Jak pracować nad tym ze jestem OK, będąc neurotykiem. Wyrastając z rodziny gdzie ojciec był nadmiern
3
odpowiedzi
Jak pracować nad tym ze jestem OK, będąc neurotykiem. Wyrastając z rodziny gdzie ojciec był nadmiernie krytyczny i kontrolujący. Dobrze by mieć postawę dorosłego, wziąć ster życia w ręce, samowystarczalność finansową. Nie mieć nadmiernej postawy dziecka w życiu, osoby bezradnej. Jak znaleźć te swoje OK aby było autentyczne, oparte o wartości?
Dzień dobry. "Ludzi leczy sukces". Nawet neurotyk wyrastający w krytycznej rodzinie ma w procesie życia jakieś osiągniecia. Niekoniecznie spektakularne. Osiągnięciem może być samodzielne wyszukanie interesującego ogłoszenia o pracę, wysłanie cv, przyjście na rozmowę rekrutacyjną. Każdy kolejny krok na drodze do samowystarczalności finansowej jest osiągnięciem, które motywuje do kolejnych kroków. Dlatego pracę nad rozwijaniem postawy dorosłego warto rozpocząć od zauważania tych codziennych małych działań, świadczących o zaradnym podejściu do życia.
Pozdrawiam, Marzena Pietrusińska
Pozdrawiam, Marzena Pietrusińska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
poczucie bycia "OK" związane jest z samooceną oraz poczuciem własnej wartości. Doświadczenia wyniesione z domu rodzinnego mogą wpływać na to, jak postrzegamy siebie, ale jak najbardziej można nad tym pracować.
Jednym z najskuteczniejszych sposobów pracy jest terapia np. w nurcie poznawczo-behawioralnym. Terapeuta pomoże zrozumieć źródło negatywnych przekonań o sobie i nauczyć zdrowszych sposobów myślenia. Można również samodzielne rozwijać swoją samoświadomość, aby zrozumieć swoje przekonania. Ważne jest też holistyczne dbanie o swój dobrostan zarówno w sferze fizycznej, emocjonalnej i psychicznej. Regularna aktywność fizyczna, zdrowe jedzenie, sen i praktyki relaksacyjne mogą pomóc w utrzymaniu równowagi emocjonalnej.
Istotne jest też rozwijanie swoich zainteresowań poprzez angażowanie się w aktywności, które sprawiają przyjemność. Warto jednak pamiętać, że praca nad samooceną i poczuciem własnej wartości to indywidualny proces, który wymaga wewnętrznej pracy i czasu, aby pewne zmiany mogłaby się zadziać. Dlatego terapia jest doskonałym sposobem na rozpoczęcie drogi ku sobie.
Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Szlasa-Więczaszek
poczucie bycia "OK" związane jest z samooceną oraz poczuciem własnej wartości. Doświadczenia wyniesione z domu rodzinnego mogą wpływać na to, jak postrzegamy siebie, ale jak najbardziej można nad tym pracować.
Jednym z najskuteczniejszych sposobów pracy jest terapia np. w nurcie poznawczo-behawioralnym. Terapeuta pomoże zrozumieć źródło negatywnych przekonań o sobie i nauczyć zdrowszych sposobów myślenia. Można również samodzielne rozwijać swoją samoświadomość, aby zrozumieć swoje przekonania. Ważne jest też holistyczne dbanie o swój dobrostan zarówno w sferze fizycznej, emocjonalnej i psychicznej. Regularna aktywność fizyczna, zdrowe jedzenie, sen i praktyki relaksacyjne mogą pomóc w utrzymaniu równowagi emocjonalnej.
Istotne jest też rozwijanie swoich zainteresowań poprzez angażowanie się w aktywności, które sprawiają przyjemność. Warto jednak pamiętać, że praca nad samooceną i poczuciem własnej wartości to indywidualny proces, który wymaga wewnętrznej pracy i czasu, aby pewne zmiany mogłaby się zadziać. Dlatego terapia jest doskonałym sposobem na rozpoczęcie drogi ku sobie.
Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Szlasa-Więczaszek
Dzień dobry,
To, co opisujesz, to ważny krok w pracy nad sobą i swoim dobrostanem emocjonalnym. Osiągnięcie poczucia, że "jestem OK", szczególnie po doświadczeniach z krytycznym i kontrolującym rodzicem, wymaga pracy nad samoświadomością, samowspółczuciem i budowaniem oparcia w sobie. Oto kilka kroków, które mogą Ci w tym pomóc:
1. Zrozumienie wpływu przeszłości
Dorastanie w środowisku, w którym krytyka była dominującym elementem relacji, może prowadzić do wewnętrznego krytyka – głosu w Twojej głowie, który negatywnie ocenia Twoje działania, wybory czy emocje.
