczęściej zapraszam Klientów na 3 pierwsze konsultacje. Na tych konsultacjach ustalamy sobie zakres „ naszej gabinetowej pracy” i co najważniejsze, klient stwierdza – czy chce faktycznie pracować nad tym co stanowi dla niego problem. Także zapraszam Panią do gabinetu. Może Pani też do mnie zadzwonić – albo przez portal Znany Lekarz, rejestracja Panią połączy ze mną, albo może Pani zadzwonić do Strefy Bytu i poprosić o mój telefon.
Pozdrawiam Panią. Katarzyna Wybrańczyk

Witam,
Nie jestem pewna czy pytanie miało być skierowane do mnie czy do Pani Katarzyny:). Oczywiście można być uzależnionym od relacji z drugim człowiekiem, szczególnie w przypadku posiadania cech osobowości predysponującej do tego typu uzależnienia. Regularna terapia pomaga redukować cechy zależności, może także pomóc w budowaniu stabilnej samooceny.
Pozdrawiam

Jeżeli to czym się Pani przejmuje byłoby byle czym, to nie przejmowała by się tym Pani. Skoro jednak jest problem to nie jest to byle co, tylko coś istotnego co przeszkadza żyć. Ile z tego jest w Pani głowie, a ile na zewnątrz głowy to należy sprawdzić i w tym psycholog pomaga. Zależność od drugiego człowieka istnieje (nawet jako odrębna jednostka diagnostyczna) - jest to bardzo wyniszczająca przypadłość. Inni ludzie zawsze będą w Pani życiu obecni i potrzebni ponieważ jest Pani istotą społeczną. Wśród ludzi po prostu nieustannie przebywamy. Chodzi jednak o to, by tak jak Pani pisze zawalczyć o własne zdanie tam gdzie może ono zaistnieć, aby budować godność i pozytywna samoocenę. Przez rozmowę z psychologiem i ćwiczenia poznawczo-behawioralne można skutecznie wyzwolić się z toksycznej relacji. Zapraszam: psycholog-czestochowa.com

Szanowna Pani,

rozmowa z psychologiem może pomóc Pani spojrzeć na całą sytuację z szerszej perspektywy. Co za tym idzie zobaczyć jak zachowuje się Pani i co myśli podczas kontaktu z tym mężczyzną, by spróbować to zmienić na bardziej dla Pani satysfakcjonujące. Wspólnie z psychologiem może Pani "wyprostować" relacje z innymi ludźmi.

Pozdrawiam i zachęcam do kontaktu z psychologiem :)

Z Pani opisu wynika, że problem dotyczy niekonstruktywnej zależności. Potwierdzam, że w takich sytuacjach psychoterapia okazuje się korzystnym rozwiązaniem. Pyta Pani, czy rozmowa Pani pomoże. Psychoterapia to leczenie przy użyciu słów, rozmowy. Jednak jest to długi proces. Jedna rozmowa, to dopiero wstępna konsultacja i rozeznanie w problemie. Z czasem psychoterapia wzmacnia świadomość, umożliwia świadome, stabilne wybory. Poprzez świadomą pracę dokonuje się zmiana. Stare niekorzystne mechanizmy będzie Pani mogła zamienić w nowe, korzystne. Owszem, psychoterapia to rozmowa. Ale rozmowa moderowana przez specjalistę. W związku z tym, jeśli tylko jest Pani gotowa na pracę nad sobą, to efektem będą zmiany w Pani mechanizmach, a z czasem w cechach.
Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Katarzyna Mika-Łabuz

Witam,
Pani opis najprawdopodobniej wskazuje na to że jest Pani nadal w toksycznej relacji z Pani ex partnerem. Nawet jeśli formalnie związek się zakończył najwyraźniej jest Pani nadal silnie zależna emocjonalnie od drugiej osoby.

Toksyczne relacje są o tyle niebezpieczne że cechuje je silna irracjonalna więź z druga osobą z którą związek jest destrukcyjny dla obojga ludzi. Związki takie cechuje wysoki współczynnik doznań emocjonalnych zarówno tych pozytywnych jak i negatywnych. Natura emocji jest taka że potrafią one zachowując swoje natężenie w mgnieniu oka zmienić swój znak i to leży u podłoża namiętnego godzenia się po intensywnej kłótni.

Jeśli takie intensywne kłótnie występują sporadycznie umacniają one więź miedzy partnerami podnosząc poziom namiętności i ożywiając więź emocjonalną.

Jednakże jeśli są one destrukcyjną rutyną sprawiają, że życie obojga ludzi zmienia się w przewlekły dramat. Związek staje się swoistym emocjonalnym więzieniem, racjonalnie oboje wiedzą, że powinni się rozstać jednakże łączy Ich wręcz obsesyjna miłość która jest silniejsza od obiektywnej racjonalnej oceny sytuacji.

W mojej ocenie powinna Pani podjąć psychoterapię tak aby móc w pełni emocjonalnie wyjść ze starego związku oraz nauczyć się budować zdrowe, oparte na indywidualnych granicach własnego "JA" i zdrowej zrównoważonej miłości, relacje.

Zapraszam na konsultacje on-line albo tradycyjne, wspólnie postaramy się rozwiązać Pani problem.

Pozdrawiam
Radek Szafrański
Psycholog, Psychoterapeuta