Jak się nauczyć rozmowy o sobie samym? Nie potrafię rozmawiać o sobie, czy to podczas rozmów rekruta

Dzień dobry,
słyszę, że trudno jest Panu mówić o sobie i za przyczynę dostrzega Pan sposób wychowania. Faktycznie może tak być, że jeśli przez całe dzieciństwo nie miał Pan okazji rozmawiać o sobie, to w dorosłym życiu będzie to sprawiało trudność. To tak, jak z jazdą na rowerze - jeśli nie nauczył się jej Pan w przedszkolu, to mając 24 lata nadal nie będzie Pan wiedział jak to robić. Dobra wiadomość jest taka, że nigdy nie jest za późno ani na naukę jazdy na rowerze, ani na poznanie siebie. Pomocna mogłaby być psychoterapia, która mogłaby być drogą w odkrywaniu siebie i uczeniu się mówienia o sobie. Jeśli na ten moment nie może Pan skorzystać z takiego rozwiązania, może pomocne będzie obserwowanie siebie - tego, co Pan robi w ciągu dnia, co Pan lubi, co Pana cieszy, bawi, smuci i później próba napisania o tym na kartce na koniec dnia? Może takie podsumowywanie zacznie rozbudowywać pana wiedzę o sobie i łatwiej będzie przywołać te elementy w rozmowie?

Dzień dobry, jak rozumiem jest Pan osobą nieśmiałą z powodu predyspozycji które zostały wymienione we wpisie. Jest to do przezwyciężenia, potrzeba pracy nad sobą (dobrym wyborem byłoby to zrobić pod okiem specjalisty podczas terapii, na podstawie Pana wpisu można wywnioskować, że są są też w Panu schematy utrwalone i nawyki). Terapeuta podczas pierwszej sesji mógłby z Panem podjąć wspólny plan działania. Bo jak dobrze rozumiem czuje Pan przez to zakompleksienie, poczucie bycia kimś gorszym i czuje kłopot z otwartym mówieniem o sobie. A to powoduje błędne koło. Życzę Panu powodzenia i wytrwałości. I najważniejsze, naprawdę wierzę w Pana bo po wpisie widzę, że chce Pan to zmienić, to już pierwszy krok do zmiany :-)

Dzień dobry. W sytuacji lęku przed opowiadaniem o sobie innym, pomocne może się okazać ćwiczenie tej umiejętności w domu, w bezpiecznym otoczeniu. Najpierw może Pan mówić na głos to co chciałby powiedzieć w trakcie takiej rozmowy. Kolejnym krokiem byłoby mówienie tego samego patrząc na swoje odbicie w lustrze. Następnie w trakcie rozmowy telefonicznej z zaufaną osobą. Kolejnym krokiem może być podjęcie rozmowy o pracę (w celach ćwiczeniowych) w formie telefonicznej. W trakcie eksponowania się na kolejne sytuacje warto akceptować myśli, które będą do Pana przychodzić i pamiętać o tym, że myśli nie są faktami o nas samych. Pokonywanie lęku, który towarzyszy nam w określonych sytuacjach jest bardzo wymagającym procesem, w trakcie którego warto mieć wsparcie specjalisty psychologa/psychoterapeuty. Wszystkiego dobrego.