Zidentyfikuj ten głos: Kiedy pojawiają się negatywne myśli, spróbuj je zauważyć i zastanowić się, czy to nie echo przeszłości.
Kwestionuj je: Zadaj sobie pytanie: "Czy ta krytyka jest naprawdę moja? Czy jest prawdziwa?"
Przyjmij perspektywę dorosłego: Możesz powiedzieć sobie: "Mam prawo być niedoskonała/y, moje błędy są częścią mojego rozwoju."
2. Zbudowanie zdrowej postawy dorosłego
Postawa dorosłego oznacza, że bierzesz odpowiedzialność za swoje życie, jednocześnie rozumiejąc, że nie musisz być perfekcyjny/a ani zawsze samowystarczalny/a.
Ustal swoje wartości: Zastanów się, co jest dla Ciebie naprawdę ważne. Jakimi wartościami chciałbyś się kierować? Możesz stworzyć listę swoich priorytetów, np. wolność, rozwój, relacje.
Działaj zgodnie z nimi: Podejmuj decyzje, które są spójne z Twoimi wartościami, nawet jeśli budzą dyskomfort. To pomaga budować autentyczność i poczucie kontroli.
Buduj małe sukcesy: Samowystarczalność nie oznacza, że musisz wszystko robić sam/a. Zacznij od małych kroków, które wzmacniają Twoją niezależność, np. samodzielne podejmowanie decyzji finansowych czy zawodowych.
3. Praca z wewnętrznym dzieckiem
Twoje wewnętrzne dziecko to część Ciebie, która nadal może czuć się bezradna, przestraszona lub zraniona. Zamiast próbować je ignorować, warto nad nim pracować:
Zaoferuj mu wsparcie: Wyobraź sobie, że jesteś rodzicem dla swojego wewnętrznego dziecka. Jak chciałbyś, aby było traktowane? Możesz powiedzieć sobie: "Jesteś ważny/a, zasługujesz na miłość i akceptację."
Rozpoznaj swoje potrzeby: Często bezradność wynika z braku zaspokojonych potrzeb. Zapytaj siebie: "Czego teraz potrzebuję? Jak mogę to sobie dać?"
4. Budowanie zdrowego "jestem OK"
Poczucie "jestem OK" oznacza akceptację siebie takim, jakim jesteś, niezależnie od tego, co inni mówią lub myślą.
Praktykuj samowspółczucie: Kiedy pojawiają się chwile zwątpienia, przypomnij sobie, że każdy człowiek ma prawo do błędów. Możesz spróbować ćwiczenia: "Co powiedziałbym mojemu przyjacielowi w tej sytuacji? Czy mogę powiedzieć to samo sobie?"
Buduj relacje oparte na autentyczności: Otaczaj się ludźmi, którzy Cię akceptują i wspierają, co pomoże Ci wzmocnić pozytywne postrzeganie siebie.
5. Zwrócenie uwagi na neurotyzm
Neurotyzm wiąże się z większą podatnością na negatywne emocje i tendencją do ruminacji. Możesz nad nim pracować, rozwijając umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami:
Uważność: Regularna praktyka mindfulness pomaga lepiej zauważać swoje emocje i myśli bez oceniania ich.
Reformułowanie myśli: Gdy pojawiają się negatywne przekonania, zastanów się, jak możesz spojrzeć na sytuację z innej perspektywy.
6. Wsparcie terapeutyczne
Terapia poznawczo-behawioralna, terapia schematu lub praca z wewnętrznym dzieckiem mogą być niezwykle pomocne w:
Rozbrajaniu wewnętrznego krytyka,
Budowaniu postawy dorosłego,
Akceptacji siebie i swoich emocji.
Twoja droga do poczucia, że "jestem OK", to proces, który wymaga cierpliwości i konsekwencji. Kluczowe jest zrozumienie swoich wartości, praktykowanie samowspółczucia i budowanie autentyczności. Pamiętaj, że nie musisz tego robić sam/a – wsparcie terapeutyczne może przyspieszyć ten proces i pomóc w zrozumieniu siebie na głębszym poziomie.
Pozdrawiam serdecznie i życzę Ci dużo siły na tej drodze!
To, co opisujesz, to ważny krok w pracy nad sobą i swoim dobrostanem emocjonalnym. Osiągnięcie poczucia, że "jestem OK", szczególnie po doświadczeniach z krytycznym i kontrolującym rodzicem, wymaga pracy nad samoświadomością, samowspółczuciem i budowaniem oparcia w sobie. Oto kilka kroków, które mogą Ci w tym pomóc:
1. Zrozumienie wpływu przeszłości
Dorastanie w środowisku, w którym krytyka była dominującym elementem relacji, może prowadzić do wewnętrznego krytyka – głosu w Twojej głowie, który negatywnie ocenia Twoje działania, wybory czy emocje.
Zidentyfikuj ten głos: Kiedy pojawiają się negatywne myśli, spróbuj je zauważyć i zastanowić się, czy to nie echo przeszłości.
Kwestionuj je: Zadaj sobie pytanie: "Czy ta krytyka jest naprawdę moja? Czy jest prawdziwa?"
Przyjmij perspektywę dorosłego: Możesz powiedzieć sobie: "Mam prawo być niedoskonała/y, moje błędy są częścią mojego rozwoju."
2. Zbudowanie zdrowej postawy dorosłego
Postawa dorosłego oznacza, że bierzesz odpowiedzialność za swoje życie, jednocześnie rozumiejąc, że nie musisz być perfekcyjny/a ani zawsze samowystarczalny/a.
Ustal swoje wartości: Zastanów się, co jest dla Ciebie naprawdę ważne. Jakimi wartościami chciałbyś się kierować? Możesz stworzyć listę swoich priorytetów, np. wolność, rozwój, relacje.
Działaj zgodnie z nimi: Podejmuj decyzje, które są spójne z Twoimi wartościami, nawet jeśli budzą dyskomfort. To pomaga budować autentyczność i poczucie kontroli.
Buduj małe sukcesy: Samowystarczalność nie oznacza, że musisz wszystko robić sam/a. Zacznij od małych kroków, które wzmacniają Twoją niezależność, np. samodzielne podejmowanie decyzji finansowych czy zawodowych.
3. Praca z wewnętrznym dzieckiem
Twoje wewnętrzne dziecko to część Ciebie, która nadal może czuć się bezradna, przestraszona lub zraniona. Zamiast próbować je ignorować, warto nad nim pracować:
Zaoferuj mu wsparcie: Wyobraź sobie, że jesteś rodzicem dla swojego wewnętrznego dziecka. Jak chciałbyś, aby było traktowane? Możesz powiedzieć sobie: "Jesteś ważny/a, zasługujesz na miłość i akceptację."
Rozpoznaj swoje potrzeby: Często bezradność wynika z braku zaspokojonych potrzeb. Zapytaj siebie: "Czego teraz potrzebuję? Jak mogę to sobie dać?"
4. Budowanie zdrowego "jestem OK"
Poczucie "jestem OK" oznacza akceptację siebie takim, jakim jesteś, niezależnie od tego, co inni mówią lub myślą.
Praktykuj samowspółczucie: Kiedy pojawiają się chwile zwątpienia, przypomnij sobie, że każdy człowiek ma prawo do błędów. Możesz spróbować ćwiczenia: "Co powiedziałbym mojemu przyjacielowi w tej sytuacji? Czy mogę powiedzieć to samo sobie?"
Buduj relacje oparte na autentyczności: Otaczaj się ludźmi, którzy Cię akceptują i wspierają, co pomoże Ci wzmocnić pozytywne postrzeganie siebie.
5. Zwrócenie uwagi na neurotyzm
Neurotyzm wiąże się z większą podatnością na negatywne emocje i tendencją do ruminacji. Możesz nad nim pracować, rozwijając umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami:
Uważność: Regularna praktyka mindfulness pomaga lepiej zauważać swoje emocje i myśli bez oceniania ich.
Reformułowanie myśli: Gdy pojawiają się negatywne przekonania, zastanów się, jak możesz spojrzeć na sytuację z innej perspektywy.
6. Wsparcie terapeutyczne
Terapia poznawczo-behawioralna, terapia schematu lub praca z wewnętrznym dzieckiem mogą być niezwykle pomocne w:
Rozbrajaniu wewnętrznego krytyka,
Budowaniu postawy dorosłego,
Akceptacji siebie i swoich emocji.
Twoja droga do poczucia, że "jestem OK", to proces, który wymaga cierpliwości i konsekwencji. Kluczowe jest zrozumienie swoich wartości, praktykowanie samowspółczucia i budowanie autentyczności. Pamiętaj, że nie musisz tego robić sam/a – wsparcie terapeutyczne może przyspieszyć ten proces i pomóc w zrozumieniu siebie na głębszym poziomie.
Pozdrawiam serdecznie i życzę Ci dużo siły na tej drodze!
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.